_تو را به اندازه ی من آفریده اند فرمان داده اند که کنارمن باشی کسانی که این فرمان را نپذیرند از بالای چشمانم خواهند افتاد برای آفریدن تو ، شکوفه و تابستان و خاک را بهم آمیخته اند و الماسهای کمیابی را درون چشمانت گذاشته اند که خیره می کند چشمها را قرارشده درزبانت چیزی جز عشق نباشد وحتی مقرر شده در خوابهایم هم حضور داشته باشی آفرینش تو به پاس شاعر بودنم اتفاق افتاده این را درون گوشم کسی نجوا کرد... . #نامه "

سهام‌الشعشاع

"

جدا خوشحالم که شهامت محکوم کردن اخلاق ها و باور های بد و اشتباه و غلط داره بیشتر میشه ✔️

_ای کاش آدمی وطنش را مثل بنفشه ها در جعبه های خاک ، یکروز می‌توانست همراه خویشتن ببرد هر کجا که خواست ؛در روشنای باران ،در آفتابِ پاک. "

شفیعی کدکنی

"

_پاسخی در خورِ پیچیدگی موی تو نیست ؛می کشد کار من از فکر تو آخر به جنون!"

_من نیازم تو رو هر روز دیدنه از لبت دوست دارم شنیدنه... تو بزرگی مثل اون لحظه که بارون میزنه تو همون خونی که هر لحظه تو رگهای منه !" #نجوا "حیاط‌پشتی"

وقتی حال خوشی نداریم و کلافه‌ایم، معمولا اولین کسی را که حذف می‌کنیم همان مفلوک دلتنگی است که جانش را گره زده به ما. همان که بیشتر از همه دوستمان دارد. جوابش را نمی‌دهیم، پرخاش و تندی می‌کنیم و حتی ممکن است از او بخواهیم برود گم شود و دست از سر ما و دنیای مزخرف ما بردارد. • پشه خسته • @farsitweets