_همه شب سِجده بر آرم که بیایی تو به خوابم و در آن خواب بمیرم که تو آیی و بِمانی...:)"

━━ ៶៶ 𝐅𝗼𝐫 𝐲𝗼𝐮 ; @galam_bedast

من بفکر غزلی در خور چشمان تو أم تو ولی چشم به شعر و غزلم میبندی چشمهایم پر اشک و نفسم واژه ی غم بی خیالی به نفسهای من و میخندی من پر از ولوله ی داشتنت هستم و تو روز و شب فکر سفر از دل بیتاب منی گشته ای شمع شب غیر,ودر خاطر من بطن این شام سیه را مه و مهتاب منی تن مرداب پر از لاله ی وحشی شده است من ولی خسته ترین رهگذر مردابم

_

_اولین روز بارانی را به خاطر داری؟ غافلگیر شدیم چتر نداشتیم خندیدیم دویدیم و به شالاپ شلوپ‌های گل آلود عشق ورزیدیم. دومین روز بارانی چطور؟ پیش‌بینی‌اش را کرده بودی چتر آورده بودی من غافلگیر شدم سعی می‌کردی من خیس نشوم و شانه سمت چپ تو کاملاً خیس بود سومین روز چطور؟ گفتی سرت درد میکند حوصله نداشتی سرما بخوری چتر را کاملاً بالای سر خودت گرفتی و شانه راست من کاملا خیس شد و چند روز پیش را چطور؟ به خاطر داری؟ که با یک چتر اضافه آمدی و مجبور بودیم برای اینکه پین‌های چتر توی چش و چالمان نرود دو قدم از هم دورتر برویم فردا دیگر برای قدم زدن نمی‌آیم. تنها برو! "دکتر علی شریعتی"

_