مدرسه همون مدرسه ست، مکان همون مکانه، حتی بو ها هم همون بو ها ان، بوی کارگاه، بوی کلاس، بوی نسیمِ توی دفتر، ولی دیگه اون چیزی من توش زندگی کردم اینجا وجود نداره. هر تیکه از مدرسه رو که می‌بینم یکی از خاطراتم که اونجا گذشته از اعماق ذهنم زنده میشه و جلوی چشمام پخش میشه. توی وجب به وجب این مدرسه من خاطراتی ساختم و با آدم هایی وقت گذروندم که بعضی هاشون اصلا دیگه تو زندگیم وجود ندارن، بعضی هاشون غریبه شدن و بعضی هاشون نزدیک تر از اونی که فکر میکردم شدن‌..‌ اما همه شون جز ای از منن. جز ای از خاطراتم، ذهنم، وجودم...

من هنوز صدای خودمون و خنده ها و گریه هامونو توی سانت به سانت این مدرسه می‌شنوم.

کلاس خلاقیت تصویری بچه های دوازدهم :)

بوسیدن سر مجاهد قسام توسط نظامی اسیر اسرائیلی یکی از نظامیان اسیر اسرائیلی به نشانه تشکر از مجاهدان قسام که طی بیش از 15 ماه جنگ و حملات ارتش رژیم صهیونیستی جان آن‌ها را حفظ کردند، سر او را می‌بوسد. @BisimchiMedia

آقای موزون توی دانشگاه ما فلسفه اخلاق تدریس میکنن، بعد نزدیک یک ماهه که منتظرم یا توی انتخاب واحد اصلی یا توی حذف و اضافه بتونم باهاشون واحد بردارم، الان رفتم دوباره چک کردم دیدم جنسیت کلاس شون کلا مردونه ست :)))) تا صبح :))))))

قفلی این روزا❤️‍🩹

از تو دست بکشم؟! ابدا... ابدا...

مامانم بعضی وقتا به شوخی بهم می‌گفت: خر چه داند قیمت نقل و نبات؟ بعد من ناراحت می‌شدم می‌گفتم من خر نیستم. نقل و نباتی هم دورم نیست. ولی دوستان هرچی میرم جلوتر بیشتر میفهمم که نه تنها نقل و نبات دارم، بلکه تا دلتون بخواد هم خر هستم. الان هر چند وقت یه بار خودم به خودم میگم "خر چه داند قیمت نقل و نبات‌؟"

مثل اینکه امام رضا همه رو می‌طلبن جز ما :)

انگشتر شهید سید حسن نصرالله رو بردن بازار انگشتر فروش ها تا روش قیمت بذارن @BisimchiMedia

تا به حال نه یک مصاحبه کامل از سیدحسن گوش کردم، نه زمانی که توی دنیا بود سخنرانی‌هاش رو دقیق دنبال میکردم، نه خیلی با شخصیتش آشنا بودم و... در کل شناخت خیلی زیادی ازش نداشتم. اما همیشه دوستش داشتم. همیشه نگاهش برام امن و عمیق بود. همیشه همون چند جمله ای هم که ازش می‌شنیدم منو مجذوب صداش می‌کرد... حالا امروز نمیدونم چمه. اما با هر عکس و کلیپی که از مراسم می‌بینم بغض چنگ میندازه به گلوم و ناخن های بلندش گلوم رو فشار میده. دلم توی خودش مچاله میشه و احساس غربت میکنه...

الان بیشتر از همیشه میفهمم که پیوند ما با مردها و زن های خدا، با عزیزان خدا و... فراتر از چیزیه که خودمون فکرش رو می‌کنیم. محبت این افراد توی اون آسمونا به دلمون افتاده و جا خوش کرده، هرچند که "ما" ی زمینی اونو فراموش کرده باشیم و سرگرم زندگی باشیم...