#اقتصاد_اسلامی_به_زبان_ساده (۹) #کمونیسم، مالکیت فردی را از بین می‌برد و دسترنج افراد را از آنِ دولت می‌داند. این نظام، رابطه میان کار و درآمد را لغو می‌کند. کمونیسم می‌گوید: از هرکس به اندازه توانش، به هرکس به اندازه نیازش (نه به اندازه کارش) در کمونیسم، #جهش_تولید اتفاق نمی‌افتد؛ زیرا کارگر انگیزه‌ای برای تولید ندارد؛ به همین دلیل کمونیست‌ها به تجدید نظر در قواعد خود پرداختند. #سرمایه‌داری، کالای تولید شده توسط کارگر را از آنِ سرمایه‌دار می‌داند و حقوق بخور و نمیری به کارگر می‌پردازد تا زنده بماند و فردا هم بتواند سر کار بیاید و البته اگر زنده نماند هم باکی نیست؛ زیرا ارتش بیکار در صف انتظار است. در نظام سرمایه‌داری، جهش تولید می‌تواند اتفاق بیفتد، اما با زور دستگاه‌های پیشرفته که متعلق به سرمایه‌دار است، اما کارگر انگیزه زیادی برای جهش تولید ندارد؛ زیرا هرچه بیشتر تولید کند، برای سرمایه‌دار تولید کرده است؛ به همین دلیل، جهش تولید می‌تواند اتفاق بیفتد، اما به نفع سرمایه‌دار تمام می‌شود و نظام طبقاتی شکل می‌گیرد. در #اسلام، کالای تولید شده، از آنِ کسی است که آن را تولید کرده و او اجاره ابزار تولید را نیز می‌پردازد. در بدترین حالت، کارگر با صاحب سرمایه، به نحو کسر مُشاع در کالای تولید شده شریک می‌شود. به همین دلیل، کارگر انگیزه زیادی برای تولید پیدا می‌کند. در این حالت، هم جهش تولید اتفاق می‌افتد و هم نظام طبقاتی به وجود نمی‌آید. #روح‌الله_کریمی کانال ⬅️ حکمت و تمدن