❓ از مهم‌ترین سؤالات هر فرد در زندگی این است که من چه کار باید بکنم؟! ✅و جواب این است: عمل به وظیفه! وظیفه همان نتیجه است و نتیجه‌ هم همان وظیفه. وظیفه همان نتیجه است یعنی چه؟ فرق وظیفه‌گرایی با نتیجه‌گرایی چیست؟ 💠 مصداق بارز نتیجه‌گرایی مردم #کوفه هستند. آدم‌های خوب، نمازخوان، محب اهل‌بیت(علیهم‌السلام)، اما یک ویژگی بد آنها نتیجه‌گرایی است؛ می‌ایستند ببیند کدام طرف چرب‌تر است. البته که آدم اگر بخواهد وظیفه‌گرا باشد، باید قید خیلی از نتایج را بزند. 🔘 مشکل، آدم‌هایی هستند که تکلیف را از نتیجه جدا می‌کنند؛ قاتلان اباعبداللّه(علیه‌السلام) نیز مشکلشان این بود که فکر می‌کردند جایی دیگر غیر از وظیفه باید بروند تا به نتیجه برسد. ✨#امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) فرمود: عمل به وظیفه اجل را جابه‌جا نمی‌کند. چقدر ما از وظیفه به خاطر اینکه می‌ترسیم اجل جابه‌جا بشود فرار می‌کنیم؟ وظیفه عین نتیجه است و البته چنین نیست که وظیفه جدای از لذت باشد 🔸مکتبی است به نام یوتیلیتاریانیسم از مکاتب نتیجه‌گرایی یا اصالت سود، که بیان جالبی دارد. اما از دل این بیان وظیفه‌گرایی بر‌می‌خیزد. 🔹می‌گوید کاری را انجام بدهیم که همه با هم بیشتر لذت ببریم و یا اگر رنجی هم باشد رنج آن کم باشد و تعداد افرادی که لذت می‌برند بیشتر از کسانی که رنج می‌برند باشد. 🔻آن‌چه می‌گویند کاملا تکلیف‌گرایانه است. وقتی می‌گوید شما مجبوری لذت همه را تأمین کنی بیان جوری است که هیچ احساس تکلیفی نمی‌کنی، اما از دل آن وظیفه برون می‌آید. 📌برگرفته از جلسات «دوراهی وظیفه و نتیجه» #فلسطین ✅@Aminikhaah

✔️ دعایی که حضرت آقا - حفظه الله - در دیدارِ خانواده‌ی رییسِ جمهورِ آسمانی، خواندنِ آن را توصیه کردند: اَللَّهُمَّ لاَ بُدَّ مِنْ أَمْرِكَ وَ لاَ بُدَّ مِنْ قَدَرِكَ وَ لاَ بُدَّ مِنْ قَضَائِكَ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِكَ اَللَّهُمَّ فَمَا قَضَيْتَ عَلَيْنَا مِنْ قَضَاءٍ أَوْ قَدَّرْتَ عَلَيْنَا مِنْ قَدَرٍ فَأَعْطِنَا مَعَهُ صَبْراً يَقْهَرُهُ وَ يَدْفَعُهُ وَ اِجْعَلْهُ لَنَا صَاعِداً فِي رِضْوَانِكَ يُنْمِي فِي حَسَنَاتِنَا وَ تَفْضِيلِنَا وَ سُؤْدُدِنَا وَ شَرَفِنَا وَ مَجْدِنَا وَ نَعْمَائِنَا وَ كَرَامَتِنَا فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ وَ لاَ تَنْقُصْ مِنْ حَسَنَاتِنَا اَللَّهُمَّ وَ مَا أَعْطَيْتَنَا مِنْ عَطَاءٍ أَوْ فَضَّلْتَنَا بِهِ مِنْ فَضِيلَةٍ أَوْ أَكْرَمْتَنَا بِهِ مِنْ كَرَامَةٍ فَأَعْطِنَا مَعَهُ شُكْراً يَقْهَرُهُ وَ يَدْفَعُهُ وَ اِجْعَلْهُ لَنَا صَاعِداً فِي رِضْوَانِكَ وَ حَسَنَاتِنَا وَ سُؤْدُدِنَا وَ شَرَفِنَا وَ نَعْمَائِكَ وَ كَرَامَتِكَ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ وَ لاَ تَجْعَلْهُ لَنَا أَشَراً وَ لاَ بَطَراً وَ لاَ فِتْنَةً وَ لاَ مَقْتاً وَ لاَ عَذَاباً وَ لاَ خِزْياً فِي اَلدُّنْيَا وَ لاَ فِي اَلْآخِرَةِ اَللَّهُمَّ إِنَّا نَعُوذُ بِكَ مِنْ عَثْرَةِ اَللِّسَانِ وَ سُوءِ اَلْمَقَامِ وَ خِفَّةِ اَلْمِيزَانِ اَللَّهُمَّ لَقِّنَا حَسَنَاتِنَا فِي اَلْمَمَاتِ وَ لاَ تُرِنَا أَعْمَالَنَا عَلَيْنَا حَسَرَاتٍ وَ لاَ تُخْزِنَا عِنْدَ قَضَائِكَ وَ لاَ تَفْضَحْنَا بِسَيِّئَاتِنَا يَوْمَ نَلْقَاكَ وَ اِجْعَلْ قُلُوبَنَا تَذْكُرُكَ وَ لاَ تَنْسَاكَ وَ تَخْشَاكَ كَأَنَّهَا تَرَاكَ حِينَ تَلْقَاكَ وَ بَدِّلْ سَيِّئَاتِنَا حَسَنَاتٍ وَ اِجْعَلْ حَسَنَاتِنَا دَرَجَاتٍ وَ اِجْعَلْ دَرَجَاتِنَا غُرُفَاتٍ وَ اِجْعَلْ غُرُفَاتِنَا عَالِيَاتٍ اَللَّهُمَّ وَ أَوْسِعْ لِفَقِيرِنَا مِنْ سَعَتِكَ مَا قَضَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ وَ اَلْهُدَى مَا أَبْقَيْتَنَا وَ اَلْكَرَامَةَ مَا أَحْيَيْتَنَا وَ اَلْكَرَامَةَ إِذَا تَوَفَّيْتَنَا وَ اَلْحِفْظَ فِيمَا يَبْقَى مِنْ عُمُرِنَا وَ اَلْبَرَكَةَ فِيمَا رَزَقْتَنَا وَ اَلْعَوْنَ عَلَى مَا حَمَّلْتَنَا وَ اَلثَّبَاتَ عَلَى مَا طَوَّقْتَنَا وَ لاَ تُؤَاخِذْنَا بِظُلْمِنَا وَ لاَ تُعَاقِبْنَا بِجَهْلِنَا وَ لاَ تَسْتَدْرِجْنَا بِخَطِيئَتِنَا وَ اِجْعَلْ أَحْسَنَ مَا نَقُولُ ثَابِتاً فِي قُلُوبِنَا وَ اِجْعَلْنَا عُظَمَاءَ عِنْدَكَ أَذِلَّةً فِي أَنْفُسِنَا وَ اِنْفَعْنَا بِمَا عَلَّمْتَنَا وَ زِدْنَا عِلْماً نَافِعاً اَللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ قَلْبٍ لاَ يَخْشَعُ وَ عَيْنٍ لاَ تَدْمَعُ وَ صَلاَةٍ لاَ تُقْبَلُ أَجِرْنَا مِنْ سُوءِ اَلْفِتَنِ يَا وَلِيَّ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ. 📚 مصدرِ دعا کتابِ «تهذیب الاحکام» شیخ طوسی - علیه الرحمة - ج ۶، ص ۳۵ (کتاب المزار) ضمنِ اعمال و ادعیه‌ی #نجف و #کوفه است؛ از «فرحة الغری»، «الوافی» و «بحار» هم به عنوانِ مصادرِ دسته دوم این دعا می‌توان نام برد. در «مفاتیح الجنان» هم این نقل از دعا مورد توجهِ مرحوم شیخ عباس قمی - اعلی الله درجته - قرار گرفته است. نقلِ دیگرِ این دعا در «تهذیب الاحکام» ج ۳، ص ۹۳ (کتاب الصلاة) آمده است؛ این نقل در «الاقبال»، «الوافی» و «بحار» هم تکرار شده است. نقلِ سوم مرحوم شیخ طوسی از این دعا ضمنِ نوافلِ شب‌های ماه مبارک رمضان در «مصباح المتهجد» ج ۲، ص ۵۵۴ است. هم‌چنین این دعای شریف در «المصباح» مرحوم کفعمی، ص ۵۶۴، «المصباح الکبیر» مرحوم ابن مشهدی، ص ۲۲۵، «مصباح الزائر» مرحوم سید بن طاووس، ص ۱۲۸، «المزار» شهید اول ص ۴۸ و... نقل شده است. 📚 @DasTanaK_ir | داناب