و زندگى دنيا جز بازى و سرگرمى نيست و البتّه خانهى آخرت، براى تقوا پيشگان بهتر است. آيا نمىانديشيد؟
اگر دنيا مزرعهى آخرت قرار نگيرد، بازيچه مىشود و مردم مانند كودكانى كه سرگرم به اسباب بازىهايى چون: مال و مقام و ... شدهاند. مثل صحنهى نمايش كه يكى لباس شاه مىپوشد، ديگرى نقش نوكر را بازى مىكند و سوّمى وزير مىشود، ولى ساعتى بعد كه همهى لباسها و نقشها كنار مىرود، مىفهمند كه همهى عناوين، خيالى بيش نبود.
خير بودن آخرت به خاطر آن است كه هم لذّتهايش آميخته به رنج نيست و هم زودگذر و موهوم و خيالى نيست.
با توجّه به آيات ديگر قرآن، نبايد اين آيه را دعوت به رهبانيّت و ترك دنيا دانست.
كلمهى «لَعِبٌ» به كارى گفته مىشود كه قصد صحيحى در آن نباشد و كلمهى «لَهْوٌ» به كارى گفته مىشود كه انسان را از كارهاى مهم و اصلى باز دارد.
شباهت دنيا به لهو و لعب از جهاتى است:
الف: دنيا مثل بازى، مدّتش كوتاه است.
ب: دنيا مثل بازى، تفريح و خستگى دارد و آميختهاى از تلخى و شيرينى است.
ج: غافلان بىهدف، بازى را شغل خود قرار مىدهند.
د: دنياگرايى مثل بازى، انسان را از اهداف مهم باز مىدارد.
🌹سایر موضوعات مربوط به این آیه🌹
۱- دنيا محورى، فكرى كودكانه و پوچ است. (لهو ولعب معمولًا كار كودكان است و سرگرم شدن به دنيا انسان را از آخرت باز مىدارد) «لَهْوٌ وَ لَعِبٌ»
۲- راه نجات از حسرت آخرت، فكر و تعقّل است. يا حَسْرَتَنا ... أَ فَلا تَعْقِلُونَ
۳- خردمند، فريب دنيا را نمىخورد. وَ لَلدَّارُ الْآخِرَةُ خَيْرٌ ... أَ فَلا تَعْقِلُونَ
۴- بكار نگرفتن انديشه، زمينه توجّه به دنيا وغفلت از آخرت است. «أَ فَلا تَعْقِلُونَ»
۵- غفلت از آخرت، سبب توبيخ است. «أَ فَلا تَعْقِلُونَ»
۶- تعقّل و تقوا، ملازم يكديگرند. «يَتَّقُونَ أَ فَلا تَعْقِلُونَ»
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#تفسیرصوتی آیه ۳۲ سوره مبارکه انعام
⚘️⚘️⚘️حدیث هفته ⚘️⚘️⚘️
امام جعفر صادق علیه السلام فرموده اند:
مومن کسی است که وقتی غضب نمود ناراحتی اش او را از حق خارج نسازد و وقتی راضی و خشنود بود این رضایت و خشنودی او را در باطل وارد نکند و وقتی که قدرت یافت بیش از آنچه که حقش می باشد، دریافت نکند.
منبع: نزهة الناظر و تنبيه الخاطر
#حدیث_هفته
🌸🌱
سلام علیکم
ان شاءالله موضوع شماره هشتاد و نه تقدیم خواهد شد.
آیات گذشته را مرور بفرمایید.
موفق و موید باشید
🌸
🌸🍃
🌸🍃🌸
إِنَّمَا يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ يَسْمَعُونَ ۘ وَالْمَوْتَىٰ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ ثُمَّ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ
تنها كسانى (دعوت تو را) مىپذيرند كه گوش شنوا دارند و (كافران كه نمىگروند،) مردگانى هستند كه روز قيامت خداوند آنان را برمىانگيزد و سپس همه به سوى او بازگردانده مىشوند.
یَسْتَجِیبُ: اجابت میکند. میپذیرد. یَسْمَعُونَ: میشنوند. میفهمند. الْمَوْتَی: جمع میّت، مردگان.
مراد مردگان معنوی است؛ نه مردگان جسمانی.
یَبْعَثُهُمْ: آنان را زنده میکند.