#رمان_مدافع_عشق #پارت5 نگاهت مےڪنم پیرهن سفیدباچاپ چهره شهیدهمت،زنجیروپلاڪ،سربندیازهراویڪ تسبیح سبزشفاف پیچیده شده به دورمچ دستت.چقدرساده ای ومن به تازگےسادگـےرادوست دارم قراربودبه منزل شمابیایم تاسه تایـےبه محل حرڪت ڪاروان برویم. فاطمه سادات میگفت:ممڪن است راه رابلدنباشم. وحالااینجاایستاده ام ڪنارحوض آبـےحیاط ڪوچڪتان وتوپشت بمن ایستاده ای. به تصویرلرزان خودم درآب نگاه میڪنم.#چادربمن مےآید…این رادیشب پدرم وقتےفهمیدچه تصمیمےگرفته ام بمن گفت. صدای فاطمه رشته افڪارم راپاره میڪند. _ ریحانه؟ریحان؟….الو نگاهش میڪنم. _ ڪجایـے؟ _ همینجا….چه خوشتیپ ڪردی تڪ خور(و به چفیه وسربندش اشاره میڪنم) میخندد… _ خب توام میووردی مینداختـےدورگردنت به حالت دلخورلبهایم راڪج میڪنم… _ ای بدجنس نداشتم!!..دیگه چفیه ندارید؟ مڪث میڪند.. _ اممم نه!…همین یدونس! تامےآیم دوباره غربزنم صدای قدمهایت راپشت سرم میشنوم… _ فاطمه سادات؟؟ _ جونم داداش؟؟!!.. _ بیا اینجا…. فاطمه ببخشیدڪوتاهےمیگویدوسمت تو باچندقدم بلندتقریبامیدود. توبخاطرقدبلندت مجبورمیشوی سرخم ڪنـے،درگوش خواهرت چیزی میگویـےوبلافاصله چفیه ات راازساڪ دستےات بیرون میڪشےودستش میدهے.. فاطمه لبخندی ازرضایت میزندوسمتم مےآید _ بیا!!…. (وچفیه رادورگردنم میندازد،متعجب نگاهش میڪنم) _ این چیه؟؟ _ شلواره!معلوم نیس؟؟ _ هرهرهر!….جدی پرسیدم!مگه برای اقاعلےنیست!؟ _ چرا!…امامیگه فعلا نمیخوادبندازه. یڪ چیزدردلم فرومیریزد،زیرچشمےنگاهت میڪنم،مشغول چڪ کردن وسایل هستی. _ ازشون خیلـےتشڪرڪن! _ باعشه خانوم تعارفـے.(وبعدباصدای بلند میگوید)..علـےاڪبر!!…ریحانه میگه خیلـےباحالـے!! وتولبخندمیزنـے میدانـےاین حرف من نیست.بااین حال سرڪج میڪنےوجواب میدهی: _ خواهش میڪنم! احساس ارامش میڪنم درست روی شانه هایم… نمیدانم ازچیست! از#چفیه_ات یا#تو…

#پارت5 #رمان_چند_دقیقه_دلت_را_آرام_کن نویسنده:سیدمهدی بنی هاشمی بالاخرہ رسیدیم بہ جایے ڪہ اتوبوس ها بودن و بچہ ها مشغول غذا خوردن.آقا سید بهم گفت پشت سرش برم ورسیدیم دم غذا خورے خانم ها. . آقا سید همونطور ڪہ سرش پایین بود صدا زدزهرا خانم؟! یہ دیقہ لطف میڪنید؟! . یہ خانم چادرے ڪہ روسریش هم باچفیہ بود جلو اومدو آقا سید بهش گفت:براتون مسافر جدید آوردم. . بلہ بلہ..همون خانمے ڪہ جاموندہ بود…بفرمایین خانمم . نمیدونم چرا ولے از همین نگاہ اول اززهرا بدم اومدہ بود.شاید بہ خاطر این بود ڪہ اقا سید ایشونو بہ اسم ڪوچیڪ صدا ڪردہ بود و منو حتے نگاهم نمیڪرد? . محیط خیلے برام غریبہ بود? . همہ دخترا چادرے و من فقط با مانتو و مقنعہ دانشگاه? . دلم میخواست بہ آقا سید بگم تا خود مشهد بہ جاے اتوبوس با شما میام بہ جاے اینا ??? . بعد از شام تو ماشین نشستیم ڪہ دیدم جام جلوے اتوبوس و پیش یہ دخترمحجبہ ے ریزہ میزست .اتوبوس ڪہ راہ افتاد خوابم نمیگرفت.گوشیمو در آوردم و شروع ڪردم بہ چڪ ڪردن اینستاگرامم و خوندن پے ام هام. . حوصلہ جواب دادن بہ هیچ ڪدومو نداشتم.? . دیدم دخترہ از جیبش تسبیح در آورد و داشت ذڪر میگفت. . با تعجب بہ صورتش نگاہ  ڪردم? ڪہ دیدم دارہ بهم لبخند میزنه از صورتش معلوم بود دختر معصوم و پاڪیہ و ازش یڪم خوشم اومد. . -خانمے اسمت چیہ؟! . -ڪوچیڪ شما سمانه? . -بہ بہ چہ اسم قشنگے هم دارے. . -اسم شما چیہ گلم؟! . -بزرگ شما ریحانه? . -خیلے خوشحالم ازاینڪہ باهات همسفرم . -اما من ناراحتم?? . -ااااا..خدا نڪنہ .چرا عزیزم.? . -اخہ چیہ نہ حرفے نہ چیزے فقط دارے تسبیح میزنے.?مسجد نشستے مگہ؟ ? . -خوب عزیزم گفتم شاید میخواے راحت باشے باهات صحبتے نڪردم.منو اینجورے نبین بخوام حرف بزنم مختو میخورم ها? ? . -یا خدا.عجب غلطے ڪردیم پس…همون تسبیحتو بزن شما ?? . -حالا چہ ذڪرے میگفتے؟!? . -داشتم الحمدللہ میگفتم. . -همون خدایا شڪرت خودمون دیگہ؟! . -ارہ . -خوب چرا چند بار میگے؟!یہ بار بگے خدا نمیشنوہ؟؟?? . -چرا عزیزم.نگفتہ هم خدا میشنوہ.اینڪہ چند بار میگیم برا اینہ ڪہ قلبم با این ذڪر خو بگیرہ.? . -آهااان..نفهمیدم چے گفتے ولے قشنگ بود ?? . -و شروع ڪردیم بہ صحبت با هم و فهمیدم سمانہ مسئول فرهنگیہ بسیجہ و یڪ سالم از من ڪوچیڪ ترہ ولے خیلے خوش برخوردوخوب بود. . نصف شبے صداے خندمون یهو خیلے بلند شد ڪہ زهرا اومد پیشمون. . چتونہ دخترها؟! ?خانم هاے دیگہ خوابن…یہ ذرہ آروم تر…?

💠رمـــــان #جــــانَمْـ_مےرَوَد 💠 #پارت5 دیگر پاهایش نای ایستادن نداشت سرجایش نشست با اینکه این اتفاق برایشان تکراری شده است اما مهیا نمی توانست آن را هضم ڪند 😕 اینبار هم حال پدرش وخیم تر شده بود و نفس کشیدن براش سخت تر نمیتوانست هوای خفه ی خانه را تحمل ڪند با کمک دیوار سرپا ایستاد آرام آرام از پله ها پایین رفت با رسیدن به کوچہ نفس عمیقے ڪشید بوی چایے☕️ دارچین واسپند تو ڪل محلہ پیچیده بود ڪه آرامشی در وجود مهیا جریان داد با شنیدن صدای مداحے🎙✨ یادش آمد که امروز 🏴اول محرم🏴 هستش تو دانشگاه هم مراسم بود دوست داشت به طرف هیئت برود ولی جرأت نداشت به دیوار تڪیه داد زیر لب زمزمه ڪرد _خدایا چیڪار ڪنم😔 صدای زیبای مداح دلش را به بازے گرفتہ بود بغضش😢 اذیتش مے ڪرد آرام آرام خودش را به خیابان بن بستی که ته آن ✨مسجد و هیئت✨ بود رساند با دیدن آن جا به وجد آمد پرچم هاے مشڪی🏴 و قرمز دود و بوی چایے☕️ کہ اینجا بیشتر احساس مے شد نگاهی به پسرایی که همه مشکی پوش بودند و هماهنگ سینه میزدند و صدای مداحی که اشڪ😭 همہ حاضرین را درآورده بود 🎙 باز دارم قدم قدم میام تو حرمت حرم کرب و بلاست یا توی هیئتت وسط جمعیت بود... و سرگردون دوروبرش را نگاه می کرد👀 همه چیز برایش جدید بود دومین بارش بود که به اینجا می آید اولین بار هم به اصرار مادرش آن هم چند سال پیش بود😕 🎙 عوض نمیکنم آقا تو رابا هیچڪسی عڪس حرم توے قاب منو ودلواپسی با نشستن دستی روی شونه اش به عقب برگشت دختر محجبه ای که چهره مهربان و زیبایی بود را دید👀 _سلام عزیزم خوش اومدی بفرما این چادرِ👑 سرت ڪن😊 مهیا که احساس مے ڪرد کار اشتباهی ڪرده باشه هول ڪرد _من من نمیدونم چی شد اومدم اینجا الان زود میرم😥 خودش هم نمی دانست چرا این حرف را زد.. دختره لبخند ی زد _چرا بری؟؟ بمون تو حتما آقا دعوتت ڪرده ڪه اینجایے☺️ _آقا؟ببخشید کدوم آقا😟 _امام حسین(ع)😊من دیگه برم عزیزم مهیا زیر لب زمزمه کرد🌴امام حسین🌴 چقدر این اسم برایش غریب بود ولی با گفتن اسمش احساس ارامش✨ مے کرد 🍃ادامہ دارد.... #نـویسـنده_فـاطمہ_امـیرے

💖♥💖♥💖♥💖♥💖🌸💜 #درحوالـےعطــرِیــاس💜🌸 #پارت5 آخرین میوه 🍎رو تو ظرف چیدم و رو به مامان گفتم: _تموم شد! در حالی که در قابلمه رو میذاشت روش گفت: _دستت درد نکنه، حالا برو آماده شو، الاناست که پیداشون بشه😊 چشمی گفتم و رفتم تو اتاقم، مهسا آماده بود و پشت پنجره نشسته بود نگاهش که به من افتاد لبخند مرموزی زد، منظورشو نفهمیدم بی توجه به لبخندش کمدم رو باز کردم تا لباس مناسبی پیدا کنم😒 باز استرس تو تمام وجودم سرازیر شد، چرا انقدر دیوونه بازی درمیارم شاید سمیرا راست میگفت من زیادی ضعف نشون میدم، چشمامو بستم و زیر لب یه بسم الله گفتم تا شاید قلبم آروم بشه و بتونم درست تمرکز کنم ...😣💓 روسری مو که بستم صدای زنگ🔔 بلند شد، باز این استرس، باز دیدنش منو از همین حالا دیوونم میکرد، از صبح که مامان گفته بود که عمو جواد اینا میان قلبم 💓آروم و قرار نداشت .. چـــ💎ـــادرمو سر کردم، مهسا هم چادر به سر از اتاق رفت بیرون، نگاهی به خودم تو آیینه انداختم من باید قوی باشم قوی، نباید هیچ کس حس منو نسبت به اون بفهمه، هیچکس، هیچکس،حتی خودِ 🌷عباس!🌷 صدای سلام و احوال پرسی شون که اومد از اتاق اومدم بیرون عمو جواد اولین نفر بود که نگاهش بهم افتاد لبخند مهربونی بین ریش های نقره ایش نشست: _سلام دخترم😊 سلامی دادم و سرم رو به زیر انداختم ملیحه خانم نزدیک اومد و باهام روبوسی کرد، صدای بم مردونه ای آمیخته شد با صدای محمد که در حال سلام و احوال پرسی بود، با همون سر به زیری با حس کردن عطریاس متوجه اومدنش شدم، زیر لب ناخودآگاه زمزمه کردم "عباس"🙊 #ادامہ_دارد.... 📚 🍃🌸🍃🌸 💌نویسنده: بانو گل نرگس ❤️🌸💖💜💝💛💘💕💚💓💖