میبینی یه چیزی که در حد جنگ جهانی دوم سرش دعوا کردن، ساعتی بعد، یه گوشه افتاده 🙂 @hejrat_kon دنیای بچه‌ها همنقد ساده و باحاله. واقعاً در لحظه زندگی می‌کنن! کاش کاش دقت کنیم مهمان ناخوانده بازی و حتی دعوای بچه‌ها نشیم! مداخله، هرچه کمتر. این باعث میشه بچه‌ها تعامل و مدیریت روابط رو بهتر یاد بگیرن و با حقایق زندگی در خلال همین اتفاق ها بهتر روبرو بشن. مگر مواردی که آسیب جدی به خودشون یا اذیت برا دیگران وجود داره. من روی رد و بدل خشونت کلامی و کلام زشت هم حساسم (حتی ممکنه اون وسط بگم بچه‌ها! دعوا میخواید بکنید بکنید اما حرف بد نه!) گاهی وسط دعوا میان پیش من و میگن مامااان فلانی فلان کرد 😫😭 منم میگم: من تو بازی و دعوای شما نیستم که، نمیدونم. برید خودتون حل کنید. یا میگم: من که نه از اول داستان رو میدونم نه خودم دیدم که چی شده لذا نمیتونم قضاوت و داوری کنم، خودتون برید حلش کنید! حرفهاشونم ممکنه گوش بدم و پرس و جو. ولی تهش اغلب میگم خودتون با هم درستش کنید. یا میگم باشه خب باهاش دیگه بازی نکن فعلاً. یا تو برو فلان جا تو برو فلان جا و فعلاً کاری به هم نداشته باشین. البته اگر گاهی اذیت طرفی، بیش از حد باشه، بدون توجه به مقصر، ورود میکنم و توبیخ. یادمه مامانم هم اینجوری بود با ما. دو سه تا خط قرمز آسیب و ضربه برا من تعیین کرده بود، دو سه تا هم برا داداشم. و دیگه کاری به کار دعوامون نداشت 😅 دخالت نمی‌کرد. کلا خیلییی تو بازی به ما آزادی میداد. کلید و زوم نمی‌کرد رو ماها؛ با وجود مراقبت تربیتی (مثلاً قانون ساده‌ی «بسته بودن در اتاق ممنوع») @hejrat_kon #تربیت_فرزند #کاهش_مداخله