📚 #گنجی_به_نام_کتاب 📚 📕 نام : #۱۹۸۴ ✍️🏻 نویسنده : جورج اورول 👥️️ رده سنی : + ۱۵ سال 📖 توضیحات : وینستون اسمیت یک کارمند سازمانی حکومتی تک حزبی در شهر #لندن است. حکومتی که همه‌جا دم از برابری و برادری می‌زند اما ذاتش به شدت طبقاتی است و به شدت همه زندگی مردم را زیر نظر دارد. هیچ‌کس هیچ‌جا تنها نیست، تمام حرکات و رفتار آدم‌ها ثبت و ضبط می‌شود، حق عاشق شدن ندارند، حق ازدواج ندارند، مگر برای تولید مثل، حق #تفکر و #مطالعه ندارند مگر آنچه حزب می‌گوید و حق تشکیل محافل دوستانه ندارند، مگر این که در آن سخن از #حکومت باشد. افضایی پر از خفقان، وحشت و همراه با حس انزجار از وضعیت سرد و ترسناک جامعه در رمان «۱۹۸۴» در جریان است. در یک جمله، انسان‌بودن در جامعه‌ای که اورول توصیف می‌کند، جرم و داشتن عواطف انسانی گناه است. با وجود اینکه جورج اورول - که #قلعه_حیوانات نیز از شاهکار اوست - این کتاب را در مورد اخطار به غرب در مورد گسترش #کمونیسم نگاشته اما داستان این اثر را می‌توان تا حدود زیادی به شرایط حاکم بر تمام جوامع تحت سلطه حکومت‌های استبدادی تعمیم داد ⭕️ این کتاب در ۵ کتابخانه عمومی سطح شهر موجود است. ⭕️ خرید نسخه الکترونیکی از طاقچه ◽️مسجد حضرت زینب سلام الله علیها ☘@hazratezeynab_313

- کتاب‌خوندن به خودی خود هدف نیست و هیچ اهمیتی نداره. کتاب‌خوندن اگر در اولین قدم ما رو به این آگاهی که ما چقدر کم و کوچیک و حقیریم و چقدر سواد و آگاهی‌مون کمه نرسونه، چه فایده‌ای داره؟! کتاب‌خوندنی که برای رشد و تعالی نباشه و خود همون کتاب‌خوندنِ بشه هدف، بشه سوژهٔ فخرفروشی، بشه ژست، بشه ادا اصول، بشه عکس‌های خوشگل اینستایی، بشه عدد به‌شکلی که بخوایم بگیم امسال nتعداد کتاب خوندم، چه فایده‌ای داره؟! کتاب‌خون‌بودنی که بخواد به جای خودمون، بقیه رو در چشم ما حقیر جلوه بده و نگاهمون رو از بالا به پایین کنه، چه فایده‌ای داره؟! اگه یه کتابی رو بخونی و به جای دعوت بقیه به خوندنش به بقیه بگی ببینید من چقدر خفنم که فلان کتاب رو خونده‌م و خاک تو سر شماها که نخوندید، این یعنی ما اون کتاب رو نخوندیم که چیزی بهمون اضافه بشه بلکه خوندیمش که پزش رو بدیم و فخرش‌و بفروشیم و غریزهٔ خودبرتربینی و غرورمون رو باهاش ارضا کنیم. #کتاب #کتاب‌خوانی #مطالعه [ @hazratezeynab_313 ] -