eitaa logo
هنر مجاهد
2.8هزار دنبال‌کننده
179 عکس
54 ویدیو
6 فایل
شیخ حسین مجاهد • مدرک سطح چهار حوزه علمیه • کارشناس ارشد فیلمنامه نویسی • مولف ۱۴ کتاب تفسیری و داستانی • برگزیده ۱۶ جشنواره ادبی و هنری • کارشناس رسمی صداوسیما • معلم شاید دیر و اندک ولی به قدر توان پاسخ میدم @Salamrafigh1
مشاهده در ایتا
دانلود
DialogueBox - Episode 62.mp3
45.71M
پیشینیان ما گفته‌اند اگر بخواهند به کسی نفرین کنند آرزو می‌کنند شود. عرق‌ریزیِ تمام است این؛ روحی و جسمی هر دو. این را نفرین می‌دانستند زیرا به گفته‌ی سقراط خدایان انسانِ نویسا را محکوم به این کردند که در اعماق دخمه‌ای در کنج تاریکی زندگی کند. بعد به او گفتند حالا اگر می‌خواهی از این سیاهی بیرون آیی باید به کمک خود را نجات دهی. بنویس تا بیرون آیی، تا رها شوی. فقط نوشتن ممکن است تو را رهایی دهد. اما بدبختی این است که همیشه خواستن توانستن نیست. بر سر راه نویسنده شیاطین متعددی کمین کرده‌اند تا او را فلج کنند و نگذارند به راهش ادامه دهد. ترسناک‌ترین این‌ها اختلال (و یا شاید بیماری) انسداد نوشتن و وحشت از صفحه‌ی سفید است. مشکل ویرانگری که نویسندگان زیادی را از پا درآورده و باعث شده نویسندگی را کنار بگذارند. عنوان کتاب: تا روشنایی بنویس نویسنده: احمد اخوت ناشر: جهان کتاب صفحه‌ی ۱۶ @hibook🎙
هنر مجاهد
نینا گاگن تورن شاعر بود، مثل همه‌ی آدمهای زمان استالین طعم اردوگاه کار اجباری را چشید، در خاطراتش
کولیما یه جاییه سمت شمال شرقی سیبری، زمستونهای سختی داره، اگر بخواهید به صورت توریستی اونجا رو ببینید، جای قشنگیه، یه رود خوشگلی هم داره. اما می‌دونید به چی معروفه؟ به وحشتناک‌ترین اردوگاه کار اجباری شوروی با بیشترین آمار کشته و تلفات. یکی از اون نویسنده‌هایی بود که کولیما رو از نزدیک تجربه کرد و متاسفانه جز چند تا یادداشتی که در اون شرایط اردوگاه رو شرح داده، هیچ کتابی ازش باقی نمونده، در یکی از یادداشتهایش نوشته: «نوشتن بهای بسیار گزافی برایم داشته است. همیشه خودم را با نوشتن مریض کرده‌ام هر چند هنوز از پا نیفتاده‌ام و فاصله‌ی زیادی با آن دارم. همه از من می‌پرسند «قضیه چیست، مگر اتفاقی برایت افتاده؟» اگر می‌توانستم جوابشان را بدهم می‌گفتم: «بله، اتفاقی افتاده، همین چند وقت پیش. کمتر از سی سال پیش. و فقط هم برای من اتفاق نیفتاده.» کولیما، کولیما چه جای شگفت‌انگیزی! دوازده ماه زمستان، باقی‌اش تابستان» به گمانم همه‌ی آدمها برای خودشان یک کولیمایی دارند، یک جایی که در بدترین شرایط با اندوه و حزن خودشون تنها هستند، بی‌آنکه صداشون رو کسی بشنوه، بی‌آنکه کسی و درد کشیدنشون رو ببینه. جایی که مسیح‌وار، رنج رو به دوش می‌کشند و می‌روند تا به صلیب کشیده شوند. @hibook🍃