👌استاد فرزانه وهنرمندتوانا درود... یکی از روزهای شیگا و ژاستین برای ما که به گفته ی اکنونیان نوستالژیک وماناست بازگشت #آزادگان به سرزمین پهلبد پارس بود. هرروزدرچنین روزهایی سپیده دمان یاپس ازظهر پیاده یا با دوچرخه ۲۸ یادگار مانده ازبرادر شهیدم به ورودی شهرکه امروز فلکه آزادگان می نامندش به همراه دوستانی بهتراز آب روان چونان اصغراحسن زاده که سالهاست آسمانی شده و دیگری مهدی آقابیگی که پایتخت نشین باشوری بی گفت وگفتار به سوی دیدار آن آزادشدگان دربند فاشیست های بعثی گسیل می شدیم...آهنگ پیروزی و خوانش ازنگاه یاران به یاران صدیق تعریف واشک ها ولبخندهای مردم... آن روزها رفتند. آن روزهای خوب، اما یادمان آن روزها دریادگاه ما جاویدان بوده وخواهد بود.. واین واژگویانه را گفتیم تا به آنانی که اندیشه وگفتشان این است که گذشته رادر #فراموشخانه_ی_تاریخ به خاک بسپاریم که خردی ناراست است .درست اینکه گذشته چراغ راه آینده است. ویل دورانت نویسنده ی نوشتار سترگ تاریخ تمدن می گوید: ملتی که تاریخ خویش رافراموش کند دربسترتاریخ مرده است...بنابراین شایسته بود از آن روزها یادی گردد تا#امانت به پسینیان برای نگهداشت و ماندگاری دراندیشه تاریخ بماند...بگذریم . شایا‌ بود‌ تا #دین خویش را به تاریخ ادا کنیم...تاچه قبول افتد و چه در نظر آید... ✍ علیرضا سلطان محمدی