درهمی حلال ▪️ «...ذَاكَ حَيْثُ تَكُونُ ضَرْبَةُ السَّيْفِ عَلَى الْمُؤْمِنِ أَهْوَنَ مِنَ الدِّرْهَمِ مِنْ حِلِّهِ...» در ادامهٔ خطبهٔ ۱۸۷ که امام علی از حادثه‌های تلخ آخرالزمان خبر می‌دهند، به مسئلهٔ حلال و حرام اشاره می‌کنند که سرنوشت مادی و معنوی جامعه به آن بستگی دارد. زمانی که اموال آلوده، حرام و #شبهه‌ناک زیاد شده، #غصب، #رشوه و تقلب در جامعه زياد مى‌شود و مردم به مسئلهٔ #حلال_و_حرام توجهی ندارند، به دست آوردن مال حلال هم سخت‌تر از تحمّل ضربهٔ شمشیر می‌شود. آنچه دربارهٔ فزونى #اموال_حرام در #آخرالزمان در اين بيان امام آمده، در روايات ديگر نيز به وضوح به چشم مى‌خورد. از جمله در حديثى از رسول خدا مى‌خوانيم: «کمترين چيزى که در آخرالزمان پيدا مى‌شود برادر مورد #اعتماد و #درهمى_از_حلال است»*۱ 📚 ۱- بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۱۵۷ @samtttekhodaa

✳️#زينت_فقر : 🌸🍃امام(علیه السلام) در این گفتار حکیمانه اش از زینت فقر و زینت غنا سخن مى گوید و مى فرماید: «خویشتن دارى و عفت زینت فقر و شکرگزارى زینت غناست»; (الْعَفَافُ زِینَةُ الْفَقْرِ، وَالشُّکْرُ زِینَةُ الْغِنَى). 👈فقیر در معرض آفات مختلفى قرار دارد: اظهار حاجت توأم با ذلت، دست بردن به سوى #اموال_حرام، #ناسپاسى در برابر خداوند و مانند اینها. اما اگر خویشتن دار باشد نه دست حاجت به سوى لئیمان مى برد و نه عزت نفس خود را زیر پا مى گذارد، نه آلوده حرام مى شود و نه زبان به #ناشکرى مى گشاید، بنابراین عفت به معناى خویشتن دارى، زینت فقر است، از این رو خداوند از این گونه فقیران در قرآن مجید با عظمت یاد کرده و مى فرماید: «(لِلْفُقَراءِ الَّذِینَ أُحْصِرُوا فِی سَبِیلِ اللّهِ لاَ یَسْتَطِیعُونَ ضَرْباً فِی الأَْرْضِ یَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِیَاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُمْ بِسِیمَاهُمْ لاَ یَسْئَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا); (#انفاق شما مخصوصاً باید) براى #نیازمندانى باشد که در راه خدا در #تنگنا قرار گرفتند (از وطن خود براى شرکت در میدان جهاد آواره شده و در تأمین زندگى وامانده اند) آنها نمى توانند (براى تأمین روزى) مسافرتى کنند و از شدت خویشتن دارى افراد ناآگاه آنها را بى نیاز مى پندارند; اما آنها را از چهره هایشان مى توانى بشناسى. آنان هرگز با اصرار چیزى از کسى نمى خواهند».(1) این همان عفت است که زینت فقر است. البته باید توجه داشت که عفت معناى عام و معناى خاصى دارد: معناى خاص آن پاکدامنى در مقابل آلودگى هاى جنسى و معناى عام آن هر گونه خویشتن دارى در برابر گناه و کارهاى زشت و پست است. در حدیث دیگرى از امام(علیه السلام) در غررالحکم مى خوانیم: «مَنْ عَفَّ خَفَّ وِزْرُهُ وَعَظُمَ عِنْدَاللّهِ قَدْرُهُ; آن کس که عفاف پیشه کند بار گناهش سبک و قدر و مقامش در پشگاه خدا افزون مى شود». (1). بقره، آیه 273. 📚حکمت ۶۸ لزوم همراهی فقر با عفت و غنا با شکر گذاری 🌱ب خدا وصل ک شوی آرامش وجودت را فرا می گیرد آرامش نصیب دلهایی می‌شود ک با خداهستند 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/4024565946C3effe6ac38