بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ #درد_فراق #امام_زمان روحی فداه #هرگز_فراموش_نمی_شوی #قسمت_اول ⬅️من کجا هستم؟ کجای تاریخ ایستاده ام؟ چه نگاهی به آینده دارم؟ انسان را چگونه می‌شناسم؟ به تاریخ چگونه می‌نگرم؟ از سرانجام بشر چه می‌دانم؟ این‌ها سؤل‌های من است، من باید با حقیقت بزرگی آشنا شوم. تاریخ، امتداد دو جریان تاریکی و روشنایی بوده است، من باید راه روشنایی را بیابم و از آن پیروی کنم، آینده بشر هم به روشنایی می‌رسد، این چیزی است که دعای «نُدبه» به من می‌آموزد. دعای ندبه، سرگذشت انسان در گذر زمان را برای من روایت می‌کند، دعای ندبه، سوگ نامه ناسپاسی انسان در برابر بزرگ ترین نعمت خداست. خدا پیامبران و امامان را فرستاد تا انسان‌ها را به سوی رستگاری رهنمون شوند، امّا جاهلان چه ظلم‌ها بر آنان روا داشتند تا آنجا که مهدی علیه السلام که آخرین حجّت خدا بود از دیده ها پنهان شد. اکنون من تاریخ را می‌نگرم و این دردنامه را می‌خوانم تا مبادا به غفلت گرفتار شوم و اسیر دنیا و جلوه‌های دل فریب آن شوم، دعای ندبه، یک درس نامه است: درس نامه انتظار مهدی علیه السلام. ادامه دارد ... از کتاب (هرگز فراموش نمی شوی!) ✒نویسنده: مهدی خدامیان آرانی |حواس جمع|Havasjam 👇 https://eitaa.com/joinchat/945422359Cd198281eda

#درد_فراق #امام_زمان روحی فداه #هرگز_فراموش_نمی_شوی #قسمت_دوم ⬅️«نُدبه» به معنای گریه و اشک و ناله است، کسی که فهمید از چه سعادتی محروم شده است، هر لحظه برای آمدن امام خود دعا می‌کند، او اشک می‌ریزد و با مولای خویش نجوا می‌کند... ادامه دارد ... از کتاب (هرگز فراموش نمی شوی!) ✒نویسنده: مهدی خدامیان آرانی |حواس جمع|Havasjam 👇 https://eitaa.com/joinchat/945422359Cd198281eda

#درد_فراق #امام_زمان روحی فداه #هرگز_فراموش_نمی_شوی #قسمت_سوم ایستگاه اول: اَلْحَمْدُلِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ صَلَّي اللَّهُ عَلَي سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً ⬅️ ای خدای خوب من! نام تو را بر زبان جاری می‌کنم، دعا را با نام تو آغاز می‌کنم، تو آن خدایی هستی که بر بندگانت مهربان هستی و به آنان لطف فراوان داری، تو را ستایش می‌کنم و بر این باورم که خدایی جز تو نیست. تو خدای مهربان و بخشنده هستی! تو در دنیا مهربانی خود را به همه انسان‌ها ارزانی می‌کنی، انسان‌های مؤمن و کافر، همه از نعمت‌های تو بهره مند می‌شوند و روزیِ تو را می‌خورند، امّا در روز قیامت، مهربانیِ تو فقط برای مؤمنان خواهد بود. هر کس که خوبی‌هایی دارد، آن خوبی‌ها از خودش نیست، بلکه تو این خوبی‌ها را به او داده ای. تو مهربان و بخشنده هستی، گناهان مرا می‌بخشی، بارها مرا بخشیده ای، مهربانی تو را هر لحظه احساس می‌کنم، من معصیتت را می‌کنم، امّا تو روزی‌ام می‌دهی و هرگز ناامیدم نمی کنی. وقتی به تو پناه می‌آورم، مرا پناه می‌دهی، دلم را نمی شکنی، توبه‌ام را می‌پذیری... هر چه زیبایی به ذهنم می‌آید درباره تو می‌گویم، تو را ستایش می‌کنم که تو سرچشمه همه خوبی‌ها هستی. * * * آمده‌ام و آماده‌ام تا دعا بخوانم، برای همین آداب دعا را مراعات می‌کنم، حمد و ستایش تو را به جا می‌آورم، اکنون باید بر آخرین پیامبر تو درود بفرستم، امید است که تو رحمت خویش را بر من نازل کنی. بر محمّد و آل محمّد درود می‌فرستم، می‌دانم که تو این برگزیدگان را بسیار دوست می‌داری، وقتی من بر آنان درود و صلوات می‌فرستم به برکت آنان، وجود من از ناپاکی‌ها پاک می‌شود، زنگارها از قلب من زدوده می‌شود و آن وقت است که آمادگی بیشتری خواهم داشت تا با تو سخن بگویم و تو را بخوانم. ادامه دارد ... از کتاب (هرگز فراموش نمی شوی!) ✒نویسنده: مهدی خدامیان آرانی |حواس جمع|Havasjam 👇 https://eitaa.com/joinchat/945422359Cd198281eda

#درد_فراق #امام_زمان روحی فداه #هرگز_فراموش_نمی_شوی #قسمت_چهارم ایستگاه دوم: اَللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَي مَا جَرَي بِهِ قَضَائُكَ فِي أَوْلِيَائِكَ الَّذِينَ اسْتَخْلَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ وَ دِينِكَ ⬅️ می خواهم تو را به خاطر بهترین نعمت‌های تو سپاس گویم، آن نعمت چیست؟ نعمت هدایت. تو انسان را آفریدی و او را گل سرسبد هستی قرار دادی، به فرشتگان فرمان دادی تا بر او سجده کنند، شیطان از این فرمان تو سرپیچی کرد و قسم یاد کرد که انسان را گمراه کند. ماجرا در آغاز خلقت انسان بود. انسان، جلوه ای از کمال بی انتهای تو بود، تو وقتی او را خلق کردی بر خود آفرین گفتی، شیطان هم حسادت ورزید و راه سیاهی را برگزید و نافرمانی کرد. تو گروهی از انسان‌ها را به عنوان دوستان خود برگزیدی و به آنان مقام «نبوّت» و «امامت» دادی تا راهنمای دیگران باشند. تو هرگز انسان را بدون راهنما رها نکردی، این چیزی است که تاریخ به آن گواهی می‌دهد، این یک جریان همیشگی بوده است. همواره پیامبران و امامان، مسیر رستگاری را برای انسان‌ها آشکار کرده اند. این قانون توست: همیشه و همواره، راه حق برای کسی که بخواهد آن را بپیماید، روشن و واضح بوده است. * * * بار دیگر تو را حمد و ستایش می‌کنم، در آغاز سخن تو را به خاطر همه نعمت هایت ستایش نمودم، اکنون تو را به خاطر این برنامه ای که برای هدایت انسان قرار داده ای، ستایش می‌کنم: «برنامه فرستادن پیامبران و جانشینان آنان». تو همواره عدّه ای از انسان‌ها را به عنوان دوست خود برگزیدی و آنان را برای خودت خالص گرداندی، تو می‌خواستی آنان دین و آیین یکتاپرستی را برای دیگران بازگو کنند، برای همین آنان را از هر عیب و نقصی پاک گرداندی. تو این گونه به آنان لطف نمودی، پس آنان بندگان مخلص تو شدند و این لیاقت را پیدا کردند که مردم را راهنمایی کنند. ادامه دارد ... از کتاب (هرگز فراموش نمی شوی!) ✒نویسنده: مهدی خدامیان آرانی |حواس جمع|Havasjam 👇 https://eitaa.com/joinchat/945422359Cd198281eda

#درد_فراق #امام_زمان روحی فداه #هرگز_فراموش_نمی_شوی #قسمت_پنجم إِذِ اخْتَرْتَ لَهُمْ جَزِيلَ مَا عِنْدَكَ مِنَ النَّعِيمِ الْمُقِيمِ الَّذِي لاَ زَوَالَ لَهُ وَ لاَ اضْمِحْلاَلَ بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَيْهِمُ الزُّهْدَ فِي دَرَجَاتِ هَذِهِ الدُّنْيَا الدَّنِيَّهِ وَ زُخْرُفِهَا وَ زِبْرِجِهَا فَشَرَطُوا لَكَ ذَلِكَ ⬅️ پیامبران برای هدایتگری به پا خاستند و یکی بعد از دیگری این مأموریّت را انجام دادند، آنان در این راه سختی‌های زیادی را تحمّل کردند، جاهلان با آنان دشمنی‌ها نمودند، به آنان سنگ زدند و دیوانه خطابشان کردند و عدّه ای از آنان به شهادت رسیدند و خونشان بر روی زمین ریخته شد... آنان در این سختی‌ها صبر و شکیبایی نمودند. تو پاداش صبر آنان را در این دنیا قرار ندادی، تو بهشت را که نعمتی ابدی و بادوام است برای آنان آماده نمودی و از آنان عهد گرفتی که در این دنیا، زهد پیشه کنند و به جلوه‌های دل فریب دنیا دل نبندند. آنان نیز به این عهد تو وفادار ماندند و راه زهد را در پیش گرفتند. * * * من دوست دارم بدانم که تو در کجا از آنان چنین عهدی گرفتی؟ گویا این عهد و پیمان، در «عالَم ذَرّ» بوده است. در اینجا من آیه ۱۷۲ سوره اعراف را می‌خوانم: «وَإِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِنْ بَنِی آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ... أَلَسْتُ بِرَبِّکُمْ قَالُوا بَلَی... ». در این آیه از روز مهمی سخن می‌گویی، روزی که تو از کمرِ آدم علیه السلام، همه فرزندان او را برانگیختی و آنان را بر خودشان گواه گرفتی و چنین گفتی: «آیا من پروردگار شما نیستم؟ ». آنان همه گفتند: «آری، ما گواهی می‌دهیم که تو پروردگار ما هستی». به راستی آن روز چه روزی بود؟ روز میثاقِ بزرگ! عالَم ذرّ! وقتی حضرت آدم علیه السلام را آفریدی، فرزندان او به صورت ذرّه‌های کوچکی آفریدی و با آنان سخن گفتی. آنان تو را شناختند. آن روز، روز میثاق بزرگ بود. «ذَرّ» به معنای «ذرّات ریز» می‌باشد، برای همین به آن مرحله از خلقت بشر، «عالم ذَرّ» می گویند. تو در عالم ذَرّ از دوستانت پیمان گرفتی تا وقتی به این دنیا آمدند زهد پیشه کنند و شیفته دنیا و جلوه‌های آن نشوند. ادامه دارد ... از کتاب (هرگز فراموش نمی شوی!) ✒نویسنده: مهدی خدامیان آرانی |حواس جمع|Havasjam 👇 https://eitaa.com/joinchat/945422359Cd198281eda