#اصالت_تعابیر قرآن 🔺 در معناشناسی قرآن بر اساس رویکرد شناختی، نظریه اصالت تعابیر قرآنی مطرح شده است؛ زیرا یکی از مهم‌ترین نکاتی که معنا‌شناسی‌شناختی بر آن تأکید دارد این اصل است که هر تعبیری بر مفهوم‌سازی خاصّی مبتنی شده است. 🔺 بنا بر این اصل، می‌توانیم از یک موقعیت تعابیر زبانی گوناگونی داشته باشیم. این تعابیر، هر چند یک موقعیت را نشان می‌دهند، تفاوت‌های مهمّی میان آنها وجود دارد. 🔺 این اصل که معناشناسی مفهوم‌سازی است، به تفاوت‌های عمیق موجود میان تعابیر گوناگون از یک موقعیت اشاره می‌کند. در معناشناسی باید به مفهوم‌سازی که عبارت‌ها بر آن مبتنی هستند توّجه کرد، نه به موقعیت‌هایی که عبارت‌ها آنها را نشان می‌دهند. ✅ این اصل راهنما و دستورالعمل مهم معناشناسی شناختی و نقطه‌ی آغاز آن است. ✅ تطبیق اصل مذکور در زمینه‌ی معناشناسی قرآن به این نتیجه می‌انجامد که: اوّلاً در معناشناسی قرآن باید مفهوم‌سازی موجود در آیات را بررسی کرد، نه موقعیت‌هایی را که آیات نشان می‌دهند. ثانیاً تعبیر قرآنی، مفهوم‌سازی خاصّی است که با تعابیر دیگر تفاوت دارد. این دو نکته در مجموع، نخستین اصل معناشناسی شناختی قرآن را تشکیل می‌دهند. ✅ این اصل «اصالت تعابیر قرآنی» نام دارد. هر تعبیر قرآنی بر پایه‌ی مفهوم‌سازی خاصّی استوار شده است و هر تعبیری خودش اصالت دارد. بنابراین در معناشناسی آن باید مفهوم‌سازی نهفته در آن را بیابیم. ✅ اصالت تعبیر بدین معنا است که مفسر باید از برگرداندن هر تعبیری به تعبیر دیگر پرهیز کند و مفهوم‌سازی نهفته در هر تعبیری را آن گونه که هست، بیابد. (برگرفته از فصل دوم معناشناسی شناختی قرآن) @hekmatebaleghe