📚رمان ♥️ #دو_مدافع ♥️ #قسمت_چهل_و_چهارم بعد هم آهے کشید و گفت ان شاءالله اربعیـݧ باهم میریم کربلا... تاحالا کربلا نرفتہ بودم .چیزے نمونده بود تا اربعیـݧ تقریبا یک ماه.. با خوشحالے نگاهش کردم و گفتم .:جاݧ اسماء راست میگے؟؟ لبخندےزد و سرشو بہ نشونہ ے تایید تکوݧ داد دوستم یہ کاروانے داره اسم دوتامونو بهش دادم البتہ برات سخت نیست پیاده اسماء؟؟؟ پریدم وسط حرفشو گفتم :ݧݧ مـݧ از خدامہ اولیـݧ دفعہ پیاده اونم با همسر جاݧ برم زیارت آقا .آهے کشیدو گفت:انشااللہ ما کہ لیاقت خدمت بہ خواهر آقا رو نداریم حداقل بریم زیارت خودشوݧ از جاش بلند شد و دو سہ قدم رفت جلو ،دستش و گذاشت تو جیبشو وهمونطور کہ با چشماش تموم شهر رو بر انداز میکرد دوباره آهے کشید هوا سرد شده بود و نفسهاموݧ تو هوا بہ بخار تبدیل میشد کت علے دستم بود . احساس کردم سردش شده گوشاش و صورتش از سرما قرمز شده بودݧ کت و انداختم رو شونشو گفتم بریم علے هوا سرده ... سوار ماشیـݧ شدیم.ایندفعہ خودش نشست پشت ماشیـݧ حالش بهتر شده بود اما هنوز هم تو خودش بود.. علے؟؟؟؟ جانم بہ خوانواده ے مصطفے سر زدے؟؟ آره صب خونشوݧ بودم خوب چطوره اوضاعشوݧ؟؟؟ اسماء پدر مصطفے خودش زماݧ جنگ رزمنده بوده .امروز میگفت خیلے خوشحالہ کہ مصطفے بالاخره بہ آرزوش رسیده اصلا یہ قطره اشک هم نریخت بس کہ ایـݧ مرد صبوره مثل بابارضا دوسش دارم اما مادرش خیلے بہ مصطفے وابستہ بود .خیلے گریہ میکرد با حرفاش اشک هممونو درآورد میگفت علے تو برادر مصطفے بودے دیدے داداشت رفت؟؟؟دیدے جنازشو نیوردݧ؟؟ ‌حالا مـݧ چیکار کنم؟؟؟ آرزو داشتم نوه هامو بزرگ کنم ???بعدشم انقد گریہ کرد از حال کرد علے طورے تعریف میکرد کہ انگار داشت درمورد پدر مادر خودش حرف میزد آهے کشیدم و گفتم ؛زنش چے علے زنش مثل خودش بود از بچگے میشناسمش خیلے آرومہ .آروم بے سروصدا اشک میریخت اسماء مصطفے عاشق زنش بود فکر میکردم بعد ازدواجش دیگہ نمیره اما رفت خودش میگفت خانومش مخالفتے نداره اخمهام رفت تو هم و گفتم :خدا صبرشوݧ بده سرمو بہ شیشہ ماشیـݧ تکیہ دادم و رفتم تو فکر اگہ علے هم بخواد بره مـݧ چیکار کنم؟؟؟؟ مـݧ مثل زهرا قوے نیستم .نمیتونم شوهرمو با لبخند راهے کنم.مـݧ اصلا بدوݧ علے نمیتونم ... قطره هاے اشک رو صورتم جارے شد و سعے میکردم از علے پنهانشوݧ کنم عجب شبے بود ... بہ علے نگاه کردم احساس کردم داره میلرزه دستم گذاشتم رو صورتش خیلے داغ بود .. علے؟؟؟خوبے؟؟؟بزݧ کنار . خوبم اسماء میگم بزݧ کنار دارے میسوزے از تب بااصرار هاے مـݧ زد کنار سریع جامونو عوض کردیم صندلے و براش خوابوندم و سریع حرکت کردم لرزش علے بیشتر شده بود و اسم مصطفے رو زیر لب تکرار میکردو هزیوݧ میگفت ترسیده بودم.اولیـݧ بیمارستاݧ نگہ داشتم هرچقدر علے رو صدا میکردم جواب نمیداد سریع رفتم داخل وگفتم یہ تخت بیارݧ علے و گذاشتـݧ رو تخت و بردݧ داخل حالم خیلے بد بود دست و پام میلرزیدو گریہ میکردم نمیدونستم باید چیکار کنم.علے خوب بود چرا یکدفعہ اینطورے شد؟ براے دکتر وضعیت علے و توضیح دادم دکتر گفت :سرما خوردگے شدید همراه با شوک عصبے خفیفہ فشار علے رو گرفتـݧ خیلے پاییـݧ بود براے همیـݧ از حال رفتہ بود بهش سرم وصل کردݧ ساعت۱۱بود .گوشے علے زنگ خورد .فاطمہ بود جواب دادم الو داداش؟ سلام فاطمہ جاݧ إ زنداداش شمایے؟داداش خوبہ‌؟؟ آره عزیرم واسه شام نمیاید ؟؟؟ ݧ بہ مامانینا بگو بیروݧ بودیم .علے هم شب میاد خونہ ما نگراݧ نباشـݧ نمیخواستم نگرانشوݧ کنم و چیزے بهشوݧ نگفتم سرم علے تموم شد بادرآوردݧ سوزݧ چشماشو باز کرد میخواست بلند شہ کہ مانعش شدم لباش خشک شده بود و آب میخواست براش یکمے آب ریختم و دادم بهش تبش اومده پاییـݧ لبخندے بهش زدم و گفتم خوبے ؟؟بازوراز جاش بلند شدو گفت :خوبم مـݧ اینجا چیکار میکنم اسماء ساعت چنده؟ هیچے سرما خوردے آوردمت بیمارستاݧ خوب چرا بیمارستاݧ میبردیم درمانگاه ترسیده بودم علے خوب باشہ مـݧ خوبم بریم کجا؟؟؟؟؟؟ خونہ دیگہ ساعت ۳نصف شبہ استراحت کـݧ صب میریم ݧ خوبم بریم هر چقدر اصرار کردم قبول نکرد کہ بمونہ و رفتیم خونہ ما.... نویسنده: #خانم‌علے‌آبادے

مجنــــون مـــن کجـــایی؟ #قسمت_چهل_و_سوم #قسمت_چهل_و_چهارم #قسمت_چهل_و_پنجم مجتبی آقای محسنی رو تا دم در بدرقه کرد پاشدم برم سمت مجتبی که سرم گیج رفت لبه میز روگرفتم که نیفتم چندروز بود سرگیجه و حالت تهوع داشتم مجتبی دوید سمتم رقیه چی شد ؟ خوبی؟ -آره خوبم فقط یه سرگیجه عادیه چندروزه حالم همینه سید:خسته نباشی الان به من میگی زود حاضرشو بریم دکتر -چشم بعداز هفت-هشت نفر نوبت من شد خانم دکتر:خوب خانمی بگو چی شده ؟ -خانم دکتر چندروزه حالت تهوه وسرگیجه دارم خانم دکتر:اینا علایم بارداریه اما بذار نبضت بگیره نبضم حاکی از بارداریه این آزمایش انجام بده جواب فردا بیار چشام داشت از حدقه میزد بیرون باردارقراره مادر شم -چشم حتما فردا رفتیم جواب آزمایشگاه بارداریمو بگیریم جواب مثبت عین قند بود تو دلم که اب شد حال مجتبی که اصلا دیدن داشت خیلی شاد بود و هی خداروشکر میکرد خیلی خوشحال بودیم هم من هم سید -مجتبی جان لطفا برو پیش بابا سید:چشم اما به شرطی اینکه زیاد بی تابی نکنی به مزار بابا نزدیک شدیم -باباجونم بابا ببین دخترت مادر شده بازم نیستی بهش تبریک بگی نیستی ذوق کنی مثل بقیه پدربزرگا آی خدا من دلم بابامو میخاد بی تابیم داشت زیاد میشد که سید دستمو گرفت پاشو بریم برات خوب نیست میریم خونه حاج خانم مجتبی سرراه یه جعبه شیرینی خرید به مامان خودشم زنگ زد بیان خونه مامانم مامانا چقدر خوشحال شدن مادرجون(مامان آقاسید):رقیه جان دخترم چندوقته مامان شدی؟ -دکتر گفت یه ماهه مادرجون یک ماه و هفت روز دیگه هم باید برم معاینه سلامت بچه مادرجون :آره حتما برو عزیزم وای ما ماجرایی داشتیم چه خونه چه تو کانون تا میومدم یه چیز بردارم سید نمیذاشت بارداری شیرین ترین دوره زندگی یه خانمه خدارو شاکرم که همسرم عالیه توراه دکتر بودیم بعداز معاینه سلامت بچه ها تایید شد آره بچه ها امروز تو ۶۹روز بارداریم متوجه شدیم من دوقلو حامله ام دوتا دوردونه فسقلی واااای خدایا شکرت سید:خانم چرا زحمت کشیدی من چای میرختم برای هردومون -دیگه چی من بشینم شما چای بریزیم سیدجان دلم یه چیزی میخاد سید-چی خانمم -الان تقریبا ۱۱ماهه نرفتیم معراج الشهدا میشه فردا مارو ببری سید:بله خانمم اتفاقا فردا دعای کمیل هم هست راستی رقیه بانو محرم هئیت کجا بریم؟ -هئیت خودمون آقای حسینی سید:چی گفتی؟ -شوخی کردم سید:بیخود کردی دفعه آخرت باشه فهمیدی -بله دیروز رفتیم سونوگرافی مشخص شد بچه ها یه دختر یه پسرن روزها از پس هم میگذشت و من هرر وز به زمان زایمانم نزدیک می شد دقیقا ۴-۵ساعت دیگه بچه ها دنیا میان سیدبهم نزدیک شد خانمی استرس نداشته باشیا توکل کن به خود بی بی حضرت زهرا -سید چند ساعت دیگه فاطمه و علی بدنیا میان سید: آره خانمم تا دم اتاق عمل همراهیم کرد پیشانیم بوسید بعداز یک ساعت نیم دیگه از اتاق عمل بیرون اومدم بعداز چندساعت به هوش اومدم سید: مامان خانم خوبی؟ -بچه ها کجان؟ سید: تو اتاق کودک الان میارنشون سید حالت قهر به خودش گرفت _بچهاتو دیدی باباشونو یادت رفت خندم گرفت دوقلوهای من باهم وارد اتاق شدند سیدمجتبی رفت به سمت پسرمون وبغلش کرد داد بغلم خودشم دخترمون بغل کرد -سیدکوچولوی مامان خوش اومدی سیدمجتبی:فاطمه خانم دخترم چشماتو باز کن بابا چشمای خوشگلتو ببینه دخترم نه فاطمه سادات نه سیدعلی چشمامشون باز نمیکردن -سیدجان این دوتا چرا چشماشون باز نمیکنن وای سید خاک تو سرم نکنه بچه ها یه مشکلی دارن که چشماشون باز نمیشه سید:باهوش ادیسون خانم دکتر این بچه ها باید صدای قلبت گوش بدن -خب چیکار کنم من که ندیده بودم سید:بذار رو قلبت بچه سیدهارو باصدای گریه سیدعلی فاطمه سادات هم چشماشو باز کرد -وای سید ببین ببین رنگ چشماشون شبیه چشمای توه سید:اما من دوست داشتم مثل رنگ چشمای تو مشکی باشه -إه آقا چشمای عسلی شما تمام دنیا منه تق تق مجتبی درباز کرد مامان ها و حسین و حسنا و مطهره و محدثه و فرحناز اومده بودن دیدنم حسین خیلی خوشحال بود مدام بچه ها رو میگرفتو نازشون میکرد که یهوحسنا گفت اقایی بچها تموم شدن ولشون کن با حرفش همه زدیم زیر خنده بعداز ۳-۴روز از بیمارستان مرخص شدم به قلم: بانو_ش @havalichadoram