🔰 نگاهی به رابطه فقه و اخلاق ✍ اصغر آقائی _______________________ 🔻بررسی رابطه فقه و اخلاق نیاز به نگاهی چندبعدی دارد و از سویی دیگر تفسیرهای متعددی در این رابطه مطرح است. 🔻یکی از تفسیرهای مهم درباره چگونگی ارتباط فقه و اخلاق، بررسی آن بر اساس نگاه مقاصدی به شریعت است. 🔻اگر ما کل دین، با تمام فقه و اخلاق و عقائد آن را، یک مجموعه جداازهم ندانیم، طبیعتا باید در اخلاق به گونه‌ای سخن گفت که منافاتی با عقائد دین و فقه آن نداشته باشد؛ و همچنین است نسبت به فقه و عقائد. 🔻به عنوان مثال نمی‌توان در فقه از ازدواج موقت سخن گفت، و آن را یله و رهاشده از اصول اخلاقی دانست و مثلا در فقه معتقد شد یک زن در یک روز، بدون رابطه خاص و نزدیکی، می‌تواند با چندین مرد عقد موقت بخواند. 🔻به نظر می‌رسد درباره رابطه فقه و اخلاق بر اساس نگاه مقاصدی به دین، می‌توان چنین گفت: هرگاه استنباطی فقهی با اصلی اخلاقی مانند کرامت انسان منافات داشته باشد، یا ممکن است منافات داشته باشد، آن نتیجه و استنباط فقهی، قطعا یا به احتمال بسیار یا صحیح نیست، و یا دقیق. 🔻پس فقیه در استنباط فقهی خویش نمی‌تواند به اصول حاکم و یا مقاصد کلی اخلاقی بی‌توجه باشد. 🔻البته این سخن به معنای عرفی‌شدن دین نیست؛ زیرا اساسا اصول اخلاقی نه نسبی هستند و نه عرفی، هرچند مصادیق آن و یا آدابی که بر اساس آن اصول اخلاقی شکل می‌گیرند، ممکن است نسبی یا عرفی باشند. ┄┅┅┅❀💠❀┅┅┅┄ #حیات_معقول #فقه_و_اخلاق 🆔 @hayatemaqul