#مرتبط 🔴پاسخ استاد رحیم پور ازغدی به مخالفان حجاب اجباری ♦️عضو شورای انقلاب فرهنگی:عده‌ای می گویند "آقا من به لباس عقیده ندارم دوست دارم لخت به خیابان بیایم؛ من حجاب را قبول ندارم لباس خودمه بدن خودمه" خب باشه ولی خیابان خودت نیست. بله بدن خودته لباس خودته اما خیابان خودت نیست از اتاق خوابت و از خونت که بیرون میایی دیگه حریم عمومیه حریم خصوصی نیست که مدام بگویی خودم خودم. قانون یعنی اجبار ولی اجبار مشروع و اجبار عادلانه.

#مرتبط 🔹 اگر شخصی به معنای واقعی کلمه «انسان» باشد نه نسبت به بی حجابی زنان بی تفاوت است و نه نسبت به فقر و جنگ و فساد و سیاست. 🔹 در جامعه ما دقیقاً کسانی نسبت به حجابی زنان نگران و دغدغه مند هستند که یک پایشان در مناطق محروم است و یک پایشان در میدان جنگ، همان کسانی که همواره در همه فعالیت های سیاسی مشارکت مثبت دارند و علیه هر ظلم و فسادی فریادشان بلند است، همان کسانی که در مساجدشان صندوق خیریه دارند و به داد مستمندان آبرومند محل خود می رسند. 🔹 یکی از مهمترین دغدغه های شهدا که خیرخواهی خود برای هموطنانشان را با خون اثبات کردند، مسئله حجاب است. موضوعی که در اکثر وصیت نامه های شهدا بر آن تاکید شده، حفظ حجاب است. ⚠️ آیا کسی می تواند شهدا را متهم به بی تفاوتی نسبت به فقر و جنگ و فساد کند؟! 🌷«خواهرم: از بى حجابى است اگر عمر گل كم است نهفته باش و همیشه گل باش.» 🌷 شهید حمید رضا نظام 🌷 «شهید وقتی که غرق در خون می‌شود فریاد برمی‌آورد «خواهرانم حجاب شما از خون من رنگین‌تر است»، من اکنون نیز فریاد برمی‌آورم «خواهرم حجابت را، حجابت را حفظ کن. تن پوش و لباست را حفظ کن. خواهرم نگذار پوشش را از تو بگیرند، نگذار به اسم آزادی زن، با تو و دیگر خواهرانم همانند شیئ رفتار کنند. این فریاد از اعماق قلبم است». 🌷 شهید علیرضا ملا زاده 🌷«اى خواهرم: قبل از هر چیز استعمار از سیاهى چادر تو می ‏ترسد تاسرخى خون من.»🌷شهید محمد حسن جعفرزاده 🔹 امر به معروف و نهی از منکر، یکی از انسانی ترین احکام اسلامی است. فقط کافی است کمی درباره آن درست فکر کنیم. اگر امر به معروف را درست بفهمیم، دیگر نه کسی با خشونت و غضب امر به معروف می کند و نه کسی امر به معروف را فضولی در کار دیگران می نامد. 👈 امر به معروف و نهی از منکر، باید از حس نوع دوستی و حس انسانیت سرچشمه بگیرد. 👈 یعنی وقتی می بینی هم نوع خود با اعمال و رفتارش، خود را در معرض هلاکت قرار داده، از سر دلسوزی و عشق و علاقه ای که به او داری، با محبّت و مهربانی او را نجات دهی.