دیشب داشتم فکر میکردم دیدم به یاد ندارم که مادر خود من هم درباره این که من چه کاره بشم با من حرف زده باشه مثلا بگه دلم میخواد تو دکتر بشی، معلم بشی فلان بشی! فقط میگفت انسان باید بود، عبد خدا… هرکی میخوای باشی باش اما آدم باش… خدمت به خلق خدا رو یادمه میگفت… هیچ وقت آرزوش برای ماها به اندازه یک #شغل مشخص، کوچک نبود! تازه یادمه که اون زمانی که همه کلاس کنکور میرفتن برا قبولی دانشگاه میگفت میخوای دانشگاه قبول شی، با هوش و تلاش خودت قبول شو! اگر میتونی، با استعداد خودت برو جلو؛ نمیتونی هم همون بهتر که با زور و فشار کلاس و دوپینگ و... بالا نری و بمونی جایی که اندازه اون هستی! حالا انقدرم خشن نمیگفت بنده خدا😅 ولی همین مفهوم بود و خلاصه ما یه دونه کلاسم نرفتیم و خودمون با چهارتا کتاب تست معمولی قبول شدیم (هم من هم خواهر و برادرم. من و خواهرم پزشکی، برادرم هواوفضا. البته هر سه تامون سمپادی بودیم و سطح علمی مدرسه بالا بود نسبتا. و البته که زمانه فرق کرده و من برای الان که ۱۷ سال از کنکور خودم گذشته نه نسخه میپیچم نه قضاوت میکنم چون نمیدونم فضا چجوریه) خلاصه که آره برای فرزندان و ذریه مون خیلی چیزهای بزرگتری باید بخوایم شغل و مال و اعتبار و... همه #ابزار هستند و نهایتاً یک سکوی پرش... و خدا کنه خدا کنه اتفاقا اگر ظرفیت و جنبه علم و ثروت و اعتبار رو نداریم، خدا به ما لطف و رحم کنه و بهمون نده! یا همزمان و توأمان «جنبه و ظرفیت» رو هم بده، ما رو وسعت بده، ما رو بزرگ کنه، یا کلا نده! بیشتر از اندازه‌مون بهمون نده وگرنه آخرت و زندگی ابدی مونو بدجوری خراب میکنیم @hejrat_kon پی‌نوشت: مَوْلايَ يَا مَوْلايَ، أَنْتَ الْعَظِيمُ وَ أَنَا الْحَقِيرُ، وَ هَلْ يَرْحَمُ الْحَقِيرَ إِلّا الْعَظِيمُ؟ مَوْلايَ يَا مَوْلايَ، أَنْتَ الْمُعَافِي وَ أَنَا الْمُبْتَلَى، وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمُبْتَلَى إِلا الْمُعَافِي؟ مَوْلايَ يَا مَوْلايَ، أَنْتَ الْهَادِي وَ أَنَا الضَّالُّ، وَ هَلْ يَرْحَمُ الضَّالَّ إِلا الْهَادِي؟ مَوْلايَ يَا مَوْلايَ، أَنْتَ السُّلْطَانُ وَ أَنَا الْمُمْتَحَنُ، وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمُمْتَحَنَ إِلا السُّلْطَانُ؟ (مناجات حضرت امیر در مسجد کوفه)