#ایلک_محبت یعنی عشقِ نخستین ، این آهنگ هم مثل #ساری_گلین مانند یک سوگواری مقدس، نسل به نسل و خانه به خانه می چرخد و با خودش غم ها را جمع می کند و منتقلش می کند به آدم بعدی، نمی دانم سرزمین مادری ام، آذربایجان، خاکش چه حکمتی دارد که مستعد غم پروریست. دیشب بعد از مدت ها چند ساعت بی وقفه ترکی حرف زدم و تازه یادم افتاد در هفت شهر #عشق، تحیر مرحله ی قبل از فقر و فناست، درست مثل گردنه ی حیران که قبل از اردبیل قرار گرفته است... #رامیز_قلی_اف #نوازنده‌ی_تار #جمهوری_آذربایجان #موسیقی @hibook🎶

بورخس خوره‌ی #کتاب بود، نویسنده‌ی خوبی هم هست، یعنی یکی از بهترین‌هاست. می‌گفت: «تصور من از بهشت جایی است مثل یک #کتابخانه.» سال ۱۹۵۵ به ریاست کتابخانه‌ی ملی آرژانتین با نزدیک یک میلیون جلد کتاب، منصوب می‌شود و از همان موقع وضعیت سلامتی بینایی‌اش شدیدتر می‌شود و دیگر به سختی می‌تواند بخواند و کلمات را ببیند، شعر «عطایا» محصول آن دوره است: «کسی نباید که ترحم یا ملامت روا دارد بر این مشیت حضرت حق که با چنین طعن باشکوهی کتاب و کوری را توامان به من عطا فرمود‌.» کتابهای بی‌شمار و ناتوانی از خواندن آنها چه تراژدی خنده‌داری! #ادبیات #بورخس @hibook🌱

📖#برشی_از_کتاب زندگی‌ام مثل سبویی شکسته است با #واژه‌ها، اگر بند نزنم دردهایم به پوچی‌ خواهند رفت #ملیسا_گورپینار از #کتابی که می‌خوانم: [هر زنی درخت خود را می‌شناسد؛ گزیده شعر زنان ترک] @hibook📓

🎙#کتاب_صوتی 📗#تنگسیر 🖋#صادق_چوبک 📝#قسمت_هفتم @hibook🎙

📖#برشی_از_کتاب زندگی بیخ‌دیواریِ حیثیتی حالیش نیست. زندگی اولش تبلیغ نداره، آخرش شو نداره، زندگی رو نمی‌شه کپی کرد، نمی‌شه کرایه داد. زندگی رو فقط باید رفت. تا تهش. این یعنی وقتی انداختنت توش، دیگه نمی‌تونی بیای بیرون. مثل گاوبازی می‌مونی که وسط میدونه و از گاوبازی فقط لباسش تنته. گاوه ننه‌باباش رو تو این راه داده و اصلا حالیش نیست که تو ماتادوری یا نه. از دید گاوه اونی که لباس تنشه ماتادوره. خودت هم نمی‌فهمی اون گاوه با شاخ زدن‌هاش و لگدهاش چه‌جوری بزرگت می‌کنه. 📓#قبل‌ازمردن_چشم‌هات_رو_ببند 🖊#پژمان_تیمورتاش #زندگی @hibook📗

📖#برشی_از_کتاب هوگو پیش از نگارش بینوایان اعلام می‌کند که «می‌خواهم همه‌ی حماسه‌های بشری را در یک حماسه‌ی برتر و نهایی درهم‌آمیزم، حماسه‌ای که در آن سیر از بدی به نیکی، از بیدادگری به دادگری، از خطا به صواب، از شهوت به وجدان، از تباهی به زندگی، از ددمنشی به وظیفه‌شناسی، از دوزخ به بهشت، از عدم به خدا را عرضه کنم»، و در شصت سالگی، هنگامی که بینوایان را به پایان می‌رساند، می‌نویسد: «دیگر از مرگ نمی‌هراسم، زیرا به وظیفه‌ام عمل کرده‌ام». 📗#بینوایان 🖊#نوشته‌ی_ویکتور_هوگو 📝#محمدرضا_پارسایار (پیشگفتار مترجم) @hibook📖

آیا کسی آنقدر #دوستت دارد که از جهان نترسی؟ ترسیده‌ای؟ از كه؟ از جهان؟  من جهانت. از گرسنگی؟ من گندمت. از بیابان؟  من بارانت. از زمان؟ من كودكیت. از سرنوشت؟ آه، من هم از #سرنوشت می‌ترسم ... #شمس_لنگرودی #شعر @hibook🌱