«كَبَدٍ» به معناى سختى و «لبد» به معناى پشم متراكم است. البتّه بعضى كبد را به معناى راست قامت و معتدل گرفتهاند.
اينكه انسان در دل رنج و سختى آفريده شده، يعنى كاميابىهاى دنيوى آميخته با رنج و زحمت است.
«لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِي كَبَدٍ» حضرت على عليه السلام مىفرمايد: دنيا خانهاى است كه با سختىها عجين شده است. «دار بالبلاء محفوفة»
گرچه بعضى مفسران به مناسبت عبارت «بِهذَا الْبَلَدِ» كه مكّه است، مراد از «والِدٍ وَ ما وَلَدَ» را حضرت ابراهيم و فرزندش حضرت اسماعيل دانستهاند، ولى همان گونه كه در تفسير مجمع البيان آمده است، مراد از آن، حضرت آدم و اولياء از نسل او است.
در حديث آمده است كه گوينده اين كلام «أَهْلَكْتُ مالًا لُبَداً» عمرو بن عبدود در جنگ خندق بوده كه گفت: سرمايه زيادى را در مبارزه با اسلام تباه كردم ولى موفق نشدم.
زندگى بشر در متن مشقتها و سختىها قرار دارد.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
آیه ۴ سوره مبارکه بلد
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸
السَّلامُ عَلَیْکِ یا فاطِمَةَ الْمَعْصُومه
🌸🍃🌸🍃🌸
ولادت پر خیرو برکت کریمه اهل بیت علیهم السلام حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها و آغاز دهه عزیز کرامت برای شما همراهان و حافظان قرآن مبارک 🌸🍃
https://eitaa.com/tartilmenshavitafsir
⚘️⚘️⚘️حدیث هفته ⚘️⚘️⚘️
پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم میفرمایند:
حسد و ایمان هرگز در دل یک نفر با هم جمع نمیشوند
منبع : مستدرک
#حدیث_هفته
🌸🌱
سلام علیکم
ان شاءالله آیه شماره نود و یک که از نود و یکمین سوره قرآن است، تقدیم خواهد شد.
آیات قبل را حتما مرور کنید.
موفق و موید باشید
🌸
🌸🍃
🌸🍃🌸
بی تردید کسی که نفس را از آلودگی و گناه پاک و تزکیه کرد و رشد داد، رستگار شد.
افلح: رستگارى
زكاها: تزكيه در آيه به معنى پاك كردن است از آلودگى و گناهان.
امام باقر و صادق عليهما السلام در تفسير آيه «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها» فرمودند:
«قد افلح من اطاع» یعنی آن كسكه از پيامبر و امامان معصوم، اطاعت كرد، رستگار شد.
در ديد الهى، پاكان رستگارند. «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها» ولى در نزد فرعونيان، زورمندان رستگارند كه غلبه دارند و به ظاهر پيروزند.
در انجام كارهاى خير، اميد رستگارى است. در حالى كه در تزكيه نفس و خودسازى، رستگارى قطعى است. «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها»
تزكيه نفس، شامل دورى از عقائد و اخلاقيات و رفتارهاى ناپسند و كسب عقائد و اخلاقيات و كردارهاى پسنديده است.
در قرآن، چهل مرتبه ماده فلاح به كار رفته كه از بررسى آنها معلوم مىشود رستگارى شامل چه گروههايى مىشود و چه گروههايى از رسيدن به آن محرومند، همچون مجرمان .
يك فرد تزكيه شده مىتواند منشأ تحول در جامعه شود و به جامعه رشد و شجاعت و شخصيّت و معرفت و وحدت دهد، چنانكه يك نفر تزكيه نشده براى رسيدن به هوسهاى خود امتهايى را به فساد و نابودى و سقوط مىكشاند.
در قرآن، براى رستگارى انسانها دو عامل مطرح شده است: يكى ايمان و ديگرى تزكيه.
«قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها»، «قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ»
بنابراين حقيقت ايمان و تزكيه يكى است و هر كس مىخواهد خودسازى كند، بايد مؤمن واقعى باشد.
⚘⚘
آرى مؤمن واقعى كسى است كه خود را تزكيه كند و تزكيه شده واقعى، كسى است كه ايمان داشته باشد و احكام و تكاليف دينى را به دقت انجام دهد كه در آغاز سوره مؤمنون آمده است.