آیه ۱۷و۱۸ سوره مبارکه فجر

كَلَّا ۖ بَلْ لَا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ ۱۷ وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ ۱۸

آیه ۱۷و۱۸ سوره مبارکه فجر

این چنین نیست که می پندارید، بلکه [زبونی، خواری و دور شدن شما از رحمت خدا برای این است که] یتیم را گرامی نمی دارید. و یکدیگر را بر طعام دادن به مستمند تشویق نمی کنید.

تحاضون: حض: تشويق و ترغيب محاضه:تشويق كردن يكديگر است. تكرمون: كرامت: شرافت، عزت لا تكرمون: عزيز و محترم نمى‏‌داريد.

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: من و هر كسى كه يتيمى را تحت تكفّل خود قرار دهد، در بهشت در كنار هم هستيم. يكى از سنّت‌ها و برنامه‌هاى قطعى خداوند، آزمايش مردم است؛ البتّه نه براى شناختن، بلكه براى ظهور خصلت‌ها و بروز تلاش‌ها تا بر اساس آن اجر و پاداش دهد. آزمايش‌هاى الهى گوناگون است، گاهى با رفاه و ثروت انسان را آزمايش مى‌كند و گاهى با تنگدستى و مشكلات. ولى انسان عجول كه از آزمايش الهى و اهداف آن غافل است، دست به قضاوت‌ها و تحليل‌ها و تفسيرهاى غلط زده و از خداوند گلايه مى‌كند. مهمتر از جسم يتيم روح اوست كه بايد گرامى داشته شود. كمبودهاى روحى را با احترام و محبت جبران كنيد. (اولين انتظار يتيمان احترام به شخصيّت آنان است) «تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ» در مورد كارهاى خداوند، قضاوت نابجا نكنيد. دليل تنگى رزق را بى‌اعتنائى خداوند نپندازيد، بلكه نتيجه عملكرد خودتان بدانيد. «كَلَّا بَلْ لا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ» احسان به ديگران، در رزق و روزى انسان نقش مهمى دارد. بينوايان نبايد گرسنه بمانند. با انفاق خود، با تشويق ديگران بايد به آنان رسيدگى كرد. «تَحَاضُّونَ عَلى‌ طَعامِ الْمِسْكِينِ» تكريم خداوند از شما، بايد سبب تكريم شما از يتيمان باشد. فَأَكْرَمَهُ‌ ... لا تُكْرِمُونَ‌

#تفسیرصوتی آیه ۱۷و۱۸ سوره مبارکه فجر

⚘️⚘️⚘️حدیث هفته ⚘️⚘️⚘️ امام جعفر صادق علیه السلام فرموده اند: مومن کسی است که وقتی غضب نمود ناراحتی اش او را از حق خارج نسازد و وقتی راضی و خشنود بود این رضایت و خشنودی او را در باطل وارد نکند و وقتی که قدرت یافت بیش از آنچه که حقش می باشد، دریافت نکند. منبع: نزهة الناظر و تنبيه الخاطر #حدیث_هفته

🌸🌱 سلام علیکم ان شاءالله آیه شماره نود که از نودمین سوره قرآن است، تقدیم خواهد شد. آیات قبل را حتما مرور کنید. موفق و موید باشید 🌸 🌸🍃 🌸🍃🌸

آیه ۴ سوره مبارکه بلد

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي كَبَدٍ

آیه ۴ سوره مبارکه بلد