eitaa logo
˼سَمــْــتِ خُـدا⸀
9.3هزار دنبال‌کننده
5.5هزار عکس
2.8هزار ویدیو
57 فایل
«به نام خداجانم وبرای خدا جانم» عواقب ارتباط بانامحرم @havaliiekhoda98 کانال رُمان @yadet_basheh تبلیغ @sodedotarafe تاسیس1398 ارتباط با مدیر وپاسخگوی سوالات شما باحضور طلبه آقا https://daigo.ir/secret/7535246340
مشاهده در ایتا
دانلود
🍃🌸 یعنی آزادی از وسیله ها و تکیه بر وسیله ساز ، تا آنجا که با تمامی وسیله‌ها مغرور نمیشوی که رسیدم و با شکست وسیله‌ها مأیوس نمیشوی که ماندم. 📚 | صراط، ص ۱۴۴http://eitaa.com/joinchat/227999768C133c0581c9
🔻 سرگرم شدن به سرگرمی ها! وقتى كه ما بچه‌تر بوديم، مشتاق بازى و توپ بوديم، در انتظار مى‌نشستيم تا ما را به بازى بگيرند، تملق مى‌گفتيم تا راهمان بدهند و قهر مى‌كرديم و دور مى‌شديم تا نزديك‌مان كنند، اما همين كه هدفى پيدا مى‌كرديم ديگر به توپ‌ها و بچه‌ها نگاه نمى‌كرديم، حتى اگر دعوت‌مان مى‌كردند، مى‌خنديديم و اگر دست‌مان را مى‌كشيدند، نق مى‌زديم و فرار مى‌كرديم. چرا؟ مگر توپ همان توپ نبود و بازى همان بازى محبوب نبود؟ چرا اينها همه‌اش همانها بودند، اما ما ديگر آن نبوديم، ما هدفى داشتيم و لباسى به تن كرده بوديم و مهمانى مى‌خواستيم برويم. آه حالا مى‌فهمم كه چرا خيلى‌ها به توپ‌هاى بزرگتر و كره‌هاى زمين و ماه و خورشيد هم همان طور نگاه مى‌كنند و توپ بازى نمى‌كنند و اسير بازى نمى‌شوند. اينها كارى دارند و هدفى دارند و اين است كه مشغول نمى‌شوند و سرگرم نمى‌شوند. سرگرمى‌ها براى بى‌كاره‌هاست. بازى‌ها براى آواره‌هاست و آنها كه جايى دارند و آنها كه كارى دارند و آنها كه به مهمانى دعوت شده‌اند و لباس ضيافت پوشيده‌اند، ديگر با توپ‌ها و با بازيچه‌ها،كارى ندارند. اينها نه بازيگرند و نه بازيچه و نه تماشاچى. اينها رهرو هستند و به تحرك‌ها رسيده‌اند و از تنوع‌ها گذشته‌اند.http://eitaa.com/joinchat/3665952790C6b805ee54f 👤 📚 | رشد ،ص۳۱
توجه به مهدى كه در اين دعا مى‏‌خوانيم؛ «انا توجّهنا و استشفعنا و توسّلنا بك الى اللّه »، از آنجا شكل مى‏‌گيرد كه ما محبوب‏‌هاى ديگر و رهبران ديگر را تجربه مى‏‌كنيم و به ضعف‏ها و محدوديت‏ها و يا پستى‏‌ها و زشتى‏‌هاى آن‏ها راه مى‏‌يابيم. و از آنجا شكل مى‏‌گيرد كه مى‏‌بينيم ديگران ما را براى خويش نردبان مى‏‌خواهند و از ما پل مى‏‌سازند. نمى‏‌خواهند كه ما با كارهامان رفعتى بگيريم؛ كه مى‏‌خواهند كارها پيش برود و سامان بگيرد. و از آنجا شكل مى‏‌گيرد كه مى‏‌بينيم ديگران، ما در دست‏هاى كوچك و آلوده و حتى پاك آن‏ها، جا نمى‏‌شويم و در حوض كوچك آن‏ها جايى نداريم. آدم‏هايى كه توسعه يافته‏‌اند و پوسته‏‌ها و ديوارها را شكسته‏‌اند نمى‏‌توانند دوباره به زندان‏ها باز گردند و نمى‏‌توانند سر بر دامان كسانى بگذارند كه زندانبان آن‏ها هستند. محدوديت، با توسعه سازگار نيست. استثمار با رشد آدم‏ها سازگار نيست. توجه به مهدى، اين رشد و توسعه را مى‏‌طلبد. كسى كه سر در لاك تعلق‏‌ها و بت‏‌ها دارد، نمى‏‌تواند به مهدى روى بياورد و نمى‏‌تواند كه همراه حجّت بيايد و نمى.تواند كه دوام بياورد. از ميان راه مى‏‌بُرّد و به خاطر تعلق‏‌ها مى‏‌ماند. | تو می‌آیی، ص ۱۹و۲۰ ۞ ⇩ ‌⇨eitaa.com/joinchat/227999768C133c0581c9@havaliiekhoda