📚 تسلیم، شرط ایمان
امام حسن مجتبی(ع)
درباره حضرت علی(ع) می فرماید:
«وَ قَد كانَ رَسولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُعطيهِ رايَتَهُ»
پیغمبر(ص) پرچم به او می سپرد.
این به نظر من و آن چنانی که من می فهمم
یک تعبیر سمبلیک است.
پیغمبر اکرم به خیلیها پرچم می داد
و پیغمبر اکرم خیلیها را به میدان جنگ می فرستاد
و خیلیها بودند که می رفتند
و معمولاً تا فتح نمی کردند
برنمی گشتند؛
اما اینجا،
امام حسن می خواهد بگوید امیرالمؤمنین،
بازوی توانای پیغمبر بود،
تسلیم محض پیغمبر بود.
این بازوی شما تا وقتی بازوی شماست که
از شما فرمان می برد،
در مقابل مغز شما و فرمان مغزتان تسلیم است.
و علی به معنای واقعی کلمه بازوی پیغمبر بود؛
اینجا را بکوب،
اینجا را بنواز،
به سوی فلانی به دوستی دراز شو
و به سوی فلانی به دشمنی
تهدیدکنان برافراشته شو؛
تسلیم محض و مطلق!
خصوصیت بزرگ علی این است که در مقابل پیغمبر سِلمِ محض است.
آن وقتی که رسول خدا به او میگوید
در مکه بمان،
می ماند؛
آن وقتی که در جنگ تبوک به او می گوید
در مدینه بمان،
می ماند؛
آن وقتی هم که به او می گوید
با عمرو بن عبدود بجنگ و
جانت را در خطر بینداز،
می اندازد.
«لا يَسبِقونَهُ بِالقَولِ وَ هُم بِاَمرِهِ يَعمَلونَ»
در مقابل خدا و
در مقابل پیامبر و
در مقابل اسلام باید از علی،
این خصلت را آموخت؛
تسلیم محض بودن.
اسلام دین زندگی و
دین سعادت ماست،
برای این سعادت همه چیز را هم، اسلام به ما آموخته است؛
باید به طور مطلق،
تسلیم اسلام باشیم
از اسلام سخن بشنویم،
از اسلام راهنمایی بجوییم؛
امروز ما می توانیم این کار را انجام بدهیم.
... تسلیم در مقابل رهبر،
این شرط ایمان است،
در مقابل پیغمبر باید همه اختلاف ها را آن چنان مطرح کرد که
هنگامی که «لَا و نَعَم» گفت،
بی دغدغه پذیرفت.
و نه فقط در عمل پذیرفت،
بلکه در جان و دل پذیرفت.
آن وقتی که پیغمبر به او وصیت میکند که
چنین عمل کن،
می کند؛
آن وقتی که به او می گوید
آن چنان در میدان جنگ حرکت کن،
بدون ذرهای تردید
عمل می کند؛
آن وقتی که پیغمبر صلح می کند در حدیبیه،
تسلیم صلح پیغمبر است؛
آن وقتی که می جنگد در بدر،
تسلیم جنگ پیغمبر است.
🔰 #برگرفته_از_کتاب
#انسان_۲۵۰_ساله
📣 بله دوستان عزیز
تسلیم در مقابل رهبر، شرط ایمان است.
🍎https://eitaa.com/hayyatetayebh