#آشتی_با_امام_عصر_عج‌الله #دکتر_علی_هراتیان #قسمت_بیست_و_یکم درباره‌ی آن‌چه موجب شد بشریت خود را از بزرگ‌ترین نعمت الهی محروم کند سخن زیاد است و در این مقال‌نمی‌گنجد.حقیقت آن است که باید نقطه‌ی آغاز این مورد جانشینی و خلافت امیر مؤمنان علیه‌اسلام و بستن باب علم رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله و آتش زدن درِ خانه‌ی حضرت زهرا سلام‌الله دانست؛فاجعه ای که هنوز که هنوز است بشریت تاوان آن‌ را می‌پردازد و چوب آن را می‌خورد.درست است که عده‌ای معدود به طمع ریاست و به منظور کسب قدرت ،غائله‌ی سقیفه را برپا کردند؛اما تمامی مردمی که در آن مقطع در برابر این امر سکوت کردند در حقیقت به خانه‌نشینی امیر مؤمنان علیه‌السلام و شهادت همسرش رٵی مثبت دادند و رد پای انتخاب بشری در داستان غصب خلافت به چشم می‌خورد. از همین روست که در زیارت عاشورا_که منشور برائت شیعه است_ده‌ها بار از بیزاری و نفرین نسبت به ظالمانِ حق محمد و آل محمد صلی‌الله علیه و آله_که در واقع بالاترین ظلم را در حق بشریت روا داشته‌اند_سخن به میان آمده است. اگر ائمه‌ی اطهار علیه‌السلام یکی پس از دیگری به دست حاکمان جور،مظلومانه و غریبانه،به شهادت رسیدند و حضرت مهدی علیه‌السلام نیز از دیدگان طاغوت‌ها و مردم پنهان شدند،تقدیر حتمی الهی نبوده؛بلکه انتخاب بشر در آن نقش ایفا کرده است. در روایتی امام صادق علیه السلام می‌فرماید: قضای حتمی خداوند این است که اگر به بنده‌اش نعمتی را عطا کند،قبل از آن‌که بنده گناهی مرتکب گردد که بدان مستوجب سلب نعمت شود،آن را از او نمی‌گیرد. نیز آن امام هُمام فرموده است‌:اگر بر مردمی غضب کند،ما(اهل بیت)را از میان آن‌ها بیرون می‌برد. آری،آن‌چه نمی‌بایست اتفاق می‌افتاد،واقع شد و بشریت از برترین نعمت الهی با دست خود محروم گشت و این محرومیت خود ساخته هم‌چنان تا کنون ادامه یافته است. حال،راه چاره چیست؟چه باید کرد؟چگونه می‌توان از این محرومیت خودآورده رها شد و از این ظلمتکده‌ی دوران غیبت راهی به دنیای نورانی ظهور گشود؟چگونه می‌توان حیات واقعی را به هستی بازگرداند؟آیا می‌توان این داغ هزار و چهارصد ساله را مرهم نهاد و درمان کرد؟ برای این منظور،بهترین شیوه مراجعه به کلمات نورانیِ خاندان وحی علیه‌السلام و پیام‌های یگانه منجی عالم هستی است.خوش‌بختانه و به لطف خالق متعال،امامان مهربان و دل‌سوز ما از صدر اسلام و خاصه‌ی امام زمان علیه‌السلام از شروع غیبت‌،همواره راه نجات را مشخص کرده‌اند و از آن‌جا که هدایتگری از شئون امام است،از نمودن راه دریغ نفرموده‌اند. شکی نیست که عمل به این دستورات راه نجات ازبن‌بست کنونیو این محرومیت خودساخته است و ضامن سعادت و عزت دنیا و آخرت ما و شرط عاقبت به خیری و ماندن در صراط مستقیم الهی ؛زیرا جان مایه‌ی تشیع پیروی و اطاعت و امتثال بی‌چون و چرا از امر مولاست. 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 جهت مطالعه‌ی بخش های دیگر به کانال پیروان عترت خواهران بپیوندید: https://eitaa.com/heyatkhaharandelfan