#یادداشت_دانشجویی 📝بخوانید | دلار چند باشد که خوشحال شوید؟ 🔸کسانی که سال ۱۴۰۱ می‌گفتند قیمت دلار تا پایان سال ۱۰۰ هزار تومان شده، اکنون برای دلار ۶۰ تومانی ناراحت هستند؛ از اینان باید پرسید دلار چند باشد تا شما خوشحال شوید؟ چند روزیست که باز هم موضوع نرخ دلار برجسته شده است؛ در صدر اخبار نیز سخنان دولت‌مردان پیرامون کنترل قیمت و پیشگیری از پیش‌بینی‌هاست. اما برای این موضوع گذشته را بیشتر مرور کنیم. دولت آقای رئیسی با چه شرایطی روی کار آمد؟ قبل از بیان شرایط، یک نکته را لازمست بگوییم: شرایط طوری بود که جمعی از اقتصاددانان و مسئولان دولت های آقایان روحانی و خاتمی و هاشمی رفسنجانی در بیانیه‌ای رسما اعلام کردند که تورم قطعا سه رقمی خواهد شد؛ و یا برخی اندیشمندان دولت قبل ارز ترجیحی را پوستِ موزی زیر پای دولت سیزدهم دانستند که نمی‌تواند از زیر بار آن خارج شود. اما شرایط چطور بود؟ دولت آقای روحانی، کشور را با تورم 60 درصدی تحویل آقای رئیسی داد! با رشد اقتصادی منفی (برای ایران نفتی، رشد اقتصادی منفی یک معجزه است! که دولت روحانی آن را اجرایی کرد؛ یعنی دولت گذشته حتی دیگر توان فروش نفت خام نیز نداشت؛ دولتی که زبان دنیا را بلد بود!)؛ رشد نقدینگی 45 درصدی؛ خزانه عملا خالی؛ و حتی انبار مواد غذایی استراتژیک نیز خالی بود به‌طوری که گفته شده کشور بیشتر از دو سه روز گندم در سیلوها نداشت. دولت، ارز تخصیصی ترجیحی را در همان شش ماه نخست سال مصرف کرده بود؛ تراز تجاری کشور منفی بود؛ کسری بودجه سنگین و عجیب و غریب چند صد هزار میلیاردی و ... . شرایط این طور بود؛ دقیقا به همین خاطر وزاری دولت های گذشته نامه زدند و گفتند تورم سه رقمی و دلار 100 تومنی در پیش است (آن هم در سال 1401). چرا؟ چون اولا می دانستند چه چیزی تحویل دادند و دوم با خود می گفتند مااا که اقتصادداااان هستیم نتوانستیم شرایط را حل کنیم؛ حالا این رئیس شش کلاسه چطور می تواند؟! اما اینک تراز تجاری مثبت شده، رشد اقتصادی مثبت شده، رشد نقدینگی به حد قابل توجهی کاهش یافته، انبارهای مواد غذایی استراتژیک تامین شده، تورم حدود 20 درصد کاهش داشته و... . این موضوع را کنار پیش‌بینی اقتصاددان‌های غرب‌زده بگذارید. حالا متوجه می‌شویم چرا امروز اینقدر عصبانی هستند و برای یک توییت یا یک مطلب ساده خبرگزاری، دیوانه وار حمله می کنند؛ آن‌ها فکر می‌کردند دلار تا 1401 به 100 هزار تومان برسد یا تورم سه رقمی شود که نشد!! و از این نشدن عصبانی هستند. 📍پ.ن: اینکه دلار طی دو سال و نیم دولت رئیسی 2 برابر شده و میزان تورم موجود، یک بحث اقتصادی دیگری دارد که در یادداشت دیگر به شرط حیات بررسی می کنیم. ✍حسین اکبری، کارشناسی ارشد اقتصاد دانشگاه بجنورد 🌱https://eitaa.com/hayat_khshomali

#یادداشت_دانشجویی 📝 بخوانید | وارونه شیپور نزنیم... 🔺چند نکته در باب کمرنگ شدن اثرگذاری تشکلهای دانشجویی بر محیط دانشگاه 🔸کار دانشجویی بی شباهت به رسالت انبیاء نیست. دانشجویی که خود را پرچمدار انقلابی می‌داند که حامل مفاهیم توحیدی است و حول ارزش هایی چون عدالت، آزادی، معنویت، استقلال و... کنشگری می کند، در واقع مانند انبیاء مردم را به کمال فرا می‌خواند. 🔹انبیاء، ائمه (صلوات الله علیهم اجمعین) و صلحا هیچگاه دعوت را بیرون از جغرافیای زندگی و محل کار خود شروع نکردند و آنگاه که پیروان جهانی پیدا کردند، هیچگاه از محیط جغرافیایی پیرامونی خود غافل نشدند. نه پیامبر (ص) بی مدینه رسالتش جهانی شد و نه امام (ره) بدون حوزه علمیه انقلاب نبوی را پس از ۱۴ قرن روحی دوباره بخشید. 🔸کدام دعوت کننده به حق را می‌شناسید بدون اثرگذاری به محیط پیرامونی خود توانسته باشد در بین آحاد جامعه تحول ایجاد کند؟ 🔹وقتی با دانشجو و استادی که ساعتها با آنها زیست مشترک داریم نمی‌توانیم دیالوگ برقرار کرده و به مفاهمه برسیم، چگونه می‌توانیم سایر اقشار مردم را بر سر عدالت و آزادی با خود همراه کنیم؟ 🔸ممکن است گفته شود که نسل تغییر کرده و ارزشهای دینی در بین دانشجویان کم رنگ شده و تبلیغ دشمن کار را برای ما سخت کرده است. بسیار خوب پس نباید دیگر موقع انتخاباتها و رویدادهای بزرگ سر چهارراه برویم و تریبون آزاد برگزار کنیم و مردم را به عمل صالح مد نظرمان دعوت کنیم. مگر مردم کف خیابان چیزی متفاوت از دانشگاهیان هستند؟ 🔹متاسفانه در سال های اخیر به دلیل تعطیلیِ دانشگاهها که ناشی از ویروس کرونا و ذهنیت غلط عدم امکان هدایت دانشجویان بود، محیط دانشگاه را به جریان دگراندیش سپرده و در بزنگاه های مهم تمرکز فعالیت را بر بیرون دانشگاه می‌گذاریم. 🔸حتی در رخدادهایی مثل ۱۶ آذر و انتخابات هم اگر در دانشگاه برنامه برگزار می‌کنیم و مسئولان دولتی و حکومتی و نامزدهای انتخاباتی را به دانشگاه دعوت می‌کنیم، تمرکز اصلی‌مان بر نقد و حساب کشی از کارگزاران است تا تاثیر بر محیط دانشجویی، یعنی برگزاری برنامه در دانشگاه زمانی اصالت دارد که مقابلمان مسئولی روی صندلی بنشیند و نقد بشود و برود و فیلم آن در فضای مجازی وایرال شود! 🔹مشخصا تاثیرگذاری بر محیط دانشگاه و دعوت به مفاهیم بنیادین و ارزش های اساسی در قالبهای گفتگو محوری چون کرسی های آزاد اندیشی، برگزاری جلسات مناظره دانشجویی و گفتگو محور، انتشار نشریات دانشجویی، استفاده از فضاهایی همچون بُردهای دانشگاهی و ظرفیت‌های فضای مجازی اتفاق می‌افتد. 🔸فعالان تشکلها خود بهتر می‌دانند برگزاری مناظره، کرسی آزاد اندیشی، نشریات و بردهای دانشجویی در چه وضعیت بغرنجی قرار دارد و هنوز وضعیت به سالهای قبل از کرونا برنگشته است. در طوفان الاقصی، ۱۶ آذر و انتخابات مجموعا چقدر از ظرفیتهای گفتگو محور در دانشگاهها استفاده شد؟ 🔹اصلا چقدر حرکت نمادین در دانشگاه انجام دادیم؟! به جز شبیه سازی ماجرای بیمارستان المعمدانی در یکی از دانشگاهها تقریبا کار نمادین دیگری در یکسال گذشته به ذهن نمی رسد. بماند که در عصر هنر و رسانه تقریبا خشابمان خالیست! 🔸در حالی که جریان برانداز حتی از ظرفیت تخته وایت برد و شاخه های درختهای دانشگاه هم در جریان زن زندگی آزادی و پس از آن برای تولید پیام و انجام حرکتهای نمادین استفاد کرده و می کند. ۱۶ آذر و انتخابات امسال را با حضور مسئولان در دانشگاه خودمان پر کردیم و دولت را به سیاست زدایی از دانشگاه متهم نمودیم. 🔹اما خودمان هم خواسته یا ناخواسته به سیاست زدایی از دانشگاه کمک کردیم. از بازگشت امر سیاسی به دانشگاه صحبت کردیم، ولی جلسات گفتگو محورمان را به استدیوهای خبرگزاری ها و محافل کافه ای مانند خانه اندیشه ورزان و هر ظرفیت بیرون دانشگاهی منتقل کردیم و از بیرون دانشگاه داد می زنیم که دارند دانشجو را غیر سیاسی می کنند! 🔸القصه تشکل دانشجویی صرفا گروه چریک مبارز نیست که پشت درب بسته تشکل برای اصلاح دولت و کارگزارانش نسخه بپیچد اما توان اثرگذاری بر محیط دانشگاه را نداشته باشد یا اصلا آن را رسالتش نداند! 📌پی نوشت: رد نمی کنم مسئولان دانشگاهی از رئیس و معاون و فلان روحانی مسئول تا موانع بیرون دانشگاه گاها با کج فهمی و مانع تراشی، تاثیرگذاری تشکلهای را بر دانشگاه با اختلال روبه رو می کنند. لیکن اثرگذاری بر محیط دانشگاهی را نسبت به قبل با همین دانشگاه و مسئولینش اگر مقایسه کنیم می‌بینیم تذکر رهبری به جاست. کسی با نقد مسئولان و فعالیت برون دانشگاهی مخالف نیست. خطر اصلی انتقال مرجعیت آزاد اندیشی از درون به بیرون دانشگاه است. ✍ وحید شورابی، مسئول سابق شورای هماهنگی بسیج دانشجویی دانشگاه‌های آزاد 🇮🇷@bso_nkh