اصل تغافل در تربیت... ✅✅✅✅✅✅ از اصول مهمّ تربیتی، اصل #تغافل است. «تغافل» به معنای نادیده انگاشتن، چشم‌پوشی عمدی و خود را به غفلت زدن است که بزرگترها، مربیان و عالمان اخلاق، گاه از این اصل، برای #تربیت و سازندگی استفاده می کنند. ✅✅✅✅✅✅✅ موارد مهمّی که می توان از اصل #تغافل ( نه غفلت) بهره گرفت : ۱. در ارتباطِ با #دانش آموزان ، به ویژه دانش آموزانِ آبرو خواه ... در برخورد با پاره ای از رفتارِ آنان ،خود را به «ندیدن زدن» و آنگاه در صدد اصلاح بر آمدن ، بسی کارآمدتر از به رخ کشیدن و دنبال اصلاح بودن است. چرا که این دومی گاه فرصتِ اصلاح را می گیرد. هر کدام از ما در دوران تحصیل و یا تدریس نمونه هایی از معلّمان و یا از خودمان سراغ داریم که از این اصل بهره گرفته شد و یا برخلاف حکمت ، از بهره گیری از این اصل غافل شدیم. ۲. در #معاشرت با #همسر... مَثَلی است که می گویند : قبل از ازدواج چشمانت را کاملا باز کن و پس از آن نیمه بسته نگه دار‌. در #معاشرتِ زوجین ، گاه چشم پوشی و خود را به ندیدن زدن و در صورت نیاز، در پی اصلاح و چاره جویی بودن ، بسیار سازنده است. تاکید می کنم اصل #تغافل ، نه غفلت ... ۳. در #تربیتِ #فرزندان نیز از این اصل ( در عین مراقبت و هوشیاری و چاره جویی) می توان به درستی استفاده کرد. ✅✅✅✅✅✅ امیر مؤمنان علی علیه‌السلام می فرماید : *مِنْ أَشْرَفِ أَعْمَالِ الْكَرِيمِ غَفْلَتُهُ عَمَّا يَعْلَمُ*؛ يكى از با ارزش‏ترين كارهاى كريمان و بزرگواران، نا دیده انگاشتن چيزهايى است كه از آن آگاهند. (سعید داودی، چهارشنبه، بیست و سوم تیر 1400). 🌹🌸🌺