🦋🦋مقام معنوی رضا 🍃✨یکی از مقامات معنوی، رسیدن به « مقام رضا » است، که هم بنده از خدا راضی باشد، هم خدا از بنده. آن حضرت در یکی از خطبه های بلند نهج البلاغه، رسیدن به این جایگاه را از خدا می طلبد: «فَهَبْ لَنَا فِی الْمَقَامِ رِضَاکَ، وَ أَغْنِنَا عَنْ مَدِّ الأَیدِی إِلَی سِوَاکَ» 📚 (نهج البلاغه،خطبه۹۱) 🌼در این جایگاه، «#رضا»ی خودت را به ما ارزانی دار و ما را از دست گشودن پیشِ جز خودت بی نیاز گردان. هدایت و بصیرت هم از #نعمت ها و #روزی های #فوق_مادی است که به بعضی عطا می شود و بعضی از آن محروم می مانند. امیرمؤمنان (علیه السلام) از اینکه از این رزق معنوی برخوردار است خدا را چنین سپاس می گوید: «فَأَبْدَلَنَا بَعْدَ اَلضَّلاَلَةِ بِالْهُدَى وَ أَعْطَانَا اَلْبَصِیرَةَ بَعْدَ اَلْعَمَى». 📚(نهج البلاغه ،خطبه۲۱۶) 🌷خداوند، پس از دوران گمراهی به ما هدایت عطا کرد و پس از کور دلی ما را بصیرت بخشید. البته خود امام، نه لحظه ای گمراه بود و نه آنی کور دل، ولی این نعمت کلّی را در جمع یاران و سربازان خویش و امّت اسلام بیان می کند که به لطف الهی از این دو نعمت برخوردار بودند. سخنان آن حضرت، به ما می آموزد که تنها در پی رزق و روزی مادی نباشیم و نگاهی فراتر از مادیات داشته و این گونه خواسته های بلند و نعمت های والا را هم بخواهیم و قدردان باشیم. 💫یکی از مقامات معنوی، رسیدن به « مقام رضا » است، که هم بنده از خدا راضی باشد، هم خدا از بنده. 👌بعضی ها توفیق دعا و توبه و استغفار و شکر ندارند و از این نعمت ها محروم اند. امام علی (علیه السلام) در سخن خود از این روزی های معنوی یاد می کند و می فرماید: «مَنْ أُعْطِیَ أَرْبعاً لَمْ یُحْرَمْ أَرْبَعاً: مَنْ أُعْطِیَ الدُّعَاءَ لَمْ یُحْرَمِ الاِجَابَةَ، وَمَنْ أُعْطِیَ التَّوْبَةَ لَمْ یُحْرَمِ الْقَبُولَ، وَمَنْ أُعْطِیَ الاِسْتِغْفَارَ لَمْ یُحْرَمِ الْمَغْفِرَةَ، وَمَنْ أُعْطِیَ الشُّکْرَ لَمْ یُحْرَمِ الزِّیَادَةَ» 📚 (نهج البلاغه ، حکمت۱۳۵) 🔆کسی را که چهار چیز دادند، از چهار چیز محروم نباشند: به هر کس که نعمت و توفیق «دعا» دادند، از «اجابت» محروم نمی شود. و به هر که توفیق «توبه» ارزانی شد، از «قبول» محروم نمی گردد. و به هر کس که «استغفار» بخشیدند، از «مغفرت» محروم نیست. و به هر کس که توفیق «شکر» دادند، از «افزایش» محروم نمی شود. 👈این ها نمونه هایی از رزق و روزی معنوی است. اگر داریم، باید شکر به جا آوریم و اگر نداریم، باید از خدا بخواهیم که روزی ما کند. بینوا و محروم کسی است که در سبد رزق او، نعمت هایی همچون شهادت، هدایت، بصیرت، رضا و تسلیم، عافیت، قناعت، دعا و اجابت، توبه و قبولی، استغفار و آمرزش، شکر و زیاد شدن نعمت وجود نداشته باشد. تا در طلب گوهر کانی، کانی تا زنده به بوی وصل جانی، جانی فی الجمله حدیث مطلق از من بشنو هر چیز که در جستن آنی، آنی 📚(امثال و حکم،ج۴،ص۱۹۲۵) 📚منبع: کتاب رزق و روزی - بنیاد پژوهش های اسلامی @samtttekhodaa