@hawzah_net 💠 مقامات والای #پیامبر_اکرم_صلی_الله_علیه_و_آله در قرآن خداوند متعال در آیات قرآن کریم گاهی به طور صریح و زمانی به گونه ضمنی به مقامات پیامبرخاتم صلی الله علیه و آله اشاره فرموده است که در این بخش به برخی از این آیات اشاره می کنیم. مقام خاتمیت 📌 مقام «عبودیت مطلقه» 📌 مقام «بالاترین رتبه وجودی» 📌 مقام «اسوة حسنه بودن» 📌 مقام «خلق عظیم» 📌 مقام «رأفت و رحمت» 📌 مقام شامخ «رسالت» 📌 مقام«اسم اعظم» والاترین درجه عندالله 📌 مقام«علم لدنی» 📌 مقام «عصمت» 🔹 مقام عبودیت مطلقه خداوند که رب و پروردگار عالمین است نسبت به افراد مختلف، متفاوت است بعضی از انسان ها تحت تدبیر اسماء جزئیه حقند مثلا بعضی در حقیقت، عبدالرزاق، عبدالجلیل، عبدالباسط، یا عبدالکریم هستند، اما پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله ، «عبده» است و پروردگاری مربی و مدبر شخصی پیامبر صلی الله علیه و آله است که نهایی ترین مرتبه را داراست و در قوس صعود مقامی برتر از مقام مربوبیت شخص رسول اکرم صلی الله علیه و آله نیست و آن حضرت، منتسب به عالی ترین اسم از اسمهای حسنای خدای سبحان است. یعنی «هو» که همان هویت مطلقه است و چون کاملترین بندگی از آن اوست، جامع ترین کلمه به او اشاره دارد: «هُوَ اْلَّذی اَرْسَلَ رَسُولَهُ بِاْلْهُدی وَ دینِ اْلْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عِلَی اْلْدّینِ کُلِّهِ». قرآن کریم وقتی تعبیر «عبد» را نسبت به سایر انبیا به کار می برد همراه با ذکر نام آنها به کار می برد: «وَ اذْکُرْ عَبْدَنا اِبْراهیمَ وَ اِسْحقَ وَ یَعْقوبَ اولِی الأَیْدی وَ الاَبْصار». اما وقتی نام پیامبر صلی الله علیه و آله را می برد به «عبده» تعبیر می کند که ناظر به مقام وحدت است و این کلمه از «عبدالله» نیز بالاتر است، زیرا این بندگی (عبودیت)، حاکی از هویت مطلقه است. 🔹 مقام «اسوة حسنه بودن» در قرآن کریم آیاتی است که رسول خدا صلی الله علیه و آله را اسوه و الگوی جهانیان معرفی می کند و می فرماید: « لقد کان فی رسول الله اسوة حسنة» ادامه مطلب را در لینک زیر بخوانید: 👇👇👇👇👇 https://hawzah.net/fa/goharenab/View/73367