✊ اسلام توصیه کرده به قدرتمند بودن اصل ثابتی که به عنوان مثال ذکر می‌کنم یک اصل اجتماعی است که اسلام در رابطه جامعه اسلامی با جامعه‌های دیگر توصیه کرده به قدرتمند بودن، قدرت دفاعی داشتن در حدی که هرگز دشمن خیال حمله را هم در مخیله خودش راه ندهد. این اصل در این آیه معروف بیان شده است: وَ اعِدّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَ مِنْ رِباطِ الْخَیلِ تُرْهِبونَ بِهِ عَدُوَّ اللهِ وَ عَدُوَّکمْ‏. تا حد توانایی نیرومند باشید، برای چه فلسفه‌ای؟ برای این که دشمنان خدا که همان دشمنان شما هستند از شما حساب ببرند، خیال حمله به شما را در دماغ خودشان راه ندهند. از طرف دیگر می‌بینیم که در سنت پیغمبر اکرم- سنت قولی (توصیه‌‏های پیغمبر) و سنت عملی (سیره و رفتار و روش پیغمبر)- به چیزی توصیه شده است که در فقه اسلامی آن را «سَبق و رِمایه» می‌گویند، شرکت در مسابقات اسب‌‏دوانی، مسابقات تیراندازی، تمرین کردن و مهارت یافتن در فنون جنگی آن روز که به وسیله تیر و نیزه و شمشیر و اسب و این چیزها انجام می‌شد. می‌دانیم که خود پیغمبر اکرم عملا در مراسم اسب‏‌دوانی شرکت می‌کرد و خودش هم سوار می‌شد. با این که اسلام هر نوع گروبندی را حرام می‌داند ولی گروبندی در این زمینه‌ها را چون زمینه تمرین سربازی دارد مجاز و مشروع می‌شمارد و رسول اکرم اصحابش را به این کار تشویق می‌کرد. 📕آینده انقلاب اسلامی ایران، ص۲۶۵ 🔹حکمت مطهر؛ @Hekmat_motahar 🔸ترویج آثار شهید مطهری به زبان روز

تأثیر کلمه «الله اکبر» گوینده‏ الله اکبر، آن کسی که‏ الله اکبر را به خودش تلقین کرده است، هرگز عظمت هیچ کس و هیچ چیز او را مرعوب نمی‌کند، چرا؟ [چون] الله اکبر [یعنی‏] بزرگتر از هر چیز و بلکه بزرگتر از هر توصیف، ذات اقدس الهی است؛ یعنی من خدا را به عظمت می‌شناسم. دیگر وقتی من خدا را به عظمت می‌شناسم، همه چیز در مقابل من حقیر است. این کلمه‏ الله اکبر به انسان شخصیت می‌دهد، روح انسان را بزرگ می‌کند. علی علیه السلام می‌فرماید: عَظُمَ الْخالِقُ فی انْفُسِهِمْ فَصَغُرَ ما دونَهُ فی اعْینِهِمْ‏ یعنی خدا به عظمت در روح اهل حق جلوه کرده است و لهذا غیر خدا هرچه هست، در نظرشان کوچک است. 📕آزادی معنوی، ص۱۰۲ 🔹حکمت مطهر؛ @Hekmat_motahar 🔸ترویج آثار شهید مطهری به زبان روز

انَّ اللهَ لایغَیرُ ما بِقَوْمٍ حَتّی‏ یغَیروا ما بِانْفُسِهِمْ‏. می‌خواهد بگوید درست است که همه سرنوشتها به اراده خداست ولی خداوند سرنوشت را از ماورای اختیار و تصمیم و عمل بشر بر او تحمیل نمی‌کند و کار گزاف انجام نمی‌دهد، بلکه سرنوشتها هم نظامی دارند و خدا سرنوشت هیچ جامعه‌‏ای را خود به خود و بی‌‏وجه عوض نمی‌کند، مگر آنکه آنان خودشان در آنچه که مربوط به خودشان است مانند نظامهای اخلاقی و اجتماعی و... و آنچه مربوط به‏ وظایف فردی‏شان است تغییر دهند. 📘 آشنایی با قرآن، ج۱، ص۵۴ 🔹حکمت مطهر؛ @Hekmat_motahar 🔸ترویج آثار شهید مطهری به زبان روز

❤️ اسلام دین بشر دوستی است اسلام دین بشر دوستی است. اسلام حتّی مشرک را دوست دارد امّا نه از آن نظر که مشرک است، بلکه از این نظر که مخلوقی از مخلوقات خداست، و البتّه از آن جهت که در راه هلاکت و ضلالت افتاده است و راه نجات و سعادت را گم کرده است، ناراحت است، و اگر او را دوست نمی‌داشت، در مقابل شرک و بدبختی‏‌اش بی‌تفاوت می‏‌بود. 📔 ولاءها و ولایت‌ها، ص ۲۳ 🔹حکمت مطهر؛ @Hekmat_motahar 🔸ترویج آثار شهید مطهری به زبان روز

امروز، اول اردیبهشت به نام سعدی👇

همسر انسان در همان اوایل نقش‌‏پذیرتر است تا وقتی که سنش بالا برود. بچه انسان هم اینچنین است. این است که حضرت امیر در وصیتشان به امام حسن مرتب توصیه می‌کنند، می‌فرمایند مراقب بچه‌ها باش: «وَ إنَّما قَلْبُ الْحَدَثِ کالْارْضِ الْخالِیةِ» دل جوان مانند زمینِ کشت نشده است، آماده هر بذری است که در آنجا بکاریم. ولی اگر زمین را یک بار کشت کردند، دیگر کشت دوم کارش مشکل می‌شود. سعدی می‌گوید: هر که در خردی‏ اش ادب نکنند در بزرگی صلاح از او برخاست‏ چوب تر را چنان که خواهی پیچ‏ نشود خشک جز به آتش راست‏ چوب وقتی که تر است هر طور که آن را بپیچی بعد که خشک شد به همان شکل درمی‌آید؛ ولی وقتی که خشک است نمی‌توان آن را به شکل دلخواه درآورد. 📕آشنایی با قرآن، ج ۸، ص۹۹ 🔹حکمت مطهر؛ @Hekmat_motahar 🔸ترویج آثار شهید مطهری به زبان روز

سعدی خوب می‌گوید: میان دو کس جنگ چون آتش است‏ سخن‏‌چین بدبخت هیزم کش است‏ عاقبتِ سخن‏‌چین هم که معلوم است: دعواها آخرش اصلاح می‌شود، بعد که می‌خواهند صلح کنند حرفهای مخفی رو می‌آید و به اصطلاح معروف روی دایره‏ می‏‌ریزد، بعد معلوم می‌شود اساساً چه کسی سبب این دعوا شده است. کنند این و آن خوش دگر باره دل‏ وی اندر میان شور بخت و خجل‏ 📕آشنایی با قرآن، ج ۸، ص۲۶۸ 🔹حکمت مطهر؛ @Hekmat_motahar 🔸ترویج آثار شهید مطهری به زبان روز

می‌گویند بعضی از شعرها سهل و ممتنع است، یعنی در نهایت سهولت است، در عین حال نمی‌شود مثلش را گفت. راجع به اشعار سعدی یک چنین تعبیری می‌کنند، می‌گویند شعر سعدی برخلاف شعرهای خیلی شعرای دیگر از قبیل سنایی، خاقانی و نظامی بسیار روان و ساده است؛ انسان وقتی که شعر سعدی را می‌خواند خیال می‌کند شخصی همین ‏جور عادی دارد با او حرف می‌زند، و خیال می‌کند این که چیزی نیست و خیلی سهل است؛ ولی وقتی می‌خواهد مثلش را بگوید آن وقت می‌بیند نمی‌تواند. مثلًا سعدی می‌گوید: تا مرد سخن نگفته باشد عیب و هنرش نهفته باشد انسان می‌بیند این که چیزی نیست و خیلی ساده است، نه کلمه‌ای پس یا پیش رفته‏ نه جمله مغلقی گفته شده است؛ درست مثل اینکه دارد با آدم حرف می‌زند. بله درست دارد با انسان حرف می‌زند ولی یک بیت هم تو بیا مثل همین بگو. 📕آشنایی با قرآن، ج ۹، ص۲۳۲ 🔹حکمت مطهر؛ @Hekmat_motahar 🔸ترویج آثار شهید مطهری به زبان روز

در میان شعرا نیز سعدی شاعری است همه جانبه که در قسمت‌های مختلف شعر گفته است، یعنی دایره فهم سعدی دایره وسیعی است. شعر او به حماسه و غزل عرفانی و اندرز و نوع دیگر اختصاص ندارد؛ در همه قسمتها هم در سطح عالی است. سعدی مردی است که مدت سی سال در عمرش مسافرت کرده است. این مرد یک عمر نود ساله کرده که سی سال آن به تحصیل گذشته، بعد از آن در حدود سی سال در دنیا مسافرت کرده است و سی سال دیگر دوره کمال و پختگی او بوده که به تألیف کتاب‌هایش پرداخته است. گلستان و بوستان همه بعد از دوران پختگی اوست. به همین دلیل سعدی یک مرد نسبتاً کامل و پخته‏‌ای است. در بوستان می‌گوید: در اقصای عالم بگشتم بسی‏ بسر بردم ایام با هر کسی‏ ز هر گوشه‏‌ای توشه‏‌ای یافتم‏ ز هر خرمنی خوشه‏‌ای یافتم‏ در داستانهای گلستان و بوستان جملاتی از این قبیل می‌گوید که در جامع بعلبک بودم چنین شد، در کاشغر بودم چنان شد (بعلبک کجا و کاشغر کجا!)، در کاشغر با کودکی مصادف شدم که نحو می‌خواند، به او گفتم: طبع تو را تا هوس نحو شد طاقت و صبر از دل ما محو شد یا گاهی می‌گوید در هندوستان در سومنات بودم، چنین شد، چه دیدم و چنان شد؛ در سفر حجاز که می‌رفتم کسی همراه ما بود که چنان کرد. همه اینها را منعکس کرده است. شک نیست که روح شاعر با اینها کمال می‌یابد. این است که شما در شعر سعدی یک نوع همه جانبگی می‌بینید، ولی در شعر حافظ چنین چیزی نیست. 📕آزادی معنوی، ص۱۸۴ 🔸حکمت مطهر؛ @Hekmat_motahar 🔹ترویج آثار شهید مطهری به زبان روز

یکی از گرفتاریهای زندگی بشر در طول تاریخ همین بوده است که افرادی نیرومند و قدرتمند از قدرت خودشان سوء استفاده کرده و افراد دیگری را در خدمت خودشان گرفته‌اند، آنها را به منزله برده خودشان قرار داده‌اند و میوه وجود آنان را که باید متعلق به خودشان باشد به نفع خود چیده‌‏اند. 📕آزادی معنوی، ص۱۳ 🔸حکمت مطهر؛ @Hekmat_motahar 🔹ترویج آثار شهید مطهری به زبان روز

آنچه که علی علیه السلام را از سیاستمداران دیگر جهان- البته به استثنای امثال پیغمبر اکرم- متمایز می‌کند این است که او از اصل غدر و خیانت در روش پیروی نمی‌کند ولو به قیمت اینکه آنچه دارد و حتی خلافت از دستش برود، چرا؟ چون می‌گوید اساساً من #پاسدار این اصولم، فلسفه خلافت من #پاسداری این اصول انسانی است، #پاسداری صداقت است، #پاسداری امانت است، پاسداری وفاست، پاسداری درستی است، و من خلیفه‌ام برای اینها، آن وقت چطور ممکن است که من اینها را فدای خلافت کنم؟! نه تنها خودش چنین است، در فرمانی که به مالک اشتر نوشته است نیز به این فلسفه تصریح می‌کند. به مالک اشتر می‌گوید: مالک! با هر کسی پیمان بستی ولو با کافر حربی، مبادا پیمان خودت را نقض کنی. مادامی که آنها سر پیمان خودشان هستند، تو نیز باش. البته وقتی آنها نقض کردند دیگر پیمانی وجود ندارد. (قرآن هم می‌گوید: «فَمَا اسْتَقاموا لَکمْ فَاسْتَقیموا لَهُمْ» 📕سیری در سیره نبوی، ص۸۳ 🔸حکمت مطهر؛ @Hekmat_motahar 🔹ترویج آثار شهید مطهری به زبان روز