رفتی و مانده همین وادی ویرانه و من دور از هم‌نفسی هم چو تو پروا‌نه و من دوری‌ات کشت مرا با که بگویم چه کنم بال زخمی وسط کوچهٔ میخانه و من ساز من جز غم عشق تو ندارد چنگی مست و مدهوش در این گوشهٔ بیگانه و من همچو گیسوی پریشان توام در تب‌وتاب مثل چشمان سیاه شب پیمانه و من گفته بودم ز ازل نام تو مجنون شاید تلخ شد کام من از لیلی افسانه و من نیک چون باید از این بازی و این خون‌جگری آخر قصه چه گوید غم ویرانه و من #صدیقه_شاداب‌نیک 🍁https://eitaa.com/havayesheer