#ناباورانه 🥀 👌منتظرش بودم که از سر کارش برگردد قول داده بود با هم برویم تا با دوستانم #گل‌کوچک بازی کنیم شیفت شب کار بود، کمی هم طبق معمول دیر به منزل آمد خستگی و#بی‌حالی از تمام وجودش می بارید نگاهم به رخساره اش گره خورد، متوجه شدم رنگی به صورت ندارد... گفت: برم داخل اتاق کمی گرم شوم و لقمه ای بخورم زود بر میگردم من که از شوق قول و قرارمان تاب نداشتم اصلا #سوز‌سرما را حس نکردم و منتظر بودم ماندم و این پا و اون پا کردم ولی دلم جای دیگر بود، از پشت درب صدا زدم #بابایی من رفتم شما هم زودتر بیایید، با عجله رفتم تا به جمع دیگر دوستانم برسم آنقدر سرگرم بازی شده بودم که متوجه نشدم ساعت ها گذشته است و او هنوز نیامده ... وقتی که بازی و سرگرمی هایمان تمام شد با #دل‌خوری که او بدقولی کرده بود به سمت خانه برگشتم رنگ و بوی کوچه نسبت به صبح اول وقت تغییر کرده بود، #دلم از جا‌ کنده شد خودم را به خانه مان رساندم و پرده مشکی نصب شده سر درب منزل نشان از خبری #تلخ را میداد همسایه ها مشغول کارهای منزل و زدن حجله و مرتب کردن اطراف بودند... سراسیمه وارد شدم و مات #جفت‌کفش های ساده و رفیق همیشگی پاهای خسته او شدم آنها جای خودشان ثابت مانده بودند از آن صبح اول وقت که بابا برای بازی با من و دوستانم نیامد #مدتها می گذرد اشکال نداره بابایی، خسته بودی و بی توان نیامدی سرت سلامت ولی چرا به یک باره رفتی و از خودت فقط این کفش هایت بجا‌ مانده است ؟! آری این صحنه هنوز برایم به #یادگار‌مانده است او رفت و دیگر باز نگشت ... ✍ سعید بوجار آرانی 🍂🍁🦋❤️🦋🍁🍂 پشت هیچستانم https://eitaa.com/hichestan49