📙 خوانش کتاب دکل #قسمت_چهلم ... حاج آقا! بالاخره جواب چی شد؟ اولین جوابی که به بحث دزدیها و اختلاسها میدهیم، اگرچه این امور مورد تأیید ما نیست این است که اگر دزدی یا اختلاس در این نظام میبینیم، حواسمان باشد به هیچ وجه اینگونه نتیجه گیری نکنیم که این نظام هم مثل دوره‌ی پهلوی فاسد است بلکه فساد در دوره ی پهلوی، ساختاری و سیستمی بود یعنی خودِ ارکان نظام قوانین فسادزا داشت. خود شاه مملکت فاسد بود و سیستم بازدارنده ای برای جلوگیری از فساد اخلاقی و مالی آنها وجود نداشت. درست مثل خانواده ای که از پدر و مادر گرفته تا بقیه ی اعضای ،آن هر شب مینشینند و برای فردا صبح می ریزند که کدام بانک را بزنند اما در نظام ما اینگونه نیست. چون هم قوانینش مخالف فساد است و هم رهبران آن بسیار متدین و با تقوا و ساده زیست هستند. وقتی شخصی مثل امام خمینی یا مقام معظم رهبری از دلبستگی به دنیا دور هستند و دوست و دشمن به پاکی و زهدشان شهادت میدهند، یقیناً چنین تفكّر، منش و سبک زندگی را از زیردستان خود مطالبه میکنند و قوانین نظام را بر اساس عدالت و پاکی اقتصادی و مبارزه با فساد وضع میکنند؛ یعنی علاوه بر اینکه خودشان طهارت اقتصادی دارند مبارزه با فساد را نیز از وظایف حکومت داری خود میدانند؛ به خلاف شاهان پهلوی که هم فاسد بودند و هم بنایشان مبارزه با فساد نبود. - خب، نکته ی اوّل این شد که فساد در آن زمان سیستمی و علنی بود؛ به خلاف الآن که اگر فسادی وجود دارد با فرار از قانون حاکم بر همین نظام و با دور زدن سیستم نظارتی و غیرعلنی و کتمان کاری انجام میگیرد. یکی از میز جلو زیر لب گفت دزدی دزدیه دیگه چه فرقی داره؟ حرفش را نشنیده گرفتم اما جوابش را اینگونه دادم: نکته ی بعدی این است که رفقا اصل وجود فساد حتی در حکومت امام معصومی مثل امیرالمؤمنين ع وجود داشت و این به معنای آن نیست که پس آن حکومت در این زمینه ضعف داشت وسوسه‌ی شیطان همیشه و همه جا هست. البته نظام ما بدون نقص و عیب نیست و یقیناً در بعضی موارد، ضعف قانون داریم اما این نکته خیلی مهم است که وسوسه ی مال و مقام و ریاست حتی در علوی‌ترین حکومت تاریخ یعنی حکومت خود حضرت امیرالمؤمنین ع کسانی را لغزاند. سکوت کرده و به چشم تک تک بچه ها نگاه کردم. بعد پرسیدم: به نظر شما این معنایش چیست؟ معنایش همانی است که ابتدا عرض کردم؛ یعنی پدر این ملت تفكّرش مبارزه با فساد است و قوانین این کشور بر این اساس طراحی شده است که باید با فساد مبارزه شود. پس سیستم و اکثر قوانین ما سالم است اگر فسادی میبینیم از سیستم و قوانین ما نیست بلکه مشکل از آن مسئولی است که وسوسه ی مال و مقام او را زمین زده اما نظام از این رویداد بسیار غصه دار و نگران است؛ به خلاف شاه و سیستم شاهنشاهی که بنایی بر مبارزه با فساد نداشت. ببینید بچه‌ها ما در مقام توجیه اختلاسها و دزدیها نیستیم. بنده دارم به این نکته شما را توجّه میدهم که وجود این دزدیها که هیچ کدامش مورد تأیید نظام نیست نباید شما را به این سمت سوق دهد که نظام ما با نظام شاهنشاهی فرقی ندارد نه این طرز فکر غلط است. یک سؤال میکنم از شما اخبار دزدی و اختلاس را چه کسی به ما میرساند؟ یعنی منبع اطلاع رسانی به مردم برای مطلع شدن ما که فلانی یا فلان مؤسسه دارای فساد است کیست؟ یکی از بچه ها گفت: قوه ی قضائیه. گفتم احسنت به شما این قوه‌ی قضائیه جزو مملکت ماست یا جزو یک نظام دیگر در کره مریخ؟ وقتی نظام ما خودش آژیر خطر را به صدا در می آورد وقتی خودش داد میزند که فلانی دزدی کرد، پس معنایش این است که نظام ما مخالف فساد و اختلاس و دزدی است. اگر نظام ما قرار بود خودش مشکل داشته باشد نباید موارد اختلاس را اعلام میکرد. باز تأکید میکنم که سیستم ما و قوانین ما سالم است لذا با ارتکاب یک فساد در گوشه ای از کشور آژیر خطر به صدا در میآید و این فساد را برنمی تابد و پس میزند اگر در اعلام این فساد هم کوتاهی انجام شود، مشکل از سیستم نیست بلکه مشکل باز از مسئولینی است که آنها نیز دچار فساد شده‌اند؛ درست مثل بدنی که اگر سیستم عصبی و مغزی آن سالم باشد با کوچکترین ضربه درد را احساس میکند و فرد داد میزند، اما اگر سیستم عصبی خراب باشد احساس درد نمیکند و ضربه هایی را که به بدن وارد میشود تشخیص نداده و اعلام نمی‌کند لذا بدن از درون، دچار مشکل اساسی می‌شود پس وقتی سیستم نظارتی آژیر میکشد، یعنی قوانین حاکم بر نظام و نیز تفكّر رهبر ،جامعه مبارزه با فساد است. ادامه دارد ...🍃 •••✾•🌿🌺🌺🌺🌿•✾••• ⚡️@HidajeNoo ⚡️