بسم الله الرحمن الرحیم 🌷دخترم! عزیزم! سالها پیش که هنوز چشمان قشنگ تو این دنیا را ندیده بود، در وطن‌مان خبرها شد. مردم مشغول کار و بار و زندگی شان بودند که گلوله‌ها در سینه‌هایشان جا خوش کرد. 🌷صدای توپ و تانک و تفنگ در گوش وطن پیچید. جنگ بود. جنگ شد. اما میدانی بچه های خوبِ ایران خانم🇮🇷 چه اخلاقی دارند؟ برایشان کُرد و لر و ترک و گیل و بلوچ ندارد. یکی شان که دلش بلرزد، همه‌مان بی تاب می شویم. 🌷کاشان شهر مرزی نبود. اما مردانش دل داشتند، دل دارند. دلشان را، آرزوهایشان را، کتاب و درس و دانشگاه و کسب و کار و زن و فرزند و مادر را گذاشتند و شجاعت را بار کوله هایشان کردند و رفتند. 🌷رفتند و چیزی جز سینه نداشتند که سپر کنند. ایستادند، جنگیدند. مردانه. 🌷و در روزی از روزها، ۱۲ آبان ۱۳۷۳ بود، و هنوز چشمان قشنگ تو این دنیا را ندیده بود که از دروازه‌های شهر ۹۶ مرد آوردند. 🌷۹۶ مرد عاشق و غیور و شجاع کاشانی، و امروز ۲۹ سال از آن سالها می‌گذرد. 🌷شهید در قلب ماست. در ذهن‌ماست. ما به مردانمان به مردانگی‌شان افتخار می‌کنیم. سر بالا می‌گیریم و شجاعت‌شان را مدال افتخار خودمان می کنیم. 🌷مبارکمان باشد. ✍ سهیلا ملک‌محمدی (به مناسبت ۱۲ آبان روز ایثار و شهادت کاشان، شادی روح شهدا صلوات.) #شهدا #روز‌ایثار‌و‌شهادت 🍁https://eitaa.com/heyatjame_dokhtranhajgasem