🔴#فساد_و_تباهی_اموال امام رضا «علیه السلام»: 🌱… ان الله یبغض القیل و القال، و اضاعه المال، و کثره السؤال: 👌بیگمان خداوند قیل و قال (گفتار بی فایده) و تباه سازی اموال و زیاد درخواست کردن را دشمن دارد. 👈تباه کردن اموال و تضییع آنها که در این روایت آمده است، از وسعت مفهوم و گستردگی ویژه ای برخوردار است، و هر نوع تباهی و نابودی و فساد در اموال را شامل می گردد. تباهی و تضییع ممکن است در اثر عللی چند پدید آید، از جمله اسراف کاری و مصرف بیش از اندازه باشد؛ یا بی اطلاعی و نبود تخصص و مهارت در مدیریت های مالی؛ یا عرفان گرایی غلط و بی توجهی به مسائل حیات و گرایش به زهدهای صوفیانه؛ یا کوتاهی و سهل انگاری در به کارگیری اموال؛ و یا بیکارگی و امثال آن و در هر صورت و به هر علت که مالی تضییع گردد، موجب می شود تا سرمایه ی زندگی تباه شود و انجام دادن مسئولیتهای خانوادگی و اجتماعی ناممکن گردد؛ حتی سیر و حرکت معنوی انسان نیز دستخوش تزلزل می شود، زیرا که سیر و تکامل معنوی در این جهان با ابزار مادی و در شرایط مساعد طبیعی صورت می گیرد، و این ابزار و شرایط با اموال تهیه می شود، و حرکت معنوی او را ممکن می سازد. این است که در حدیث مشهور نبوی آمده است: «… فلولا الخبز ما صلینا و لا صمنا …: اگر نان نباشد نه نماز می توانیم خواند نه روزه می توانیم گرفت …» 💥💥با توجه به کلیت سخن امام، اگر برنامه ریزی در امور اقتصادی و مسائل مالی درست و حساب شده نباشد، تضییع مال خواهد بود. اگر در داد و ستدها دقت لازم به کار نرود و غبن و زیانی صورت گیرد، اموال تباه شده است. همچنین، تبادل از راههای دیگری که به نوعی فساد اموال را موجب گردد، محکوم و ممنوع است. 💫#تضییع_مال، شکلهای گوناگونی دارد، و گاه به دست خود انسان صورت می گیرد و گاه به دست دیگران؛ مثلا کسانی که در مواد و کالاهای مورد نیاز جامعه غش به کار می برند و سره و ناسره را مخلوط می کنند، اموال جامعه را تباه ساخته اند و همچنین، هر نوع زیان و نیرنگی که در #مسائل_مالی به کار رود و تباهی اموال افراد و جامعه را سبب شود، از نظر امام رضا علیه السلام محکوم است: ✨امام رضا «علیه السلام» - به روایت از پیامبر «صلی الله علیه و آله و سلم»: لیس منا من غش مسلما او ضره أو ما کره. ✨✨از ما نیست هر کسی که در کار مسلمانی غش به کار برد یا به او #زیان رساند و یا با او به نیرنگ رفتار کند». 📒امام رضا (ع ): زندگی و اقتصاد/ حکیمی ، محمد، ‫۱۳۱۸ .ص74،75 https://eitaa.com/havaliiiikhoda