eitaa logo
هوای وصال(حضرت آیت الله محمد شجاعی "قدس سره")ت
1.4هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
245 ویدیو
19 فایل
نشرگزیده آثارعالم فرزانه حضرت آیت الله محمد شجاعی "ره" آرشیوصوتی⬇️ @sedaye_sokhaneeshgh حُسن عفاف⬇️⁩ @hosne_efaf هوای وصال⬇️ http://sapp.ir/havayee_vesal https://ble.im/havayee_vesal https://iGap.net/havayee_vesal ادمین⬇ @ghalbee_salim "تبادل نداريم"
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 رفع یک ابهام 💠 ▫گاه این پرسش مطرح می شود که وقتی انسان باید هر محبتی جز محبت حقّ تعالی را از قلب خود بیرون کند ، آیا داشتن حب بندگان شایسته خدا در اشکالی نخواهد داشت و آیا چنین محبتی شرک محسوب نمی شود ؟ ✨ در پاسخ به این پرسش باید گفت که اگر چه هر محبتی جز محبت حقّ تعالی نادرست است و شرک محسوب می شود ، ولی محبت به بندگان شایسته حق و کسانی که محبوب حقّ تعالی هستند ، « محبت به خود آنها نیست و دوست داشتن ایشان در عرض محبت حقّ جای نمی گیرد تا به شمار آید ؛ 🔹 بلکه این محبت در طول حب به خدای تعالی است» . بدین معنا که انسان ، بندگان شایسته و را به این سبب دوست دارد که آنها دوستداران حق تعالی هستند و خداوند نیز آنها را دوست دارد. ✨ این محبت از محبت ها جداست حبّ محبوب خدا حبّ خداست 🔘 بنابراین علاقه و به سید الشهداء « علیه السلام » از علاقه و محبت به حقّ تعالی جدا نیست و وقتی انسان به ایشان ارادت می ورزد ، در حقیقت باطن و روح او به سوی خداوند کشیده می شود ؛ چرا که ایشان جلوه گاه حق و فانی در اوست ؛ 💠 از این رو اهل بیت " علیهم السلام " نزدیک ترین راه به قرب حقّ تعالی است . 💠 📖 منبع ؛ کتاب کیمیای وصال ، صفحه ۱۶۴ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان اللّه علیه " @havayee_vesal
🏴 وقتی حضرت را زیارت می کنیم و متوجه ایشان می شویم ، ▪️ حال چه از نزدیک باشد و چه از راه دور،▪️ این توجه را ساده نبینیم . مثلا وقتی مفاتیح را به دست می گیریم و مشغول زیارت می شویم ▪️ البته به شرط اینکه خیلی پراکنده نباشیم▪️، یعنی وقتی زیارت می کنیم ، واقعا فکر و دلمان به آن اندازه که می توانیم ، متوجه آن حضرت باشد، چون وقتی و فکر جای دیگر باشد ، به سوی حضرت حرکت نخواهیم کرد ، و هنگامی که متوجه حضرت شدیم ، ولو از راه دور باشد ، این توجه به لحاظ اینکه معتقد به امامتشان هستیم ، محبت به آن حضرت داریم و به لحاظ اینکه دوستشان داریم ، در باطن امر یک نوع وحدت و قربی بین ما و آن حضرت ایجاد می کند ، گو اینکه وقتی متوجه می شویم و زیارت و عرض ادب می کنیم ، با محبت ، دوستی و با اعتقاد به و امامت ایشان ، روح ما به سوی سیدالشهداء { علیه السلام } می رود ( حرکتی که مخصوص روح است ) و به اندازه صلاحیتمان با آن بحر معنا ارتباط پیدا می کند ، و وحدت می یابد ( در حدّ خودمان ) البته به صورت . آن وقت ، آنچه که از آنحضرت و برکات وجودی ایشان در این وحدت نصیب ما می شود ، چیزی است که اگر یک عمر هم شب و روز عبادت کنیم ، نمی توانیم لحظه ای از آن برکات را به دست بیاوریم. چون وقتی عبادت می کنیم ◾️ البته توجه کنید که اینجا مسئله عبادت خدا مطرح نیست ◾️ آن ولایت و ولیّ را ، آن که عرش الله است ، بحر معنوی، مظهر حق ، خالصةُ الله است ، وقتی به او متوجه می شویم و محبت پیدا می کنیم ، ▪️ روح ما به سوی آن حضرت حرکت می کند وبه اندازه صلاحیت و ظرفیت خود ، به عالم آن حضرت وارد می شویم. در این هنگام ، طبعاً انوار وجودی آن حضرت باز به اندازه ای که صلاحیت وجودی داریم ، وجود ما را فرا می‌گیرد و این برکت فوق العاده ای است. ▪️البته به این مسئله هم توجه داشته باشیم، نقطه مقابل این موضوع هم وجود دارد که باید از آن ترسید ، یعنی رو به رو شدن با یک معصیت کار و علاقه داشتن به او و با محبت با او برخورد کردن، می شود نقطه مقابل این مسئله..... ▪️ 📓 منبع ؛ برگرفته از کتاب ، صفحه ۵۱ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی "رضوان الله علیه " @havayee_vesal
🏴 وقتی حضرت را زیارت می کنیم و متوجه ایشان می شویم ، ◾️▪️ حال چه از نزدیک باشد و چه از راه دور،▪️◾️ این توجه را ساده نبینیم . مثلا وقتی مفاتیح را به دست می گیریم و مشغول زیارت می شویم ▪️ البته به شرط اینکه خیلی پراکنده نباشیم▪️، یعنی وقتی زیارت می کنیم ، واقعا فکر و دلمان به آن اندازه که می توانیم ، متوجه آن حضرت باشد ، چون وقتی و فکر جای دیگر باشد ، به سوی حضرت حرکت نخواهیم کرد ، و هنگامی که متوجه حضرت شدیم ، ▪️ ولو از راه دور باشد ▪️ ، این توجه به لحاظ اینکه معتقد به امامتشان هستیم ، محبت به آن حضرت داریم و به لحاظ اینکه دوستشان داریم ، در باطن امر یک نوع وحدت و قربی بین ما و آن حضرت ایجاد می کند ، گو اینکه وقتی متوجه می شویم و زیارت و عرض ادب می کنیم ، با محبت ، دوستی و با اعتقاد به و امامت ایشان ، روح ما به سوی سیدالشهداء { علیه السلام } می رود ( حرکتی که مخصوص روح است ) و به اندازه صلاحیتمان با آن بحر معنا ارتباط پیدا می کند ، و وحدت می یابد ( در حدّ خودمان ) البته به صورت . آن وقت ، آنچه که از آنحضرت و برکات وجودی ایشان در این وحدت نصیب ما می شود ، چیزی است که اگر یک عمر هم شب و روز عبادت کنیم ، نمی توانیم لحظه ای از آن برکات را به دست بیاوریم. چون وقتی عبادت می کنیم ◾️ البته توجه کنید که اینجا مسئله عبادت خدا مطرح نیست ◾️ آن ولایت و ولیّ را ، آن که عرش الله است ، بحر معنوی ، مظهر حق ، خالصةُ الله است ، وقتی به او متوجه می شویم و محبت پیدا می کنیم ، ▪️ روح ما به سوی آن حضرت حرکت می کند و به اندازه صلاحیت و ظرفیت خود ، به عالم آن حضرت وارد می شویم. در این هنگام ، طبعاً انوار وجودی آن حضرت باز به اندازه ای که صلاحیت وجودی داریم ، وجود ما را فرا می‌گیرد و این برکت فوق العاده ای است. ▪️البته به این مسئله هم توجه داشته باشیم ، نقطه مقابل این موضوع هم وجود دارد که باید از آن ترسید ، یعنی رو به رو شدن با یک معصیت کار و علاقه داشتن به او و با محبت با او برخورد کردن ، می شود نقطه مقابل این مسئله..... ▪️ 📓 منبع ؛ برگرفته از کتاب ، صفحه ۵۱ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه " @havayee_vesal
هدایت شده از صدای سخن عشق
Ayatollah shojaee _« rahavard ramezan »(2).mp3
32.82M
📀 ؛ « تذکرات بسیار مهم ، درخصوص و و صیام ماه مبارک رمضان " بخش دوم " » 🔹 عبودیت راه را در پیش گرفتن است 🔹 📀 از بیانات ارزشمندحضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه " @havayee_vesal @sedaye_sokhaneeshgh
🌸 ۱- حدیث غدیر که حدیث متواتر است و از جمع کثیری از صحابه روایت شده است ، و جمع بسیار زیادی از علماء فریقین به تواتر آن اعتراف کرده اند ، و از بیش از یکصد طریق از طُرُق شیعه و سنی نقل گردیده است ، و تعابیر کاملاً روشن و مضمون واضح دارد ، کنار گذاشته شد ، و یا توجیه گردید ؛ توجیهی که بطلان و بی معنا بودنش برای هرکسی معلوم است. 🔹 کلام واضح نبی اکرم { صلی الله علیه و آله } در غدیر که فرمودند ؛ ✨ من کنت مولاه فعلیّ مولاه ✨ چه ابهامی در بیان مقصود ، یعنی موضوع 💎 ولایت 💎 دارد ، و کدام بیان می تواند بهتر از این باشد؟!. ‼ چگونه می شود آن را به معنایی حمل کرد که کردند؟! و اشارتهای این کلام را صاحبان بصیرت چگونه می توانند نادیده بگیرند ؟!. 🔹 هرکسی بهره ای از فهم نکته ها و اشارتها داشته ، و از ذوق اسرار برخوردار باشد ، از این کلام ، و از نکات و اشارات آن می فهمد آنچه باید بفهمد ، و این معنا را به وضوح برداشت کند که ▫️ولایت خدای متعال در ولایت رسول اکرم { صلی الله علیه و آله } متجلّی است ، و ولایت خدا و رسول در مولی الموحّدین علی بن ابی طالب { صلوات الله علیه } ظاهر . ▫️ 🔹دقت شود🔹 🔹 این کلام می گوید ، طریق و راه و را باید با ولایت پروردگار متعال پیمود ، و ولایت پروردگار را باید در ولایت نبی اکرم و علی بن ابیطالب « صلوات الله علیهما » جویا بود. سخن در این مقام بسیار است ، ولکن چه باید کرد که مجال ، مجال مناسب نیست. 🌸۲- حدیث ثقلین هم با اینکه از طُرُق زیادی از فریقین نقل شده است نادیده گرفته شد. این حدیث به وضوح گفت ؛ ▫️ اِنّی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی اهل بیتی ، و انّهما لن یفترقا حتّی یردا علیّ الحوض ▫️ 🔹 لکن روشن نشد چرا عترت طاهره { صلوات الله علیهم اجمعین } کنار گذاشته شدند؟! ‼ و چرا در جمله 💎و انّهما لن یفترقا حتّی یردا علیّ الحوض 💎 تامل به عمل نیامد؟! ✨ مگر این جمله نمی گوید قرآن و عترت هرگز از هم جدا نمی شود ، و در تبیین صحیح و تفسیر درست را فقط با عترت طاهره و با اهل بیت عصمت و طهارت { صلوات الله علیهم اجمعین } می توان یافت؟!. ‼ بالاخره معلوم نگشت چرا این حدیث را مدّعیان معرفت نادیده گرفتند ، و اشارتهای راهگشای آن رانفهمیدند؟!.. ⁉️ این دو مورد ، یعنی حدیث و حدیث ثقلین را از باب مثال ذکر کردیم ، و تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. 📚 منبع ؛ کتاب رساله محبت ، صفحه ۳۵ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه " @havayee_vesal
🏴 وقتی حضرت را می کنیم و متوجه ایشان می شویم ، ▪️ حال چه از نزدیک باشد و چه از راه دور،▪️ این توجه را ساده نبینیم . مثلا وقتی مفاتیح را به دست می گیریم و مشغول زیارت می شویم ▪️ البته به شرط اینکه خیلی پراکنده نباشیم▪️، یعنی وقتی زیارت می کنیم ، واقعا فکر و دلمان به آن اندازه که می توانیم ، متوجه آن حضرت باشد، چون وقتی و فکر جای دیگر باشد ، به سوی حضرت حرکت نخواهیم کرد ، و هنگامی که متوجه حضرت شدیم ، ولو از راه دور باشد ، این توجه به لحاظ اینکه معتقد به امامتشان هستیم ، محبت به آن حضرت داریم و به لحاظ اینکه دوستشان داریم ، در باطن امر یک نوع وحدت و قربی بین ما و آن حضرت ایجاد می کند ، گو اینکه وقتی متوجه می شویم و زیارت و عرض ادب می کنیم ، با محبت ، دوستی و با اعتقاد به و امامت ایشان ، روح ما به سوی سیدالشهداء { علیه السلام } می رود ( حرکتی که مخصوص روح است ) و به اندازه صلاحیتمان با آن بحر معنا ارتباط پیدا می کند ، و وحدت می یابد ( در حدّ خودمان ) البته به صورت . آن وقت ، آنچه که از آنحضرت و برکات وجودی ایشان در این وحدت نصیب ما می شود ، چیزی است که اگر یک عمر هم شب و روز عبادت کنیم ، نمی توانیم لحظه ای از آن برکات را به دست بیاوریم. چون وقتی عبادت می کنیم ◾️ البته توجه کنید که اینجا مسئله عبادت خدا مطرح نیست ◾️ آن ولایت و ولیّ را ، آن که عرش الله است ، بحر معنوی ، مظهر حق ، خالصةُ الله است ، وقتی به او متوجه می شویم و پیدا می کنیم ، ▪️ روح ما به سوی آن حضرت حرکت می کند وبه اندازه صلاحیت و ظرفیت خود ، به عالم آن حضرت وارد می شویم. در این هنگام ، طبعاً انوار وجودی آن حضرت باز به اندازه ای که صلاحیت وجودی داریم ، وجود ما را فرا می‌گیرد و این برکت فوق العاده ای است. ▪️البته به این مسئله هم توجه داشته باشیم، نقطه مقابل این موضوع هم وجود دارد که باید از آن ترسید ، یعنی رو به رو شدن با یک معصیت کار و علاقه داشتن به او و با محبت با او برخورد کردن، می شود نقطه مقابل این مسئله..... ▪️ 📓 منبع ؛ برگرفته از کتاب ، صفحه ۵۱ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه " @havayee_vesal
🔘 كسى كه در دوران جاهليت خويش ، يعنى قبل از و به هنگام ارتكاب معاصى با جواب مثبت دادن به خواسته ‏هاى خود در بزرگ كردن حجاب بين خود و خداى متعال كه همان « خود » يا « نفس » خويش است سعى نموده و به دست خود اين حجاب را پرورش داده است ، ▪️ در مقام توبه و بازگشت بايد خلاف مسير گذشته را در پيش بگيرد و براى جبران گذشته ، به از ميان برداشتن اين حجاب بپردازد. ▪️ او با توبه و بازگشت به ، و با روى آوردن به عبودى ، بايد به حكم عبوديت در طريق فناى « خود » حركت كند ، 🔹 و بايد با جهاد و رياضت در از ميان برداشتن رسوم خودى بكوشد. ▫️و اين با مخالفت با هواى خود ، و با مقدم داشتن خواست حقّ بر خواست خود خواهد بود. 🔘 يعنى بايد راه طاعت ازحقّ در پيش گيرد و با مجاهدت در طاعت ، به شكستن « خود » يا « نفس » بپردازد...... ▪️ طاعت ، یعنی مقدم داشتن خواست حقّ بر خواست خود ... 🔘 📚 منبع ؛ کتاب مقالات جلد دوم ، صفحه ۱۲۹ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی ٰ رضوان الله علیه ٰ @havayee_vesal
🏴 وقتی حضرت را زیارت می کنیم و متوجه ایشان می شویم ، ▪️ حال چه از نزدیک باشد و چه از راه دور،▪️ این توجه را ساده نبینیم . مثلا وقتی مفاتیح را به دست می گیریم و مشغول زیارت می شویم ▪️ البته به شرط اینکه خیلی پراکنده نباشیم▪️، یعنی وقتی زیارت می کنیم ، واقعا فکر و دلمان به آن اندازه که می توانیم ، متوجه آن حضرت باشد، چون وقتی و فکر جای دیگر باشد ، به سوی حضرت حرکت نخواهیم کرد ، و هنگامی که متوجه حضرت شدیم ، ولو از راه دور باشد ، این توجه به لحاظ اینکه معتقد به امامتشان هستیم ، محبت به آن حضرت داریم و به لحاظ اینکه دوستشان داریم ، در باطن امر یک نوع وحدت و قربی بین ما و آن حضرت ایجاد می کند ، گو اینکه وقتی متوجه می شویم و زیارت و عرض ادب می کنیم ، با محبت ، دوستی و با اعتقاد به و امامت ایشان ، روح ما به سوی سیدالشهداء { علیه السلام } می رود ( حرکتی که مخصوص روح است ) و به اندازه صلاحیتمان با آن بحر معنا ارتباط پیدا می کند ، و وحدت می یابد ( در حدّ خودمان ) البته به صورت . آن وقت ، آنچه که از آنحضرت و برکات وجودی ایشان در این وحدت نصیب ما می شود ، چیزی است که اگر یک عمر هم شب و روز عبادت کنیم ، نمی توانیم لحظه ای از آن برکات را به دست بیاوریم. چون وقتی عبادت می کنیم ◾️ البته توجه کنید که اینجا مسئله عبادت خدا مطرح نیست ◾️ آن ولایت و ولیّ را ، آن که عرش الله است ، بحر معنوی، مظهر حق ، خالصةُ الله است ، وقتی به او متوجه می شویم و محبت پیدا می کنیم ، ▪️ روح ما به سوی آن حضرت حرکت می کند وبه اندازه صلاحیت و ظرفیت خود ، به عالم آن حضرت وارد می شویم. در این هنگام ، طبعاً انوار وجودی آن حضرت باز به اندازه ای که صلاحیت وجودی داریم ، وجود ما را فرا می‌گیرد و این برکت فوق العاده ای است. ▪️البته به این مسئله هم توجه داشته باشیم ، نقطه مقابل این موضوع هم وجود دارد که باید از آن ترسید ، یعنی رو به رو شدن با یک معصیت کار و علاقه داشتن به او و با با او برخورد کردن، می شود نقطه مقابل این مسئله. .... ▪️ 📓 منبع ؛ برگرفته از کتاب ، صفحه ۵۱ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه " ▪️ التماس دعا ▪️ @havayee_vesal
✨وصول به حقیقت فقر و رهایی از خود ، معنای آیه تطهیر ✨ هنگامی که انسان خویش را کامل ببیند و این معرفت در قلب او پدیدار و برائت از غیر خدا حاصل شود ، ذره ای از خود در قلبش باقی نمی ماند و برای رؤيت جمال حق تعالی پاک و آماده می شود. آیه تطهیر گویای پاک شدن قلوب معصومان { علیهم السلام } است که سبب می شود قلوب ایشان ، جایگاه جلوه حق تعالی شود. خدای تعالی می فرماید ؛ ✨...اِنَّما یُریدُاللّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجسَ ٱَهلَ الْبَیتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطهیراً✨ 🔹سوره احزاب آیه ۳۳🔹 ✨ خداوند می خواهد پلیدی و را از شما اهل بیت دور و کاملا شما را پاک کند. ✨ البته نمی توان منکر آن شد که عبادت به طمع بهشت یا با انگیزه ترس از عذاب الهی ، انسان را مشمول لطف حق می کند ؛ بلکه مقصود آن است که چنین عباداتی تنها انسان را به همان هدفی که از آن در نظر گرفته شده است ، می رساند. بدین معنا که به بهشت رهنمون و از جهنم نجات می دهد. بنابراین برای رسیدن به معرفت حق باید قلب ، از خود خالی شده باشد و عبادت به طمع بهشت و نجات از دوزخ خود مراتبی از حجاب بین انسان و حق تعالی است که کنار زدن آن ، را سلیم می کند ؛ چنان که خدای تعالی می فرماید ؛ 🔅یَومَ لا یَنفَعُ مالٌ وَ لا بَنونَ الا مَن أتَی اللّه بِقَلبٍ سَلیمٍ🔅 🔹سوره شعرا ، آیه ۸۸🔹 ✨در آن روز مال و فرزندان سودی نمی بخشد ، مگر کسی که با قلب سلیم به پیشگاه خدا آید. ✨ 📚منبع ؛ کتاب کیمیای وصال ، صفحه ۲۲۳ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه " @havayee_vessl
✨ تا وقتی انسان به خود توجه دارد ، تسلیم شدن در برابر حق امری دشوار است ؛ ولی هر چه از توجه او به خود کاسته شود ، بیش از پیش در برابر حق و فرمان های او تسلیم خواهد بود . 💠 وقتی انسان به طور کامل تسلیم حق شود و از منیّت او چیزی باقی نماند ، حقایق هستی بر او آشکار می شود ؛ چنان که در آیه ( صافات، ۱۰۲- ۱۰۵ ) نیز پس از اشاره به لحظه تسلیم شدن حضرت ابراهیم ( علیه السلام ) و فرزندش از بیان آن اسرار خودداری کرده و پس از 🔅 فلما اسلما و تله للجبین🔅 ، معطوف علیه نیامده است واین عدم بیان ، گویای کشف حقایقی بر حضرت ابراهیم (علیه السلام ) و فرزند ایشان است که تنها برای کسانی قابل درک است که به این مقام رسیده باشند. 💐 تسلیم این دو بزرگوار ، تسلیم ذریّه آن ها را نیز در پی داشت ؛ همان گونه که رسول اکرم { صلوات الله علیه } و ائمه اطهار (علیهم السلام ) به ویژه سیدالشهداء ( علیه السلام ) به چنین مقامی رسیده اند ؛ چنان که خدای تعالی در قرآن کریم درباره پیروان حضرت ابراهیم (علیه السلام ) چنین می فرماید ؛ ✨ ان اولی الناس بابراهیم .......✨ 🔹 آل عمران، آیه ۶۸🔹 ✨ سزاوارترین مردم به ابراهیم آن ها هستند که از او پیروی کردند و [ در عصر او به مکتب او وفادار بودند ، همچنین ] این پیامبر و کسانی که به او ایمان آورده اند [ از همه سزاوارترند ] و خداوند ولی و سرپرست مومنان است ✨... 📚 منبع ؛ کتاب کیمیای وصال ، صفحه ۱۳۸ ، حضرت آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه " @havayee_vesal
✨ تا وقتی انسان به خود توجه دارد ، تسلیم شدن در برابر حق امری دشوار است ؛ ولی هر چه از توجه او به خود کاسته شود ، بیش از پیش در برابر حق و فرمان های او تسلیم خواهد بود . 💠 وقتی انسان به طور کامل تسلیم حق شود و از منیّت او چیزی باقی نماند ، حقایق هستی بر او آشکار می شود ؛ چنان که در آیه ( صافات، ۱۰۲- ۱۰۵ ) نیز پس از اشاره به لحظه تسلیم شدن حضرت ابراهیم ( علیه السلام ) و فرزندش از بیان آن اسرار خودداری کرده و پس از 🔅 فلما اسلما و تله للجبین🔅 ، معطوف علیه نیامده است واین عدم بیان ، گویای کشف حقایقی بر حضرت ابراهیم (علیه السلام ) و فرزند ایشان است که تنها برای کسانی قابل درک است که به این مقام رسیده باشند. 💐 تسلیم این دو بزرگوار ، تسلیم ذریّه آن ها را نیز در پی داشت ؛ همان گونه که رسول اکرم { صلوات الله علیه } و ائمه اطهار (علیهم السلام ) به ویژه سیدالشهداء ( علیه السلام ) به چنین مقامی رسیده اند ؛ چنان که خدای تعالی در قرآن کریم درباره پیروان حضرت ابراهیم (علیه السلام ) چنین می فرماید ؛ ✨ ان اولی الناس بابراهیم .......✨ 🔹 آل عمران، آیه ۶۸🔹 ✨ سزاوارترین مردم به ابراهیم آن ها هستند که از او پیروی کردند و [ در عصر او به مکتب او وفادار بودند ، همچنین ] این پیامبر و کسانی که به او ایمان آورده اند [ از همه سزاوارترند ] و خداوند ولی و سرپرست مومنان است ✨... 📚 منبع ؛ کتاب کیمیای وصال ، صفحه ۱۳۸ ، حضرت آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه " @havayee_vesal
🌸 ۱- حدیث غدیر که حدیث متواتر است و از جمع کثیری از صحابه روایت شده است ، و جمع بسیار زیادی از علماء فریقین به تواتر آن اعتراف کرده اند ، و از بیش از یکصد طریق از طُرُق شیعه و سنی نقل گردیده است ، و تعابیر کاملاً روشن و مضمون واضح دارد ، کنار گذاشته شد ، و یا توجیه گردید ؛ توجیهی که بطلان و بی معنا بودنش برای هرکسی معلوم است. 🔹 کلام واضح نبی اکرم { صلی الله علیه و آله } در غدیر که فرمودند ؛ ✨ من کنت مولاه فعلیّ مولاه ✨ چه ابهامی در بیان مقصود ، یعنی موضوع 💎 ولایت 💎 دارد ، و کدام بیان می تواند بهتر از این باشد؟!. ‼ چگونه می شود آن را به معنایی حمل کرد که کردند؟! و اشارتهای این کلام را صاحبان بصیرت چگونه می توانند نادیده بگیرند ؟!. 🔹 هرکسی بهره ای از فهم نکته ها و اشارتها داشته ، و از ذوق اسرار برخوردار باشد ، از این کلام ، و از نکات و اشارات آن می فهمد آنچه باید بفهمد ، و این معنا را به وضوح برداشت کند که ▫️ولایت خدای متعال در ولایت رسول اکرم { صلی الله علیه و آله } متجلّی است ، و ولایت خدا و رسول در مولی الموحّدین علی بن ابی طالب { صلوات الله علیه } ظاهر . ▫️ 🔹دقت شود🔹 🔹 این کلام می گوید ، طریق و راه و را باید با ولایت پروردگار متعال پیمود ، و ولایت پروردگار را باید در ولایت نبی اکرم و علی بن ابیطالب « صلوات الله علیهما » جویا بود. سخن در این مقام بسیار است ، ولکن چه باید کرد که مجال ، مجال مناسب نیست. 🌸۲- حدیث ثقلین هم با اینکه از طُرُق زیادی از فریقین نقل شده است نادیده گرفته شد. این حدیث به وضوح گفت ؛ ▫️ اِنّی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی اهل بیتی ، و انّهما لن یفترقا حتّی یردا علیّ الحوض ▫️ 🔹 لکن روشن نشد چرا عترت طاهره { صلوات الله علیهم اجمعین } کنار گذاشته شدند؟! ‼ و چرا در جمله 💎و انّهما لن یفترقا حتّی یردا علیّ الحوض 💎 تامل به عمل نیامد؟! ✨ مگر این جمله نمی گوید قرآن و عترت هرگز از هم جدا نمی شود ، و در تبیین صحیح و تفسیر درست را فقط با عترت طاهره و با اهل بیت عصمت و طهارت { صلوات الله علیهم اجمعین } می توان یافت؟!. ‼ بالاخره معلوم نگشت چرا این حدیث را مدّعیان معرفت نادیده گرفتند ، و اشارتهای راهگشای آن رانفهمیدند؟!.. ⁉️ این دو مورد ، یعنی حدیث و حدیث ثقلین را از باب مثال ذکر کردیم ، و تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. 📚 منبع ؛ کتاب رساله محبت ، صفحه ۳۵ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه " @havayee_vesal
💠 رفع یک ابهام 💠 ▫گاه این پرسش مطرح می شود که وقتی انسان باید هر محبتی جز محبت حقّ تعالی را از قلب خود بیرون کند ، آیا داشتن حب بندگان شایسته خدا در اشکالی نخواهد داشت و آیا چنین محبتی شرک محسوب نمی شود ؟ ✨ در پاسخ به این پرسش باید گفت که اگر چه هر محبتی جز محبت حقّ تعالی نادرست است و شرک محسوب می شود ، ولی محبت به بندگان شایسته حق و کسانی که محبوب حقّ تعالی هستند ، « محبت به خود آنها نیست و دوست داشتن ایشان در عرض محبت حقّ جای نمی گیرد تا به شمار آید ؛ 🔹 بلکه این محبت در طول حب به خدای تعالی است» . بدین معنا که انسان ، بندگان شایسته و را به این سبب دوست دارد که آنها دوستداران حق تعالی هستند و خداوند نیز آنها را دوست دارد. ✨ این محبت از محبت ها جداست حبّ محبوب خدا حبّ خداست 🔘 بنابراین علاقه و به سید الشهداء « علیه السلام » از علاقه و محبت به حقّ تعالی جدا نیست و وقتی انسان به ایشان ارادت می ورزد ، در حقیقت باطن و روح او به سوی خداوند کشیده می شود ؛ چرا که ایشان جلوه گاه حق و فانی در اوست ؛ 💠 از این رو اهل بیت " علیهم السلام " نزدیک ترین راه به قرب حقّ تعالی است . 💠 📖 منبع ؛ کتاب کیمیای وصال ، صفحه ۱۶۴ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان اللّه علیه " @havayee_vesal
✨در حقیقت در دل انسان جای گرفته است ؛ از این رو با صدمه دیدن منیت ، قلب غمگین و با شادی آن، شاد می شود. 💠 درحالی که دل حریم الهی است و نباید در آن کسی جز حق تعالی جای گیرد. پس باید خود را از بیرون کرد تا به معرفت حق و در پی آن به دیدار محبوب و مطلوب حقیقی نایل شد.؛ چنان که حافظ می گوید: گفت و خوش گفت برو خرقه بسوزان حافظ یا رب این قلب شناسی ز که آموخته بود 💎 بنابرین سالک در مسیر با خود می جنگد و از پاسخ به و پیروی از آن پرهیز می کند. برخی از ساده اندیشان میگویند که چرا حق تعالی انسان را تا این اندازه در سختی انداخته است و چه لزومی دارد تا انسان از لذت های مباح دست بردارد و.......؟! ✨ در پاسخ باید گفت که حق تعالی بی نیاز است واین انسان است که به معرفت و دیدار حق محتاج و آن چه مانع وسد راه او است ، خود او است ؛ چنان که اگر دانه گندم بخواهد سنبله شود ، باید به رنج وزحمت افتد که تنها راه سنبله شدن همین است. 🔹از سوی دیگر حق تعالی هیچ گاه برای بندگان سختی نکرده است و اگر کسی توان انجام دادن عبادتی را نداشته باشد و دچار سختی و حرج شود، امری آسان تر برای او در نظر گرفته است ؛ چنان که می فرماید ؛... <سوره حج، آیه ۷۸> (( خداوند در دین برای شما کار سنگین و سختی قرار نداده است)) ✨بنابراین مبارزه با منیت رنج آور و دشوار است، ولی به برطرف شدن نیاز فطری و تشنگی حقیقی می انجامد ؛ چنان که حق تعالی به این سرانجام نیکو اشاره می کند و می فرماید ؛... < سوره نازعات، آیه ۴۰ و۴۱> (( و آن کس که از مقام پروردگارش ترسان باشد و نفس خود را از هوا و هوس باز دارد ، قطعاً بهشت جایگاه او است)). در مقابل ، به سر گردانی و بیچارگی کسانی که از نفس خود پیروی کرده اند، اشاره کرده و می فرماید ؛.... < سوره جاثیه، آیه ۲۳> (( آیا دیدی کسی را که معبود خود را هوای نفس خویش قرار داده و خداوند او را با آگاهی گمراه ساخته و بر گوش و قلبش مهر زده و بر چشمش پرده افکنده است؟ با این حال چه کسی می تواند غیر از خدا او را هدایت کند؟ آیا متذکر نمی شوید؟ )) 💠 بنابراین سالک باید با و به درگاه الهی و طلب شفاعت معصومان ( عليهم السلام ) زمینه پدید آمدن قصد در قلب خویش را فراهم کند ؛ زیرا اگر چنین نشود ، در همین مرتبه متوقف می شود و از حرکت در مسیر الی الله باز می ماند. ..... 📚منبع ؛ کتاب کیمیای وصال ، صفحه ۱۴۱، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه " @havayee_vesal
✨ تا وقتی انسان به خود توجه دارد ، تسلیم شدن در برابر حق امری دشوار است ؛ ولی هر چه از توجه او به خود کاسته شود ، بیش از پیش در برابر حق و فرمان های او تسلیم خواهد بود . 💠 وقتی انسان به طور کامل تسلیم حق شود و از منیّت او چیزی باقی نماند ، حقایق هستی بر او آشکار می شود ؛ چنان که در آیه ( صافات، ۱۰۲- ۱۰۵ ) نیز پس از اشاره به لحظه تسلیم شدن حضرت ابراهیم ( علیه السلام ) و فرزندش از بیان آن اسرار خودداری کرده و پس از 🔅 فلما اسلما و تله للجبین🔅 ، معطوف علیه نیامده است واین عدم بیان ، گویای کشف حقایقی بر حضرت ابراهیم (علیه السلام ) و فرزند ایشان است که تنها برای کسانی قابل درک است که به این مقام رسیده باشند. 💐 تسلیم این دو بزرگوار ، تسلیم ذریّه آن ها را نیز در پی داشت ؛ همان گونه که رسول اکرم { صلوات الله علیه } و ائمه اطهار (علیهم السلام ) به ویژه سیدالشهداء ( علیه السلام ) به چنین مقامی رسیده اند ؛ چنان که خدای تعالی در قرآن کریم درباره پیروان حضرت ابراهیم (علیه السلام ) چنین می فرماید ؛ ✨ ان اولی الناس بابراهیم .......✨ 🔹 آل عمران، آیه ۶۸🔹 ✨ سزاوارترین مردم به ابراهیم آن ها هستند که از او پیروی کردند و [ در عصر او به مکتب او وفادار بودند ، همچنین ] این پیامبر و کسانی که به او ایمان آورده اند [ از همه سزاوارترند ] و خداوند ولی و سرپرست مومنان است ✨... 📚 منبع ؛ کتاب کیمیای وصال ، صفحه ۱۳۸ ، حضرت آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه " @havayee_vesal
🌸 ۱- حدیث غدیر که حدیث متواتر است و از جمع کثیری از صحابه روایت شده است ، و جمع بسیار زیادی از علماء فریقین به تواتر آن اعتراف کرده اند ، و از بیش از یکصد طریق از طُرُق شیعه و سنی نقل گردیده است ، و تعابیر کاملاً روشن و مضمون واضح دارد ، کنار گذاشته شد ، و یا توجیه گردید ؛ توجیهی که بطلان و بی معنا بودنش برای هرکسی معلوم است. 🔹 کلام واضح نبی اکرم { صلی الله علیه و آله } در غدیر که فرمودند ؛ ✨ من کنت مولاه فعلیّ مولاه ✨ چه ابهامی در بیان مقصود ، یعنی موضوع 💎 ولایت 💎 دارد ، و کدام بیان می تواند بهتر از این باشد؟!. ‼ چگونه می شود آن را به معنایی حمل کرد که کردند؟! و اشارتهای این کلام را صاحبان بصیرت چگونه می توانند نادیده بگیرند ؟!. 🔹 هرکسی بهره ای از فهم نکته ها و اشارتها داشته ، و از ذوق اسرار برخوردار باشد ، از این کلام ، و از نکات و اشارات آن می فهمد آنچه باید بفهمد ، و این معنا را به وضوح برداشت کند که ▫️ولایت خدای متعال در ولایت رسول اکرم { صلی الله علیه و آله } متجلّی است ، و ولایت خدا و رسول در مولی الموحّدین علی بن ابی طالب { صلوات الله علیه } ظاهر . ▫️ 🔹دقت شود🔹 🔹 این کلام می گوید ، طریق و راه و را باید با ولایت پروردگار متعال پیمود ، و ولایت پروردگار را باید در ولایت نبی اکرم و علی بن ابیطالب « صلوات الله علیهما » جویا بود. سخن در این مقام بسیار است ، ولکن چه باید کرد که مجال ، مجال مناسب نیست. 🌸۲- حدیث ثقلین هم با اینکه از طُرُق زیادی از فریقین نقل شده است نادیده گرفته شد. این حدیث به وضوح گفت ؛ ▫️ اِنّی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی اهل بیتی ، و انّهما لن یفترقا حتّی یردا علیّ الحوض ▫️ 🔹 لکن روشن نشد چرا عترت طاهره { صلوات الله علیهم اجمعین } کنار گذاشته شدند؟! ‼ و چرا در جمله 💎و انّهما لن یفترقا حتّی یردا علیّ الحوض 💎 تامل به عمل نیامد؟! ✨ مگر این جمله نمی گوید قرآن و عترت هرگز از هم جدا نمی شود ، و در تبیین صحیح و تفسیر درست را فقط با عترت طاهره و با اهل بیت عصمت و طهارت { صلوات الله علیهم اجمعین } می توان یافت؟!. ‼ بالاخره معلوم نگشت چرا این حدیث را مدّعیان معرفت نادیده گرفتند ، و اشارتهای راهگشای آن رانفهمیدند؟!.. ⁉️ این دو مورد ، یعنی حدیث و حدیث ثقلین را از باب مثال ذکر کردیم ، و تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. 📚 منبع ؛ کتاب رساله محبت ، صفحه ۳۵ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه " @havayee_vesal
🏴 وقتی حضرت را زیارت می کنیم و متوجه ایشان می شویم ، ▪️ حال چه از نزدیک باشد و چه از راه دور،▪️ این توجه را ساده نبینیم . مثلا وقتی مفاتیح را به دست می گیریم و مشغول زیارت می شویم ▪️ البته به شرط اینکه خیلی پراکنده نباشیم▪️، یعنی وقتی زیارت می کنیم ، واقعا فکر و دلمان به آن اندازه که می توانیم ، متوجه آن حضرت باشد، چون وقتی و فکر جای دیگر باشد ، به سوی حضرت حرکت نخواهیم کرد ، و هنگامی که متوجه حضرت شدیم ، ولو از راه دور باشد ، این توجه به لحاظ اینکه معتقد به امامتشان هستیم ، محبت به آن حضرت داریم و به لحاظ اینکه دوستشان داریم ، در باطن امر یک نوع وحدت و قربی بین ما و آن حضرت ایجاد می کند ، گو اینکه وقتی متوجه می شویم و زیارت و عرض ادب می کنیم ، با محبت ، دوستی و با اعتقاد به و امامت ایشان ، روح ما به سوی سیدالشهداء { علیه السلام } می رود ( حرکتی که مخصوص روح است ) و به اندازه صلاحیتمان با آن بحر معنا ارتباط پیدا می کند ، و وحدت می یابد ( در حدّ خودمان ) البته به صورت . آن وقت ، آنچه که از آنحضرت و برکات وجودی ایشان در این وحدت نصیب ما می شود ، چیزی است که اگر یک عمر هم شب و روز عبادت کنیم ، نمی توانیم لحظه ای از آن برکات را به دست بیاوریم. چون وقتی عبادت می کنیم ◾️ البته توجه کنید که اینجا مسئله عبادت خدا مطرح نیست ◾️ آن ولایت و ولیّ را ، آن که عرش الله است ، بحر معنوی، مظهر حق ، خالصةُ الله است ، وقتی به او متوجه می شویم و محبت پیدا می کنیم ، ▪️ روح ما به سوی آن حضرت حرکت می کند وبه اندازه صلاحیت و ظرفیت خود ، به عالم آن حضرت وارد می شویم. در این هنگام ، طبعاً انوار وجودی آن حضرت باز به اندازه ای که صلاحیت وجودی داریم ، وجود ما را فرا می‌گیرد و این برکت فوق العاده ای است. ▪️البته به این مسئله هم توجه داشته باشیم ، نقطه مقابل این موضوع هم وجود دارد که باید از آن ترسید ، یعنی رو به رو شدن با یک معصیت کار و علاقه داشتن به او و با با او برخورد کردن، می شود نقطه مقابل این مسئله. .... ▪️ 📓 منبع ؛ برگرفته از کتاب ، صفحه ۵۱ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه " ▪️ التماس دعا ▪️ @havayee_vesal
▪️ رفع یک ابهام ▪️ ▫گاه این پرسش مطرح می شود که وقتی انسان باید هر محبتی جز محبت حقّ تعالی را از قلب خود بیرون کند ، آیا داشتن حب بندگان شایسته خدا در اشکالی نخواهد داشت و آیا چنین محبتی شرک محسوب نمی شود ؟ 🔘 در پاسخ به این پرسش باید گفت که اگر چه هر محبتی جز محبت حقّ تعالی نادرست است و شرک محسوب می شود ، ولی محبت به بندگان شایسته حق و کسانی که محبوب حقّ تعالی هستند ، « محبت به خود آنها نیست و دوست داشتن ایشان در عرض محبت حقّ جای نمی گیرد تا به شمار آید ؛ ▪️ بلکه این محبت در طول حب به خدای تعالی است» . بدین معنا که انسان ، بندگان شایسته و را به این سبب دوست دارد که آنها دوستداران حق تعالی هستند و خداوند نیز آنها را دوست دارد. 🔘 این محبت از محبت ها جداست حبّ محبوب خدا حبّ خداست ▫️ بنابراین علاقه و به سید الشهداء « علیه السلام » از علاقه و محبت به حقّ تعالی جدا نیست و وقتی انسان به ایشان ارادت می ورزد ، در حقیقت باطن و روح او به سوی خداوند کشیده می شود ؛ چرا که ایشان جلوه گاه حق و فانی در اوست ؛ 🔘 از این رو اهل بیت " علیهم السلام " نزدیک ترین راه به قرب حقّ تعالی است . ▪️ 📖 منبع ؛ کتاب کیمیای وصال ، صفحه ۱۶۴ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان اللّه علیه " 🏴 التماس دعا 🏴 @havayee_vesal
▪️ رفع یک ابهام ▪️ ▫گاه این پرسش مطرح می شود که وقتی انسان باید هر محبتی جز محبت حقّ تعالی را از قلب خود بیرون کند ، آیا داشتن حب بندگان شایسته خدا در اشکالی نخواهد داشت و آیا چنین محبتی شرک محسوب نمی شود ؟ 🔘 در پاسخ به این پرسش باید گفت که اگر چه هر محبتی جز محبت حقّ تعالی نادرست است و شرک محسوب می شود ، ولی محبت به بندگان شایسته حق و کسانی که محبوب حقّ تعالی هستند ، « محبت به خود آنها نیست و دوست داشتن ایشان در عرض محبت حقّ جای نمی گیرد تا به شمار آید ؛ ▪️ بلکه این محبت در طول حب به خدای تعالی است» . بدین معنا که انسان ، بندگان شایسته و را به این سبب دوست دارد که آنها دوستداران حق تعالی هستند و خداوند نیز آنها را دوست دارد. 🔘 این محبت از محبت ها جداست حبّ محبوب خدا حبّ خداست ▫️ بنابراین علاقه و به سید الشهداء « علیه السلام » از علاقه و محبت به حقّ تعالی جدا نیست و وقتی انسان به ایشان ارادت می ورزد ، در حقیقت باطن و روح او به سوی خداوند کشیده می شود ؛ چرا که ایشان جلوه گاه حق و فانی در اوست ؛ 🔘 از این رو اهل بیت " علیهم السلام " نزدیک ترین راه به قرب حقّ تعالی است . ▪️ 📖 منبع ؛ کتاب کیمیای وصال ، صفحه ۱۶۴ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان اللّه علیه " 🏴 التماس دعا 🏴 @havayee_vesal
▪️ تا وقتی انسان به خود توجه دارد ، تسلیم شدن در برابر حق امری دشوار است ؛ ولی هر چه از توجه او به خود کاسته شود ، بیش از پیش در برابر حق و فرمان های او تسلیم خواهد بود . 💠 وقتی انسان به طور کامل تسلیم حق شود و از منیّت او چیزی باقی نماند ، حقایق هستی بر او آشکار می شود ؛ چنان که در آیه ( صافات، ۱۰۲- ۱۰۵ ) نیز پس از اشاره به لحظه تسلیم شدن حضرت ابراهیم ( علیه السلام ) و فرزندش از بیان آن اسرار خودداری کرده و پس از 🔅 فلما اسلما و تله للجبین🔅 ، معطوف علیه نیامده است واین عدم بیان ، گویای کشف حقایقی بر حضرت ابراهیم (علیه السلام ) و فرزند ایشان است که تنها برای کسانی قابل درک است که به این مقام رسیده باشند. 🔘 تسلیم این دو بزرگوار ، تسلیم ذریّه آن ها را نیز در پی داشت ؛ همان گونه که رسول اکرم { صلوات الله علیه } و ائمه اطهار (علیهم السلام ) به ویژه سیدالشهداء ( علیه السلام ) به چنین مقامی رسیده اند ؛ چنان که خدای تعالی در قرآن کریم درباره پیروان حضرت ابراهیم (علیه السلام ) چنین می فرماید ؛ ✨ ان اولی الناس بابراهیم .......✨ 🔹 آل عمران، آیه ۶۸🔹 ▫️ سزاوارترین مردم به ابراهیم آن ها هستند که از او پیروی کردند و [ در عصر او به مکتب او وفادار بودند ، همچنین ] این پیامبر و کسانی که به او ایمان آورده اند [ از همه سزاوارترند ] و خداوند ولی و سرپرست مومنان است ▫️... 📚 منبع ؛ کتاب کیمیای وصال ، صفحه ۱۳۸ ، حضرت آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه " @havayee_vesal
🌸 ۱- حدیث غدیر که حدیث متواتر است و از جمع کثیری از صحابه روایت شده است ، و جمع بسیار زیادی از علماء فریقین به تواتر آن اعتراف کرده اند ، و از بیش از یکصد طریق از طُرُق شیعه و سنی نقل گردیده است ، و تعابیر کاملاً روشن و مضمون واضح دارد ، کنار گذاشته شد ، و یا توجیه گردید ؛ توجیهی که بطلان و بی معنا بودنش برای هرکسی معلوم است. 🔹 کلام واضح نبی اکرم { صلی الله علیه و آله } در غدیر که فرمودند ؛ ✨ من کنت مولاه فعلیّ مولاه ✨ چه ابهامی در بیان مقصود ، یعنی موضوع 💎 ولایت 💎 دارد ، و کدام بیان می تواند بهتر از این باشد؟!. ‼ چگونه می شود آن را به معنایی حمل کرد که کردند؟! و اشارتهای این کلام را صاحبان بصیرت چگونه می توانند نادیده بگیرند ؟!. 🔹 هرکسی بهره ای از فهم نکته ها و اشارتها داشته ، و از ذوق اسرار برخوردار باشد ، از این کلام ، و از نکات و اشارات آن می فهمد آنچه باید بفهمد ، و این معنا را به وضوح برداشت کند که ▫️ولایت خدای متعال در ولایت رسول اکرم { صلی الله علیه و آله } متجلّی است ، و ولایت خدا و رسول در مولی الموحّدین علی بن ابی طالب { صلوات الله علیه } ظاهر . ▫️ 🔹دقت شود🔹 🔹 این کلام می گوید ، طریق و راه و را باید با ولایت پروردگار متعال پیمود ، و ولایت پروردگار را باید در ولایت نبی اکرم و علی بن ابیطالب « صلوات الله علیهما » جویا بود. سخن در این مقام بسیار است ، ولکن چه باید کرد که مجال ، مجال مناسب نیست. 🌸۲- حدیث ثقلین هم با اینکه از طُرُق زیادی از فریقین نقل شده است نادیده گرفته شد. این حدیث به وضوح گفت ؛ ▫️ اِنّی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی اهل بیتی ، و انّهما لن یفترقا حتّی یردا علیّ الحوض ▫️ 🔹 لکن روشن نشد چرا عترت طاهره { صلوات الله علیهم اجمعین } کنار گذاشته شدند؟! ‼ و چرا در جمله 💎و انّهما لن یفترقا حتّی یردا علیّ الحوض 💎 تامل به عمل نیامد؟! ✨ مگر این جمله نمی گوید قرآن و عترت هرگز از هم جدا نمی شود ، و در تبیین صحیح و تفسیر درست را فقط با عترت طاهره و با اهل بیت عصمت و طهارت { صلوات الله علیهم اجمعین } می توان یافت؟!. ‼ بالاخره معلوم نگشت چرا این حدیث را مدّعیان معرفت نادیده گرفتند ، و اشارتهای راهگشای آن رانفهمیدند؟!.. ⁉️ این دو مورد ، یعنی حدیث و حدیث ثقلین را از باب مثال ذکر کردیم ، و تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. 📚 منبع ؛ کتاب رساله محبت ، صفحه ۳۵ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه " @havayee_vesal
🏴 وقتی حضرت را زیارت می کنیم و متوجه ایشان می شویم ، ▪️ حال چه از نزدیک باشد و چه از راه دور،▪️ این توجه را ساده نبینیم . مثلا وقتی مفاتیح را به دست می گیریم و مشغول زیارت می شویم ▪️ البته به شرط اینکه خیلی پراکنده نباشیم▪️، یعنی وقتی زیارت می کنیم ، واقعا فکر و دلمان به آن اندازه که می توانیم ، متوجه آن حضرت باشد، چون وقتی و فکر جای دیگر باشد ، به سوی حضرت حرکت نخواهیم کرد ، و هنگامی که متوجه حضرت شدیم ، ولو از راه دور باشد ، این توجه به لحاظ اینکه معتقد به امامتشان هستیم ، محبت به آن حضرت داریم و به لحاظ اینکه دوستشان داریم ، در باطن امر یک نوع وحدت و قربی بین ما و آن حضرت ایجاد می کند ، گو اینکه وقتی متوجه می شویم و و عرض ادب می کنیم ، با محبت ، دوستی و با اعتقاد به و امامت ایشان ، روح ما به سوی سیدالشهداء { علیه السلام } می رود ( حرکتی که مخصوص روح است ) و به اندازه صلاحیتمان با آن بحر معنا ارتباط پیدا می کند ، و وحدت می یابد ( در حدّ خودمان ) البته به صورت . آن وقت ، آنچه که از آنحضرت و برکات وجودی ایشان در این وحدت نصیب ما می شود ، چیزی است که اگر یک عمر هم شب و روز عبادت کنیم ، نمی توانیم لحظه ای از آن برکات را به دست بیاوریم. چون وقتی عبادت می کنیم ◾️ البته توجه کنید که اینجا مسئله عبادت خدا مطرح نیست ◾️ آن ولایت و ولیّ را ، آن که عرش الله است ، بحر معنوی، مظهر حق ، خالصةُ الله است ، وقتی به او متوجه می شویم و محبت پیدا می کنیم ، ▪️ روح ما به سوی آن حضرت حرکت می کند وبه اندازه صلاحیت و ظرفیت خود ، به عالم آن حضرت وارد می شویم. در این هنگام ، طبعاً انوار وجودی آن حضرت باز به اندازه ای که صلاحیت وجودی داریم ، وجود ما را فرا می‌گیرد و این برکت فوق العاده ای است. ▪️البته به این مسئله هم توجه داشته باشیم ، نقطه مقابل این موضوع هم وجود دارد که باید از آن ترسید ، یعنی رو به رو شدن با یک معصیت کار و علاقه داشتن به او و با با او برخورد کردن، می شود نقطه مقابل این مسئله. .... ▪️ 📓 منبع ؛ برگرفته از کتاب ، صفحه ۵۱ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه " ▪️ التماس دعا ▪️ @havayee_vesal
▪️ رفع یک ابهام ▪️ ▫گاه این پرسش مطرح می شود که وقتی انسان باید هر محبتی جز محبت حقّ تعالی را از قلب خود بیرون کند ، آیا داشتن حب بندگان شایسته خدا در اشکالی نخواهد داشت و آیا چنین محبتی شرک محسوب نمی شود ؟ 🔘 در پاسخ به این پرسش باید گفت که اگر چه هر محبتی جز محبت حقّ تعالی نادرست است و شرک محسوب می شود ، ولی محبت به بندگان شایسته حق و کسانی که محبوب حقّ تعالی هستند ، « محبت به خود آنها نیست و دوست داشتن ایشان در عرض محبت حقّ جای نمی گیرد تا به شمار آید ؛ ▪️ بلکه این محبت در طول حب به خدای تعالی است» . بدین معنا که انسان ، بندگان شایسته و را به این سبب دوست دارد که آنها دوستداران حق تعالی هستند و خداوند نیز آنها را دوست دارد. 🔘 این محبت از محبت ها جداست حبّ محبوب خدا حبّ خداست ▫️ بنابراین علاقه و به سید الشهداء « علیه السلام » از علاقه و محبت به حقّ تعالی جدا نیست و وقتی انسان به ایشان ارادت می ورزد ، در حقیقت باطن و روح او به سوی خداوند کشیده می شود ؛ چرا که ایشان جلوه گاه حق و فانی در اوست ؛ 🔘 از این رو اهل بیت " علیهم السلام " نزدیک ترین راه به قرب حقّ تعالی است . ▪️ 📖 منبع ؛ کتاب کیمیای وصال ، صفحه ۱۶۴ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان اللّه علیه " 🏴 التماس دعا 🏴 @havayee_vesal