هابل یک مارپیچ ستاره ساز را می بیند
•کهکشان مارپیچی نامنظم NGC 5486 در این تصویر از تلسکوپ فضایی هابل ناسا/ESA در پس زمینه ای از کهکشان های کم نور و دور آویزان است. دیسک ضعیف کهکشان با نوک‌های صورتی شکل‌گیری ستارگان که از درخشش پراکنده هسته درخشان کهکشان متمایز است، عبور می‌کند. در حالی که این کهکشان خاص دارای بازوهای مارپیچی نامشخص و پرپیچ و خم است، در نزدیکی کهکشان بسیار بزرگ‌تر Pinwheel قرار دارد که یکی از شناخته‌شده‌ترین نمونه‌های کهکشان مارپیچی «طراحی بزرگ» با بازوهای مارپیچی برجسته و مشخص است. در سال 2006، هابل تصویری از کهکشان چرخ دنده گرفت که در آن زمان بزرگترین و دقیق ترین عکس از یک کهکشان مارپیچی بود که با هابل گرفته شده بود.
•د NGC 5486در فاصله 110 میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی دب اکبر قرار دارد. این مشاهدات از منتخبی از تصاویر هابل در حال کاوش در بقایای به جا مانده از ابرنواخترهای نوع دوم است. همانطور که ستارگان پرجرم به پایان عمر خود می رسند، قبل از پایان دادن به زندگی خود در انفجارهای ابرنواختری تایتانیک، مقادیر زیادی گاز و غبار را از خود دور می کنند. NGC 5486 میزبان یک ابرنواختر در سال 2004 بود و اخترشناسان از دید دقیق دوربین پیشرفته هابل برای بررسی ها برای کاوش عواقب پس از آن به امید کسب اطلاعات بیشتر در مورد این رویدادهای انفجاری استفاده کردند.
اعتبار متن: آژانس فضایی اروپا (ESA)
تصویر: ESA&NASA
[𝐻𝐸𝑅𝑀𝐸𝑆🔭]
[پژوهشسرابرقعی‌قم]
@hermees
#فضا #نجوم #ناسا #خبر
شیءِ ناشناسِ پرنده، که در فارسی به آن بشقاب پرنده هم گفته می‌شود، اصطلاح رایج برای هر پدیدهٔ هوایی است که علت آن نمی‌تواند به‌آسانی یا بلافاصله توسط ناظر شناخته شود. این اصطلاح را نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا، در سال ۱۹۵۲ برای اشیائی که پس از بررسی دقیق توسط محققان و متخصصان، ناشناخته باقی می‌ماندند ابداع کرده‌است.
عکس گرفته شده از تصویر تحتمالی یک بشقاب پرنده در سال 1952 در نیوجرسی آمریکا
𝐻𝐸𝑅𝑀𝐸𝑆🔭]
[پژوهشسرابرقعی‌قم]
@hermees