🔴 عزاداری بر حسین ع نه به قدمت اسلام، که به قدمت انسان است. 🎙️اینکه گفته شود #عزاداری امام حسین ع از دوران #صفویه شروع شده است و گاهی ذیل عنوان #تشیع_صفوی تحلیل شود، درست نیست...فصل عزاداری و ماه #محرم که فرا میرسد دشمنان اهل بیت این شایعات و شبهات را منتشر میکنند تا شاید چند جوان را متقاعد کنند که این عزاداریها یک چیز مستحدث و جدید است و اصالت و قدمت ندارد تا شاید بتوانند جوانان را از خیمه امام حسین ع دور کنند... پس از شهادت #امام_حسین ع، اولین روضه خوان او کاروان اسرا بودند که کوچه های کوفه و دارالإماره را به مجلس عزا تبدیل کردند، شام را همینطور. ام البنین در مدینه علنی عزاداری میکرد. از خانه هیچیک از بنی هاشم دود طبخ غذا برنخاست و زنان سرمه نکشیدند تا ابن زياد به هلاکت رسید... زین العابدین از هر فرصتی استفاده میکرد برای زنده کردن و اعلان حوادث غمبار کربلا . همه امامان پس از امام حسین ع اقامه مجلس عزا کرده اند... امام باقرع، در مجلسی کمیت را بر سرودن اشعاری در رثای اباعبدالله الحسين ع تحسین و تشویق کرده است. امام رضا ع از دعبل خواست تا برای او و خانواده اش، مرثیه بخواند... البته این عزاداریها یک جور نبوده گاهی انفرادی و گاهی جمعی بوده. گاهی مخفی بوده و گاهی علنی ... عزاداری بر مصیبت امام حسین ع نه تنها از روز شهادت او بلکه قبل از شهادت او هم بوده است: رسول الله بر حسین گریسته است. علی گریسته است. قبل از آنها انبیای الهی از آدم تا خاتم همه گریسته اند. فرشتگان اقامه عزا کرده اند بر حسین ع...عزاداری بر حسین به قدمت اسلام نه!، به قدمت انسان است!. البته دوره های که شیعه قدرت و بسط ید داشته، این عزاداریها عمومیت و رواج و گسترش یافته است و دارای آیین و تشریفات شده است. مانند کارهایی که #آل_بویه (نیمه دوم قرن چهارم قمری تا نیمه قرن پنجم) در ایران و عراق و یا #فاطمیان در مصر وشمال افریقا انجام دادند... و صفویان ( ابتدای قرن دهم قمری تا نیمه قرن دوازدهم) که پرچمدارحکومت شیعی بودند رواج دادند آن عزاداریها و آیینها را و رسمیت بخشیدند به آن، نه اینکه ایجاد کنند آن را.... 🔰برشی از سخنان استاد رضا حیدری در شب اول محرم ۱۴۴۳، مسجد امام حسین ع نیوساید اهواز. http://eitaa.com/Heydari_org