📢 اسرار اسکلت کشف شده در روستای چوب‌تراش خرم‌آباد رمزگشایی شد 🔹سال ۱۳۸۳ بود که یک معلم خرم‌آبادی با نام «کرمی» در زمین‌های کشاورزی یونجه و کلزا و باقلای خود در روستای چوبتراش به چند سنگ قدیمی برخورد. دیدن این سنگ‌ها کم‌کم داشت دردسرساز می‌شد و قاچاقچیان عتیقه با گنج‌یاب‌ها به سراغ زمین‌هایش آمدند و دست‌بردار نبودند. در همین احوال، همسر آقای کرمی به کارشناسان ادارهٔ میراث‌فرهنگی، صنایع ‌دستی و گردشگری خرم‌آباد تماس می‌گیرد و ماجرا را می‌گوید. کارشناسان میراث‌فرهنگی هم به محل آمدند و دست‌به‌کار شدند. آنها یک گمانهٔ آزمایشی زدند و در عمق ۳۰ سانتی‌ زمین ناگهان به یک کشف مهم رسیدند. یک #تابوت_مفرغی سر از خاک درآورد که اسکلتی در آن بود با یک تکه‌طلا بر چشم‌هایش و تکه‌طلایی دیگر بر دهانش. این اسکلت که بود و از کدام زمان به دنیای ما پا گذاشته بود؟ اکنون پس از ۲۰ سال یک #باستان‌شناس و یک #پژوهشگر_تاریخ این اسکلت را مورد بررسی قرار دادند و به نظریهٔ جدیدی دربارهٔ قدمت آن رسیدند. 🔹اسکلتی که از زمین‌های کشاورزی آقای کرمی بیرون آمد، به‌نظر می‌رسد هنوز هم پس از گذشت ۲۰ سال آرام‌وقرار ندارد. این اسکلت عجیب که خودش را از اعماق زمان به دوران ما رسانده، نمی‌خواهد ناشناس باقی بماند. او در انبار #موزه_فلک‌الافلاک نگهداری می‌شود و کمتر کسی او را می‌شناسد. انزوای او چنان است که گویی در قلعهٔ دوازده‌برجی خرم‌آباد به بند کشیده شده است. به‌تازگی اما «حسین فیضی»، باستان‌شناس و پژوهشگر دورهٔ باستان-متأخر(ساسانیان) به‌همراه «کیانا جمالی»، پژوهشگر تاریخ دورهٔ باستان-میانه و متأخر(الیمایی-ساسانی) به سراغ این اسکلت رفته‌اند. آنها این‌بار با در نظر گرفتن آثار همسان آن با کشف‌های دیگری در نقاط مختلف ایران همچون شمال خوزستان (دروازهٔ بختیاری) این آرامگاه سلطنتی و تابوت فلزی‌اش را مورد مطالعه قرار دادند؛ چراکه او این کشف را یکی از ارزنده‌ترین آثار تدفین در دورهٔ باستان-میانه(سلوکی-اشکانی) می‌داند و معتقد است: «این اسکلت در زمرهٔ خاص‌ترین و ویژه‌ترین تابوت‌های فلزی تابه‌حال شناسایی‌شده است و به همین دلیل نیاز بود تا دوباره مورد بررسی قرار بگیرد.» 🔹به‌دنبال گفت‌وگوی شفاهی با کارشناسان باستان‌شناسی میراث‌فرهنگی خوزستان مشخص شد این‌گونه تزئین کاملأ آیینی (چشم‌بند و دهان‌بند) در تدفین و تابوت‌های سلوکی-اشکانی در منطقهٔ ایذه در شمال خوزستان و تل رضوان کشف شده‌اند. کاوشگر محوطه‌های نامبرده‌شده این تدفین‌ها را متعلق به اشخاص جامعهٔ محلی عنوان می‌کرد.» این‌ گفته‌های فیضی است که پس از آن، او بررسی روی این اسکلت و مطالعات تطبیقی آن را آغاز می‌کند: «با توجه به اینکه طلا فلزی گرانبهاست و استفادهٔ آن به این شکل تزئینی-آیینی بر چشمان و دهان شاهزادهٔ الیمایی لرستان بیانگر جایگاه ممتاز او است. این تزئینات طلایی به‌همراه تابوت فلزی ارزشمند همگی نشانه‌های سلطنتی هستند که خانوادهٔ حاکمان محلی همچون الیمایی‌ها از آن برخوردار بوده‌اند.» 🔹مطالعات تطبیقی این باستان‌شناس همچنین گویای آن است که وجود این نوع تزئین آیینی در گورهای منطقهٔ نینوا مربوط به دورهٔ پارتیان است که به‌وسیلهٔ باستان‌شناس پرآوازه، «هرمزد رسام»، شناخته شد و با کمی احتیاط می‌توان این‌گونه تدفین با تزئینات آیینی مشترک را یک شیوهٔ محلی برگرفته از کلونی‌های یونانی مناطق معرفی کرد.» فیضی اکنون پس از ۲۰ سال اعلام می‌کند که این اسکلت متعلق به شاهزاده‌ای الیمایی است و گاه‌نگاری آن اواخر دورهٔ سلوکیان و اوایل حکومت نیمه‌مستقل الیمایی است. نظریهٔ جدید این باستان‌شناس هویت تازه‌ای به اسکلت کشف‌شده از زمین‌های کشاورزی آقای کرمی می‌دهد و جانی دوباره به آن می‌دمد و این مسئله را بار دیگر مطرح می‌کند که آیا زمان آن نرسیده که این شاهزاده در موزه‌ای امن به نمایش درآید و از انزوای باستانی‌اش خارج شود؟ ‌‌🔻کانال #خبرافلاک https://eitaa.com/joinchat/1325006849C0979322a1c