سوره ی نساء
ا﷽
"وَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تُقْسِطُوا فِي الْيَتَامَىٰ فَانْكِحُوا مَا طَابَ لَكُمْ مِنَ النِّسَاءِ مَثْنَىٰ وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ ۖ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تَعْدِلُوا فَوَاحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۚ ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَلَّا تَعُولُوا
و اگر بترسید که مبادا درباره یتیمان (ازدواج با دختران یتیم) مراعات عدل نکنید پس آن کس از زنان را به نکاح خود درآرید که شما را نیکو (و مناسب با عدالت) است: دو یا سه یا چهار (نه بیشتر) و اگر بترسید که (چون زنان متعدّد گیرید) راه عدالت نپیموده و به آنها ستم میکنید پس تنها یک زن اختیار کنید و یا چنانچه کنیزی دارید به آن اکتفا کنید، که این نزدیکتر به عدالت و ترک ستمکاری است.
آیه ۳
سوره ی نساء
ا﷽
وَآتُوا النِّسَاءَ صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً ۚ فَإِنْ طِبْنَ لَكُمْ عَنْ شَيْءٍ مِنْهُ نَفْسًا فَكُلُوهُ هَنِيئًا مَرِيئًا
ومهریه زنان را به عنوان هدیه ای الهی ، با میل و رغبت [ و بدون چشمداشت و منّت گذاری ] به خودشان بدهید؛
واگر چیزی از آن را با میل و رضایت خود به شما ببخشند، آن را حلال و گوارا بخورید.
آیه۴
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سوره ی نساء
ا﷽
"وَلَا تُؤْتُوا السُّفَهَاءَ أَمْوَالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِيَامًا وَارْزُقُوهُمْ فِيهَا وَاكْسُوهُمْ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا
و اموالتان را که خدا مایه قوام و برپایی [ زندگی] شما گردانیده؛ به سبک مغزان ندهید، ولی آنان را از درآمد آن
بخورانید
و لباس بپوشانید
و با آنان به صورتی شایسته و پسندیده سخن گویید.
آیه ۵
حدیث ناب
سوره ی نساء ا﷽ "وَلَا تُؤْتُوا السُّفَهَاءَ أَمْوَالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِيَامًا وَا
نکته های آیه ۵ سوره نساء
۱- سفیه، از تصرّف در مال خود ممنوع است. «لاتؤتوا السفهاء»
۲- مالى که سبب برپا ماندن جامعه است،
نباید در اختیار سفیه باشد.
«اموالکم التى... قیاماً»
۳- حاکم شدن سفیه حتّى بر اموال خود،
ضربهى اقتصادى به جامعه است
و جامعه نسبت به اموال شخصى افراد حقّ دارد.
«اموالکم» به جاى «اموالهم»
۴- در برخوردها، به مصالح اقتصادى جامعه و رشد فکرى افراد باید توجّه کرد،
نه عواطف و ترحّمی گذرا.
«لاتؤتوا السفهاء اموالکم»
۵ - مال و ثروت، قوام زندگى و اهرم #نظام است.
«جعل اللّه لکم قیاماً»
۶- سرمایه نباید راکد بماند. اموال یتیمان و سفیهان هم، باید در مدار #تولید و سوددهى قرار گیرد و
از درآمدش زندگى آنان بچرخد، نه از اصل مال.
«وارزقوهم فیها» به جاى «منها»
سوره ی نساء
ا﷽
وَابْتَلُوا الْيَتَامَىٰ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغُوا النِّكَاحَ فَإِنْ آنَسْتُمْ مِنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُوا إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ ۖ
وَ لَا تَأْكُلُوهَا إِسْرَافًا وَ بِدَارًا أَنْ يَكْبَرُوا ۚ
وَ مَنْ كَانَ غَنِيًّا فَلْيَسْتَعْفِفْ ۖ
وَ مَنْ كَانَ فَقِيرًا فَلْيَأْكُلْ بِالْمَعْرُوفِ ۚ
فَإِذَا دَفَعْتُمْ إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ فَأَشْهِدُوا عَلَيْهِمْ ۚ
وَ كَفَىٰ بِاللَّهِ حَسِيبًا
و #یتیمان را [نسبت به امور زندگی] بیازمایید تا زمانی که به #حدّ_ازدواج برسند، پس اگر در آنان #رشد لازم را یافتید اموالشان را به خودشان بدهید.
و آن را از [ ترس ] آنکه مبادا به سن رشد رسند [ و از شما بگیرند] به اسراف و شتاب مخورید.
و [از سرپرستان ایتام ] آنکه توانگر است باید [از تصرّف در مال یتیم به عنوان حق الزحمه] خودداری کند؛
و هر که تهیدست است به اندازه ی متعارف مصرف نماید؛
و هنگامی که خواستید اموالشان را به خودشان بدهید؛ بر آنان #گواه بگیرید؛
و خدا برای محاسبه کافی است.
آیه ۶
قرار بود پارچه کت و شلواری اهدايی به مدرسه، ميان شاگردان قرعه کشی شود.
معلم گفت ؛ هر کس نامش را روی کاغذ بنويسد تا قرعه کشی کنند.
وقتی نام حسن درآمد، خود معلم هم خوشحال شد. چرا که حسن به تازگی يتيم شده و وضع مالی اش اصلا خوب نبود.
وقتی معلم به کاغذ اسامی بچه ها نگاه کرد، روی همه آنها نوشته شده بود: حسن…
“کودکان، چه صادقانه مهربانند....