و يهوديان گفتند: مسيحيان بر حقّ نيستند، و مسيحيان گفتند: يهوديان بر حقّ نيستند، در حالى كه (هر دو گروه) آنان، كتاب آسمانى را مىخوانند! همچنين افراد نادان ديگر (همچون مشركان كه خبر از كتاب ندارند)، همانند سخن آنها را گفتند. پس خداوند در روز قيامت در آنچه اختلاف دارند، در بين آنان داورى خواهد نمود.
«یَتْلُونَ»: میخوانند.
«قَالَ الَّذِینَ لا یَعْلَمُونَ»: مراد بتپرستان و مشرکان عرب است..
«یَحْکُمُ»: قضاوت و داوری میکند.
اين آيه ترسيم مجدّدى از سيماى متعصّبِ اهل كتاب است كه هرگروه در صدد نفى گروه ديگر است. يهوديان، مسيحيان را بر باطل و بىموقعيّت در پيشگاه خداوند معرّفى مىكنند و در مقابل، مسيحيان نيز يهود را بىمنزلت در نزد خداوند مىدانند. اينگونه برخوردها، از روحيّهى متعصّب آنها سرچشمه مىگيرد، در حالى كه اگر به كتاب آسمانى خود توجّه كنند، از اين برخوردها دست بر مىدارند. سپس مىفرمايد: مشركان و بتپرستان نيز با آنكه كتاب آسمانى ندارند، همان سخنان را مىگويند. يعنى صاحبان عقايد باطل همديگر را نفى مىكنند، ولى همهى اين اختلافات در روز قيامت، با داورى خداوند متعال پايان مىپذيرد و آنها حقّ را مشاهده مىكنند.
پیام ها
۱- تعصّب بىجا و انحصارطلبى بىدليل، ممنوع است. تحقير و ناديده گرفتن ديگران، نشانهى استبداد و خودمحورى است.
«لَيْسَتِ النَّصارى عَلى شَيْءٍ ...
هر گروهى به آنچه خود دارد مىبالد، و اين باليدنهاى بىجا ريشهى بسيارى از فتنههاست. در سورهى مؤمنون آيه 53، تعبير ديگرى دارد: «كُلُّ حِزْبٍ بِما لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ» هر گروهى به آنچه در نزدشان هست، شادمان است.
لَيْسَتِ الْيَهُودُ عَلى شَيْءٍ»
۲- اگر تعصّب و خودخواهى باشد، علم هم نمىتواند هدايت كند. اهل كتاب قادر به تلاوت آن بودند ولى به خاطر داشتن روحيّهى انحصارطلبى تلاوتها كارساز نبود. «وَ هُمْ يَتْلُونَ الْكِتابَ»
۳- در فضاى آميخته به تعصّب، عالم و جاهل همانند هم فكر مىكنند. مشركان جاهل همان حرفى را مىزدند كه تلاوت كنندگان تورات و انجيل مىگفتند.
«كَذلِكَ قالَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ»
⚘️⚘️⚘️حدیث هفته ⚘️⚘️⚘️
امیرالمؤمنین امام علی عليه السلام فرموده اند:
إنَّ أحسَنَ النّاسِ عَيشا مَن حَسُنَ عَيشُ النّاسِ في عَيشِهِ
بهترين زندگى را كسى دارد، كه مردم در زندگى او خوب زندگى كنند.
منبع: غررالحكم
#حدیث_هفته
🌸🌱
سلام علیکم
ان شاءالله حفظ جدید : #آیه۱۱۴
سوره مبارکه بقره، تقدیم خواهد شد.
قبل از حفظ آیه جدید، صفحه ۱۷ و آیه ۱۱۳ را مرور بفرمایید.
🌸
🌸🍃
🌸🍃🌸
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَىٰ فِي خَرَابِهَا ۚ أُولَٰئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَنْ يَدْخُلُوهَا إِلَّا خَائِفِينَ ۚ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ
كيست ستمكارتر از آنكه نگذاشت نام خدا در مساجد الهى برده شود و سعى در خرابى آنها داشت؟ آنان جز با ترس و خوف، حقّ ورود به مساجد را ندارند. بهرهى آنان در دنيا، رسوايى و خوارى و در آخرت عذاب بزرگ است.
مساجد: مسجد اسم مكان است
يعنى محل سجده،
جمع آن مساجد آيد،
آن مى بايست مسجد (به فتح جيم) آيد ولى بر خلاف قاعده مسجد به كسر جيم استعمال شده است.
در قرآن به معابد اهل كتاب نيز مسجد گفته شده