eitaa logo
باشگاه تربیتی ( شوق پرواز )
76 دنبال‌کننده
476 عکس
341 ویدیو
34 فایل
ارتباط با ادمینHaj_Qasem99@
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 آیا درست است که به خاطر ترس از آسیب‌های محیط خارج از خانه، فرزند را در خانه نگه‌داریم و به عنوان مثال او را در باشگاه و کلاس‌های بیرون ثبت نام نکنیم؟ ✍ چند نکته در پاسخ به این سوال: 1⃣ شما باید مجموعه‌های خوب را پیدا کنید و فرزندان را به آنجا برسانید. 2⃣ با اساتید مجموعه ارتباط برقرار کنید و دغدغه خود را از فرستادن فرزندان به محیط و مجموعه بازگو کنید، به عنوان مثال بگویید فرزندم را آورده‌ام تا ورزش رزمی یاد بگیرد نه چیز دیگری. 3⃣ در سنین پایین، دوست خوب برای او انتخاب کنید. در این‌صورت وقتی به سنین 15-16 سالگی که رسید و آزادتر شد، اشتباه نمی‌کند و حتما با دوستان فرزندانتان هم رابطه بگیرید. 🔸روزی پیامبراکرم صلی الله علیه و آله، کودکی که در کوچه بازی می‌کرد را بغل کردند و بوسیدند و مهربانی کردند. اصحاب سوال کردند که او که بود؟ حضرت فرمودند: او دوست حسین(ع) بود. این کودک بعدها در رکاب امام حسین علیه السلام در روز عاشورا، شهید شد. ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ @hamyar_amer_tamadonsaz
نوع برخورد با فرزندی که در مورد نماز کاهل است؛ ❓ پرسش: من یک دختر دوازده ساله دارم که ایشان خیلی در نماز خواندن کاهلی می کند. وقتی با محبّت به او می گویم که نمازت را بخوان، به من می گوید: من چطور می توانم در برابر خدایی که نمی بینم، بایستم و نماز بخوانم؟ حوصله ام سر می رود! همچنین من یک پسر هفت ساله دارم و این ها خیلی با هم ناسازگار هستند و زیاد درگیر می شوند. دختر من هم خیلی حساس و عاطفی است و چون رابطه ی عاطفی او با پدرش کم است، من نمی توانم خیلی این خلا را جبران کنم. می خواستم من را راهنمایی کنید. ⬇️ پاسخ استاد تراشیون: اگر به من اجازه بفرمایید، من در اینجا بحثی را با عنوان خدا داشته باشم. این مورد را که عرض می کنم، خاصّ بچّه های نه، ده سال به بالا است؛ یعنی این سفارش را برای بچّه های زیر این سنین صلاح نمی دانم که والدین اجرایی کنند. ↩️ اوّلین نکته ای که در باب باید به بچّه ها یاد بدهیم، این است که خدا موجودی شبیه ما انسان ها نیست؛ لذا خیلی از کارشناسان معتقد هستند که ما باید آن تصویر غلطی که از خدا در ذهن بچّه وجود دارد را پاک کنیم؛ آن وقت چطور؟ می گویند: گاهی وقت ها ما باید به فرزندان این طور بگوییم که خدا مثل ما آدم ها سر ندارد، مثل ما آدم ها دست ندارد، مثل ما آدم ها پا ندارد و این طور نیست که مثل ما آدم هم گوش و چشم داشته باشد؛ یعنی اوّل تصویری را که بچّه ها در ذهن خود ساخته اند، [باید پاک شود]. [آن ها تصوّر می کنند] که خدا موجودی است شبیه انسان ها؛ پس حالا که نمی بینیم، نمی توانیم با او صحبت کنیم. [نه این تصوّر درست نیست و] ما باید این فکر را از ذهن بچه ها پاک کنیم. پژوهشی در کشور ما انجام شد که عدّه ای در همین مراکز پیش دبستانی رفتند و از یک گروه از نوآموزان و مقطع سنّی خاصّی پرسیدند که شما خدا را چطور می بینید؟ دیدند که همه بچّه ها یک تصویر را برای خدا بیان کردند؛ مثلا گفتند: خدا آدمی است که از پدر من بزرگتر است یا عموی من خیلی بزرگ است، ولی می گویند که خدا از او بزرگتر است، دستش بزرگ است، سرش بزرگ است، قدش بلند است؛ یعنی بچّه ها تصویری که از خدا در ذهن خود قرار می دهند، تصویرهای انسانی است. بعد که به این سنین می رسند، چون این تصویر هنوز از ذهن آنها پاک نشده است، به دنبال موجودی می گردند که او را ببینند تا با او صحبت کنند. لذا اوّل باید این تصویری را که در ذهن بچّه ها ایجاد شده است، پاک کنیم. 🔴 آن وقت خدا را برای آن ها چطور معرفی کنیم؟ خود این دوباره یک بحث جدیدی است؛ یعنی چطور آن خدایی را که مثل انسان نیست، جایگزین کنیم. این بحث یک مقداری سخت تر است. اگر اجازه بفرمایید فعلا به این موضوع راه پیدا نکنیم؛ چون می دانم که زمان زیادی را از ما می گیرد. بعدا در این باره صحبت خواهیم کرد، ولی فعلا باید از ذهن این بچّه آن تصویر را پاک کنیم و بعد مفهوم نماز را به فرزندانمان یاد بدهیم. اگر بچّه ها مفاهیم کلماتی را که می گویند متوجّه نشوند، خود این آسیب می رساند. یک وقت در کشور ما قاری قرآنی را آورند که خیلی ناراحت شد. [از دلیل ناراحتی او سوال کردند]، گفت: من وقتی جاهایی از قرآن را تلاوت می کنم، همه “الله“ می گویند؛ در صورتی که آنجا جای الله گفتن نیست؛ چون با معنی هیچ سنخیتی ندارد. اصلا مرسوم نیست که وقتی آیه ی عذاب تلاوت می شود، الله گفته شود. ولی چون مخاطب همین صدای قشنگ را شنیده و مفهوم را متوجّه نشده است و بدون مناسبت کلمه ای را می گوید. دقیقا در بچّه های ما نیز همین طور است؛ چون در حال نماز خواندن، مفهوم نماز را نمی دانند، زیرا حتی ترجمه ی لفظی کلماتی را که بیان می کنند نمی دانند، می بینیم که بی انگیزه می شوند. یعنی مدام بهانه می گیرند که چرا من باید یک سری الفاظ تکراری را بیان کنم؟ ولی وقتی مفهوم شکرگذاری و سپاسگذاری و تمجید الهی را در نماز متوجّه شوند و بدانند که چه چیزی می گویند، خود او هم از خواندن نماز و عباراتی که در نماز وجود دارد، چه در سوره حمد، چه در سوره توحید، چه در رکوع و سجود، [لذّت می برد]. 📣 باور کنید خیلی از بچّه ها نمی دانند که  همین عبارت “ربّنا آتنا“ در قنوت یعنی چه؛ ولی وقتی مفهوم را بفهمند، توجّه آن ها به قنوت افزایش پیدا می کند. انگار که یک گوش شنوای در پس این جملات هست که تک تک این جملات را می شنود و دریافت می کند. خب این اوّلین نکته در رابطه با دختر خانم ایشان بود؛ البته من در ضمن این نکته دو مطلب را خدمت شما عرض کردم؛ 👈 یکی آن که ذهنیّت [نادرست آنها درباره ی] خدا را پاک کنند. 👈 دوّم اینکه مفاهیم نماز را برای او بیان کنند. همچنین نکاتی را که در برنامه های قبل در باره ی انگیزه ی کم بچّه ها نسبت به نماز بیان شد، رعایت کنند؛ مثلا فضای عاطفی خانه و ارتباط عاطفی خانواده [را بیشتر کنند]. @hamyar_amer_tamadonsaz
✅ زیبایی و باهوشی کودک خوب است، ولی این لزوماً برای والدین حُسن نیست. برخی پدر و مادر ها آنقدر به این دقت می کنند که به صالح بودنش دقت نمی کنند. باید دعا کنید یا خداوند بچه ی باهوش به شما ندهد، و یا اینکه اگر می دهد توانش را هم بدهد. فکر نکنید که بچه ی باهوش داشتن راحت است. الان داریم مادرانی که اینقدر توان تربیتی اش پایین است، ولی فرزندش باهوش است. مثلا می گوییم؛ حواس بچه ات را پرت کن. می گوید؛ نمی شود حواسش را پرت کرد. 🔻حال بچه باهوش باشد، ولی مادر توان تربیتی نداشته باشد ببینید چه می شود؟! 🔹شما می دانید که ضریب هوشی جنایت کارها خیلی بالاست. بزرگ ترین سارقان و خلاف کاران، این ها آدم های باهوش اند. باید ضریب هوشی اش بالا باشد که بتواند جنایت کار شود. ولی اگر پایین باشد که فقط یک دزد می شود. ولی بچه ای که صالح و شایسته باشد، حال باهوش و زیبا نباشد همین کافی است. ✍ منبع: nooredideh.com @hamyar_amer_tamadonsaz
✅ رعایت چند اصل در تنبیه فرزندان ضروری است: 1⃣ اگر فرزندان، اشتباه را تعمداً و از روی فهم انجام دهند، والدین می‌توانند آنها را از علایقشان محروم کنند. به عنوان مثال آنها را یک روز از دیدن تلویزیون، یا حضور در جمع محروم کنند. در واقع باید با جدا کردن کودک از جمع، به او فرصت فکر کردن در مورد اشتباهش را بدهند. 2⃣ اگر کودک به خاطر اشتباهاتش عذر خواهی کرد، والدین باید عذر خواهی او را بپذیرند؛ ولی نباید از موضع خود در تنبیه کودک کوتاه بیایند. به عنوان مثال، اگر پدر و مادر به خاطر اشتباه کودک، او را جریمه یا از چیزی محروم کرده اند، باید ضمن پذیرش عذر خواهیِ، آن تنبیه را با قاطعیّت ادامه دهند. 3⃣ والدین باید توجّه داشته باشند که تنبیه، متناسب با شرایط سنّیِ کودک و درک او از آن تنبیه باشد. به عنوان مثال نگاه های معنی دار به کودک دو ساله به خاطر اشتباهش، او را متوجّه ناراحتیِ مادر از این اشتباه نمی‌کند. 4⃣ ، کودک را تأدیب نمی‌کند؛ بلکه فرزند را شرور تر می‌کند. حتّی گاهی ممکن است کودک را تو سری خور و ضعیف بار بیاورد. 5⃣ گاهی والدین، کودک را به خاطر اشتباهی که در آن مقصّر نیست تنبیه می‌کنند. نباید کودک را به خاطر بازی و فعالیّت و اتفاق افتادن اشتباهی غیر عمد توبیخ کرد؛ بلکه باید عامل اتّفاق افتادن آن اشتباه را از بین برد. 6⃣ والدین باید فضای خانه را به گونه ای فراهم کنند که کودکان امکان بازی کردن و شیطنت های کودکی را به صورت آزادانه در منزل داشته باشند. 7⃣ تنبیه بدنی از لحاظ روحی و روانی آسیب های زیادی روی بچّه می‌گذارد. تنبیه بدنی کردن، حکم مسکن را دارد.به عنوان مثال، دادن داروی تب بُر به کودکی که به خاطر عفونت گلو تب کرده است، نه تنها این عفونت را درمان نمی‌کند، بلکه باعث گسترش عفونت به کلّ بدن خواهد شد. بنابراین والدین باید به جای آسیب رساندن به کودک، مشکلات را ریشه یابی کرده و برای حلّ آنها تلاش کنند. ✍منبع: thaqalain.ir @hamyar_amer_tamadonsaz