🔈#مستند_صوتی_شنود 📣 جلسه چهارم ادامه واقعه سوم..‌ * از اینکه افراد سرشار از تعفن ولی بی خیال بودند، تعجب کردم. * خودرو هایی که کاملا تمیز بودند. * دنبال منشا صدای قهقهه می گشتم. * موجودی هفت برابر انسان، با قیافه بسیار زشت را دیدم. * شیطانک هایی که گرد آن موجود طواف می کردند. * چرا شیطان بلند بلند می خندید. * ماشین، تمثل از موجود رونده است * توانم برای از بین بردن ابلیس،ناکام بود * کثافاتی که با وجود انسانها یکی بودند. * آنچه می دیدم، تمثل بود نه کشف استار واسرار * شبکه نور وظلمت که به هم تنیده بودند. * خانه های نورانی با شعاع نور به هم وصل بودند و از هم انرژی می گرفتند. * واقعه چهارم * نورانی ترین نقطه عالم با رائحه ای دیوانه کننده * تمثل کربلا را زیارت می کردم * از آن شب ،هر شب کربلا بودم. * به شفاعت حضرت عبدالعظیم برگشتم. * یکی بودن کربلا وحرم شاه عبدالعظیم * اسم و رسم دنیا همه سراب است. * وقتی برگشتم گناه برایم معنایی نداشت. * اثر گناه مثل آهن گداخته روی پوست است. * بعد از برگشت، هرچه اراده می کردم می دیدم. * با وضو طهارت روحی پیدا می کنیم * طهارت ظاهر وباطن انسان را در معرض نور خدا قرار می دهد. * مکان نورانی و عمل نورانی انسان را نورانی می کند. * مسجد محل صدور نور است. * حقیقت سلام نماز چیست؟ ⏰ مدت زمان :۴٢:٣١ 📆1401/03/08 #نور #کربلا #تمثل #ظلمت ❗️ برای دریافت مجموع جلسات مستند صوتی شنود از طریق لینک زیر اقدام نمایید. https://aminikhaah.ir/?p=6561 🔔 @Aminikhaah_Media

﷽ 🔖 حب فرعونی یا حب موسوی!! 🔰 #فرعون نسبت به #حضرت_موسی هراس ایجاد می‌کرد؛ «يُرِيدُ أَنْ يُخْرِجَكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ» (سوره اعراف، آیه۱۱۰). ✍🏻 فرعونی که بیش از 20 هزار بچه را کشته بود! حالا ژست امنیت گرفته، و مردم هم می‌پذیرفتند. چرا؟ «وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا» (سوره فجر، آیه۲۰). ✍🏻 چون از پول حرف می‌زند، خدای من که پول است الان در جیب فرعون است و او. مقرب‌ترین فرد به خدای من است، هر چه بگوید نوکرش هستم. موسی پولش کو؟ چگونه می‌خواهد مرا به خدایم نزدیک کند در حالی که خودش از خدای من دور است؟ ▫️او در دلش جایی برای امثال تو، فکر تو و مسیر تو نیست. ⬅️ تو دلت #ظلمت می‌خواهد. دروغ دوست دارد آرزو و توهم دوست دارد. هر کس این دروغ و توهم را به خوردش بدهد می‌پذیرد و نوکرش می‌شود. ✍🏻 مبدا باید درست بشود. آن مبدا حب است.

و آن حب با

شب

است که درست می‌شود.

[1] بحارالانوار، ج۵۱، ص ۲۲۰.