eitaa logo
مباحث مهدویت ونقد احمداسماعیل (دجال بصره)
4.9هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
822 ویدیو
102 فایل
کانال مباحث مهدویت درروبیکا https://rubika.ir/joinc/IJAJBGE0TBFSYRHTOKXJVBUEPQBZOXHU کانال مباحث مهدویت در تلگرام https://t.me/+B5k0TWG6LR0yOGY0
مشاهده در ایتا
دانلود
۱۳‌_رجب 🔰احمد بصری تمام شیعیان از سال ۱۴۲۵ از ولایت امیر المومنین خارج شده اند. 🔹احمد اسماعیل بصری-لعنه الله علیه-در بیانیه به نام بیانیه برائت بیان می دارد: ◽️هر کس پس از این تاریخ با او بیعت نکند از ولایت حضرت امیرالمومنین خارج شده است و اعمال عبادی آنها باطل است. ◽️همچنین میگوید:پیامبر از کسانی که با من بیعت نکنند برائت میجوید است! 🔸در نتیجه تمام شیعیانی که با او بیعت نکنند را اهل جهنم می داند! ⁉️به راستی این نظریات شما را یاد فرقه ای جز وهابیت تکفیری می اندازد؟ به عقیده ی احمد و اتباع وی اکنون: 1.تمام شما شیعیان خارج از ولایت امیرالمومنین. 2.در جهنم هستید 3.پیامبر از شما برئ هست.
خود شخص مولا امیرالمونین علی ابن ابی طالب (علیه الصلاه و السلام )4️⃣ 💚♡حدیثی از امیرالمومنین علی ع ♡💚 ♤حدیث چهارم:4️⃣ حضرت فرمود: بمانيد و متفرق نشويد. من شما را در اينجا جمع نموده ام تا ازمن سؤال كنيد از هر آنچه میخواهيد؛ از از آثار نبوّت و 👈علامتهاى امامتى كه نمیابيد آنها را مگر نزد ما اهل بيت🚫 پس سؤالهايتان را بياوريد. پس عمرو بن هذّاب شروع كرد و گفت: محمّد بن فضل هاشمى، كلماتى درباره شما میگويد و مقاماتى براى شما قائل است كه قلب ها آن را قبول نمیكنند. حضرت فرمود: آنها چيست؟ گفت: محمّد بن فضل هاشمى میگويد: شما هر آنچه را خداوند نازل فرموده، میدانيد و🌻 میتوانيد به هر زبان و لغتى صحبت كنيد.🌻 امام فرمود: محمّد بن فضل راست میگويد. من آنها را به او خبر داده ام. پس بشتابيد و سؤال كنيد. عمرو بن هذّاب گفت: ما قبل از هر چيز ⬅️‼شما را با زبان امتحان میکنيم ما در اين شهر افراد مختلف اعم از ، ، و زبان داريم. همه آنها را حاضر میكنيم. حضرت فرمود: پس كنيد به هر آنچه دوست داريد. ان شاء اللَّه به هر يك از شما🌱🌱 با زبان خودتان پاسخ خواهم گفت. پس هر كدام از آنها با زبان و لغت خودشان مسأله اى را پرسيدند و امام هم با لغت خودشان، به آنان پاسخ گفت.🌹🌹🌹🌹 مردم بسيار تعجّب كرده و حيران ماندند. و تصديق كردند كه امام از خود آنها به زبانشان وارد تر و فصيح تر است.🤔⚠️ سند حدیث ⬇️⬇️ الخرائج و الجرائح، ج1 ،ص: 343