#تلنگر(۱) #مسئولیت #تعهد #تشکیلات دو مولفه و لازمه مدیریت‌ها که بارها شنیده‌ایم، ۱. تعهد و ۲. تخصص است. باید حواسمان باشد که هیچ کدام جای دیگری را نمی‌گیرد و خلا دیگری را پر نمی‌کند. اشتباه رایجی که بین غالب نیروهای منتسب به جبهه انقلابی رخ می‌دهد این است که گمان می‌کنند به صرف بودن در یک مجموعه منتسب به انقلاب، یک مدیر کامل می‌شوند و یا مطالعه چند کتاب و شنیدن چند صوت، از ما مدیرانی موفق برای آتیه نظام و سربازانی برای امام زمان عجل الله خواهد ساخت. اگر به تمام منابع مطالعاتی مبنایی و سخنرانی‌های معتبر مسلط شویم تازه می‌توانیم ادعای تعهد (تست نشده!) را داشته باشیم. اما تخصص چه ...؟ تخصص صرفا با پذیرفتن مسئولیت ‌در مجموعه‌های هدفدار و متعهد، بدست می‌آید، که متاسفانه غالبا فضای توکل افراطی! یا همان رفاه زدگی خاموش، مانع زیربار رفتن نیروها و تحمل بار مسئولیت در تشکل‌ها می‌شود. فراگیری تعهد و تخصص اولویتی بر هم ندارند که تا یکی تمام نشود آن یکی آغاز نمی‌گردد، بلکه اگر تعهد(مبنا) همزمان با پذیرش مسئولیت پیش رود، نیرو زیر و بم مدیریت را می‌آموزد و میزان پایبندی به تعهداتش را هم در سطوح و شرایط مختلف محک می‌زند. فلذا در این صورت تعهد و تخصص در فضایی متقابل موجب ارتقا و رشد نیروها خواهد شد و خروجی این طریق می‌تواند ادعای مراتبی از توانمندی مدیریت انقلابی را داشته باشد. گاهی اگر در مبنا کمیل بن زیاد و یا ابوذر غفاری هم باشیم، نمی‌توانیم ذره‌ای از بار مسئولیت‌ها را از دوش امام معصوم برداریم... در میان روز مرگی‌ها با خودمان صادق باشیم. @heydar_neghasht