eitaa logo
حکمتانه. #سخنان_گهر_بار / #حکمت_زندگي
1.9هزار دنبال‌کننده
5.8هزار عکس
4هزار ویدیو
80 فایل
✨🌸🌿🌟 به نام الله که حکمت را در اختیار ما قرار داد . ☀️✨🌟🌿🌸🌿 🌿 @hekmatkhoban 🌸
مشاهده در ایتا
دانلود
🌴. 🌹 و قال عليه‌السلام مَا شَكَكْتُ‌ فِي الْحَقِّ‌ مُذْ أُرِيتُهُ‌. امام عليه السلام فرمود: از آن زمان كه حق به من نشان داده شده هرگز در آن شك و ترديد نكردم. و هيچ‌گاه در شناخت شك نكردم! امام عليه السلام در اين گفتار نورانى خود به حقيقت مهمى اشاره مى‌كند و مى‌فرمايد: «از آن زمان كه حق به من نشان داده شده هرگز در آن شك و ترديد نكردم»؛ (مَا شَكَكْتُ‌ فِي الْحَقِّ‌ مُذْ أُرِيتُهُ‌) . آگاهى بر چيزى درجات دارد كه وابسته به طرق دريافت آن است؛ گاه انسان چيزى را با ادلۀ نظرى درك مى‌كند و گاه با مقدمات ضرورى، زمانى با حس و تجربه و هنگامى با شهود باطنى. يا ادلۀ بسيار محكمى همچون شهود است، شهودى كه از همۀ اينها برتر است يا علم و اطلاعى كه از ادلۀ نظرى حاصل مى‌گردد. گاه نيز ممكن است در ادامۀ راه بر اثر دليل معارضى با شك مواجه شود. از اين گذشته افرادى كه چيزى را درك مى‌كنند با هم متفاوتند؛ گاه افراد ضعيفى هستند كه با كم‌ترين شبهه‌اى متزلزل مى‌شوند و گاه افراد قوى و نيرومندى كه هيچ شبهه‌اى آنها را تكان نمى‌دهد. از سوى سوم معلمانى كه چيزى به انسان مى‌آموزند نيز مختلف‌اند؛ گاه معلّم فرد عادى است و گاه امام معصوم يا پيغمبر خدا؛ در آموخته‌هايى از فردى عادى ممكن است شك و ترديد نفوذ كند؛ ولى آنچه را انسان از استاد معصومى آموخته از شك و ترديد مصون خواهد بود. تمام اين جهات در حد اعلا در روح و جان على عليه السلام وجود داشت؛ هم مشاهدۀ او نسبت به حق از طريق شهود بود و هم قدرت روح او اجازۀ شك و شبهه به وى نمى‌داد و هم استاد و معلم او شخصى همچون پيامبر اسلام بود كه مستقيما مطالب را از منبع وحى دريافت مى‌كرد. به همين دليل امام عليه السلام مى‌گويد: از آن روزى كه حق به من نشان داده شد هرگز در آن ترديد نكردم. افزون بر اينها بسيار مى‌شود كه تزلزل ايمان انسان از هواپرستى نشأت مى‌گيرد؛ مثلاً در داستان معروف «عمر بن سعد» آمده است كه وقتى در برابر شهيد كردن سالار شهيدان، امام حسين وعدۀ فرماندارى رى به او داده شده به قدرى براى او جالب بود كه حتى در معاد شك كرد و گفت: مى‌گويند خداوند بهشت و دوزخى آفريده اگر راست گفته باشند اين عمل را انجام مى‌دهم و توبه مى‌كنم و اگر دروغ گفته باشند به مقام بلندى در دنيا مى‌رسم و از آنجا كه امام عليه السلام از اين امور پاك و منزه بود هرگز شبهه‌اى در وجود مباركش راه نيافت و چه بسيار افرادى در صدر اسلام و بعد از رحلت پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله براى جاذبه‌هاى مال و ثروت و مقام ايمان خود را از دست دادند و گرفتار شبهات شدند. ١ در حديثى از امام صادق عليه السلام مى‌خوانيم كه از آن حضرت سؤال كردند چه چيزى ايمان را در انسان ثابت نگه مى‌دارد. امام عليه السلام فرمود: «الّذي يُثْبِتُهُ‌ فيهِ‌ الْوَرَعُ‌ وَ الَّذي يُخْرِجُهُ‌ مِنْهُ‌ الطَّمَعُ‌ ؛آن چيزى كه ايمان را در انسان ثابت مى‌دارد ورع و پرهيزگارى است و آن چيزى كه ايمان را از او خارج مى‌كند طمع است». ٢ از اينجا نتيجه مى‌گيريم كه اگر بخواهيم در عقايد خود راسخ باشيم بايد علاوه بر اين‌كه آنها را از منبع مطمئنى دريافت داريم خودسازى را نيز فراموش نكنيم مبادا طوفان وسوسه‌هاى شيطان و هواى نفس كاخ ايمان ما را متزلزل و ويران سازد. مطالعۀ خطبه‌هاى نهج‌البلاغه نيز شاهد صادق اين گفتار است، زيرا مى‌بينيم همه جا امام عليه السلام با قاطعيت تمام در مورد مسائل مختلف از اعتقادات گرفته تا اخلاق و اعمال و احكام سخن مى‌گويد و اين قاطعيت نشانۀ اعتقاد قطعى و تزلزل‌ناپذير امام عليه السلام در تمام اين مسائل است. اين سخن را با كلام ديگرى از امام اميرمؤمنان عليه السلام در خطبۀ ١٨٩ نهج البلاغه كه برگرفته از قرآن مجيد است پايان مى‌دهيم. امام عليه السلام در آن خطبه مى‌فرمايد: «بعضى از ايمان‌ها ثابت و مستقر در دل‌هاست و بعضى ديگر ناپايدار و عاريتى است كه در ميان قلب و سينه تا سرآمدى معلوم قرار دارد» گويى اين سخن اشاره به آيۀ ٩٨ سورۀ انعام است كه مى‌فرمايد: «وَ هُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ‌ مِنْ‌ نَفْسٍ‌ واحِدَةٍ‌ فَمُسْتَقَرٌّ وَ مُسْتَوْدَعٌ‌» ؛و كسى است كه شما را از يك انسان آفريد (و شما از نظر ايمان يا آفرينش دو گروه مختلف هستيد:) پايدار و ناپايدار» يكى از تفسيرهاى اين آيۀ شريفه همان است كه در كلام امام صادق عليه السلام آمده كه مى‌فرمايد: «فَالْمُسْتَقَرُّ الإيمانُ‌ الثّابِتُ‌ وَ الْمُسْتَوْدَعُ‌ الْمُعارُ ؛مستقر به معناى ايمان ثابت است و مستودع ايمان عاريتى است». ما در شرح آن خطبه عوامل پايدارى ايمان و تزلزل آن را مشروحاً آورده‌ايم. 🌿✨ با ما همراه باشید در👇👇 🌸🍃 ✨🍃 🌿✳️ @hekmatkhoban 🌾☘
🌿✨🌿✨✨🌿 ✅✅ فرازهایی از خطبه ۱۹۳ نهج البلاغه معروف به 《گفته شده یکی از یاران پرهیزگارِ امام به همّام گفت: ای امیرالمومنین پرهیزگاران را برای من آنچنان وصف کن که گویا آنان را با چشم می نگرم . امام در پاسخ او درنگی کرد و فرمود "ای همّام! از خدا بترس و نیکوکار باش که خداوند با پرهیزگاران و نیکوکاران است" اما همّام دست بردار نبود نبود و اصرار ورزید، تا آنکه امام تصمیم گرفت، صفات پرهیزگاران را بیان فرماید. سپس خدا را سپاس و ثنا گفت، و بر پیامبرش درود فرستاد، و فرمود: 🌹 امام علی علیه السلام فرمودند : 1⃣2⃣پس از ستایش پروردگار ! همانا خداوند سبحان پدیده ها را در حالی آفرید که از اطاعتشان بی نیاز، و از نافرمانی آنان در امان بود زیرا نه معصیت گنهکاران به خدا زیانی می رساند و نه اطاعت مومنان برای او سودی دارد. 2⃣2⃣ بندگان را تقسیم و هرکدام را در جایگاه خویش قرار داد. 3⃣2⃣ اما پرهیزگاران! در دنیا دارای فضیلتهای برترند، 👈 راست، 👈 آنان میانه روی، 👈و با تواضع و فروتنی است ‌. 👈 خود را بر آنچه خدا حرام کرده می پوشانند، 👈و خود را وقف دانش سودمند کرده اند، 👈و در روزگار سختی و گشایش، یکسان است . 👈و اگر نبود مرگی که خدا بر آنان مقدّر فرموده، آنان حتّی به اندازه برهم زدن چشم، در بدنها قرار نمی گرفت، از شوق دیدار بهشت، و از ترس عذاب جهنم. 4⃣2⃣ در جانشان بزرگ و دیگران کوچک مقدارند. برای آنان چنان است که گویی آن را دیده و در نعمت های آن به سر می برند. و جهنّم را چنان باور دارند که گویی آن را دیده و در عذابش گرفتارند. 5⃣2⃣در روزگار کوتاه دنیا، کرده تا آسایش جاودانه قیامت را به دست آورند، تجارتی پرسود که پروردگارشان فراهم نموده. 6⃣2⃣پرهیزگاران درشب برپا ایستاده، مشغول نمازند، را جزء جزء و با تفکر و اندیشه می خوانند، با قرآن، جان خود را محزون و داروی درد خود را می یابند... 7⃣2⃣پرهیزگاران در روز، دانشمندانی ، ونیکوکارانی باتقوا هستند... 8⃣2⃣یکی از نشانه های پرهیزگاران این است که او را اینگونه می بینی؛ 👈 در دینداری نیرومند، و است ، 👈دارای ایمانی پر از ، حریص در ، با داشتن علم بردبار، در توانگری میانه رو، 👈در عبادت فروتن، در تهیدستی آراسته، در سختی ها بردبار، در جستجوی کسب حلال، 👈در راه هدایت شادمان و پرهیز کننده از طمع ورزی می باشد. 9⃣2⃣اعمال نیکو انجام میدهد و ترسان است، روز را به شب می رساند با سپاس گذاری و شب را به روز می آورد با یاد خدا 0⃣3⃣ اگر نَفس او در آنچه دشوار است، فرمان نبرد، از آنچه دوست دارد محرومش میکند . 1⃣3⃣روشنی چشم پرهیزگار در چیزی قرار دارد که است، و آن را ترک میکند که پایدار نیست . 2⃣3⃣نیکی های او به همه رسیده، آزار او به کسی نمیرسد. 3⃣3⃣در سختی ها ، و در ناگواری ها بردبار و در خوشی ها سپاسگذار است . 4⃣3⃣به دشمن ستم نمیکند و به خاطر کسی که دوست دارد، به گناه آلوده نشود. 5⃣3⃣پیش از آنکه بر ضد او گواهی دهند، به اعتراف میکند و آنچه را به او سپرده اند،ضایع نمی سازد و آنچه را به او تذکر داده اند فراموش نمیکند. 6⃣3⃣مردم را با لقب های زشت نمی خواند. 7⃣3⃣همسایگان را آزار نمی رساند. 8⃣3⃣در مصیبتهای دیگران شاد نمی شود و در کار ناروا دخالت نمیکند و از محدوده حق خارج نمیشود. 9⃣3⃣نفس او از دستش در ، ولی مردم در آسایشند. برای قیامت خود را به زحمت می افکند، ولی مردم را به رفاه و آسایش می رساند. 0⃣4⃣دوری او از برخی مردم، از روی و پارسایی، و نزدیک شدنش با بعضی دیگر، از روی و نرمی است . ⛔️دوری او از روی تکبّر وخود پسندی، و نزدیکی او از روی حیله و نیرنگ نیست . 🔰(سخن امام که به اینجا رسید، ناگهان همّام ناله ای زد و جان داد. امام فرمود:) ♨️سوگند به خدا من از پیش آمد همّام می ترسیدم .سپس گفت: آیا با آنان که پذیرنده آنند چنین میکند ؟ 📚گزیده هایی از خطبه ۱۹۳ نهج البلاغه، (ترجمه محمد دشتی) 👌خواندن این خطبه زیبا را از دست ندید. 🌿✨ با ما همراه باشید در👇👇 🌸🍃 ✨🍃 🌿✳️ @hekmatkhoban 🌾☘
ღ 📜 ❤️قال امام ڪاظــم علیه السلام: را بگو اگـر چه نابودی تو در آن باشد زیرا ڪه تو در آن است. 📚تحـــف العقــول ص ۴۰۸ ‌🌿✨ با ما همراه باشید در👇👇 🌸🍃 ✨🍃 🌿✳️ @hekmatkhoban 🌾☘
🍀🍂🍀 (علیه‌السلام) 🏴 از نظر پیغمبر اکرم، میزان حق، امیرالمؤمنین است. از طریق سنی و شیعه نقل شده است که: «علی مع الحق و الحق مع علی یدور حیثما دار»؛ اگر دنبال حقید، ببینید علی کجا ایستاده است، او چه می‌کند، انگشت اشاره‌ی او به کدام سو است. زندگی امیرالمؤمنین یک چنین زندگی‌ای است. ۱۳۸۹/۰۴/۰۵
┄┅══✺﷽✺══┅┄ 🍃 حق، مبنای آفرینش الهی و هواهای نفسانی مانع شناخت آن حق چیست؟ حق آن چیزی است که بنای خلقت بر آن است. «ما خلقناهما الّا بالحقّ.»(۱) حق، مبنای آفرینش الهی است؛ یعنی همان چیزی که باید باشد و همان چیزی که همه‌ی مجاهدت‌های مجاهدانِ عظیمِ تاریخ و عالم، برای رسیدن به آن است. حق، موضوع بسیار مهمّی است. همان چیزی که اگر شناخته و تبعیّت شود و تحقّق پیدا کند، هیچ نادرستی، نامطلوبی و ناسزاواری در عالم نخواهد بود. به هر اندازه که تحقّق پیدا کند، این‌طور خواهد شد. این، چیزِ کمی است؟! خوب؛ هستند کسانی که همه‌ی آن یا شطری از آن یا یک کلمه از آن را در همین دنیای غرق در فساد می‌فهمند و می‌شناسند. اگر همین‌ها آن را بپذیرند و برای کسانی که به آن احتیاج دارند بیان کنند، شما ببینید چه حادثه‌ای در دنیا رخ خواهد داد و چه تحوّل عظیمی در حیات بشر و عالم پیش خواهد آمد! گرفتاری در این است که هواهای نفسانی و قیدهای بشری و زنجیرهایی که به گردن‌های افراد بشر - اغلال فی اعناقهم- (۲)آویزان است، اجازه‌ی این را به آنها نمی‌دهد که حق را بشناسند و بعد که شناختند قبول کنند و بعد که قبول کردند آن را به کسانی که به آن احتیاج دارند بگویند. اشکال کار در این‌جاست. اگر همین حاصل شود، شما ببینید که چه چیز عظیمی خواهد شد! •─────•❁•─────• 🔻۱ ) سوره مبارکه الدخان آیه ۳۹ ما خَلَقناهُما إِلّا بِالحَقِّ وَلٰكِنَّ أَكثَرَهُم لا يَعلَمونَ ترجمه: ما آن دو را جز بحق نیافریدیم؛ ولی بیشتر آنان نمی‌دانند! 🔻۲ ) سوره مبارکه الرعد آیه ۵ وَإِن تَعجَب فَعَجَبٌ قَولُهُم أَإِذا كُنّا تُرابًا أَإِنّا لَفي خَلقٍ جَديدٍ ۗ أُولٰئِكَ الَّذينَ كَفَروا بِرَبِّهِم ۖ وَأُولٰئِكَ الأَغلالُ في أَعناقِهِم ۖ وَأُولٰئِكَ أَصحابُ النّارِ ۖ هُم فيها خالِدونَ ترجمه: و اگر (از چیزی) تعجب می‌کنی، عجیب گفتار آنهاست که می‌گویند: «آیا هنگامی که ما خاک شدیم، (بار دیگر زنده می‌شویم و) به خلقت جدیدی بازمی‌گردیم؟!» آنها کسانی هستند که به پروردگارشان کافر شده‌اند؛ و آنان غل و زنجیرها در گردنشان است؛ و آنها اهل دوزخند، و جاودانه در آن خواهند ماند! 🔻۲ ) سوره مبارکه غافر آیه ۷۱ إِذِ الأَغلالُ في أَعناقِهِم وَالسَّلاسِلُ يُسحَبونَ ترجمه: در آن هنگام که غل و زنجیرها بر گردن آنان قرار گرفته و آنها را می‌کشند... •─────•❁•─────• ▪️بخشی از بیانات رهبر انقلاب در آغاز درس خارج فقه ۱۳۷۳/۰۶/۲۰