✍پاسخ : منظور از «صحیفة ملعُونة» پیمان عدّه‌ای از منافقینی بود که در زمان حضرت رسول اکرم(ص) در واقع اسلام نیاورده بودند و تظاهر به اسلام می کردند و فقط در ظاهر از ترس جان خویش مسلمان شده بودند، و بر غصب خلافت از خاندان حضرت رسول اکرم(ص) بعد از رحلت ایشان اصرار داشتند. بر این اساس که《اگر محمد(ص) بمیرد یا کشته شود، این امر خلافت را از اهل بیتش بگیریم، بطوری که تا ما هستیم احدی از آنان به خلافت دست نیابد.》 امیرالمومنین امام علی(ع) از نیرگ آنان مطّلع بود و در جواب این منافقین فرمود : 📋《لَقَد وَفَيتُم بِصَحيفَتِكُم المَلعُونةِ الّتي تُعاقِدتُم عَليها في الكَعبَة!》 ♦️خوب به پیمان‌نامه خود (مبنی بر اینکه بعد از محمد(ص) این خلافت را از ما اهل‌بیت بگیرید) که آن را در کعبه گذاشتید، وفاء کردید. در این موقع ابوبکر گفت : 📋《فَمَا عِلْمُكَ بِذَلِكَ مَا أَطْلَعْنَاكَ عَلَيْه؟》 ♦️تو از کجا دانستی و چه کسی تو را به آن مطّلع ساخته‌ است؟! امیرالمومنین(ع) نیز ابوذر و سلمان و مقداد را شاهد گرفت بر اینکه رسول اکرم(ص) خبر صحیفه را به ایشان گفته‌ است و ایشان نیز بر آن شهادت دادند.(۱) با نوشتن آن صحیفه، اساس ظلم و ستم به اهل بیت(ع) را بنا نهادند، که به فرموده ی امام صادق(ع) که فرمود : 📋《إذا کُتِبَ الکِتابُ قُتِلَ الحُسَینُ(ع)》 ♦️هنگامی که صحیفه ی ملعونه نوشته شد، امام حسین(ع) به شهادت رسید.(۲) 🏴در روز عاشورا نیز امام حسین(ع) در لحظات شهادت خود دعاى قربانى را خواندند و فرمودند : 📋《بِسْمِ اللهِ وَ بِاللهِ وَ عَلى‏ مِلِّةِ رَسُولِ اللهِ(ص)》 ♦️به نام خدا و به یارى خدا و بر آیین رسول خدا(ص)! سپس دست مبارک را از خون محاسنش پر کرد و آن را به سر و صورت کشیدند و فرمودند : 📋《هکَذا وَاللهِ أَکُونُ حَتّى‏ أَلْقى‏ جَدّی رَسُولَ اللَّهِ وَ أَنَا مَخْضُوبٌ بِدَمی، وَ أَقُولُ : یا رَسُولَ اللَّهِ(ص) قَتَلَنی فُلانٌ وَ فُلانٌ!》 ♦️آرى! به خدا سوگند! مى‌‏خواهم با همین چهره ی خونین به دیدار جدّم رسول خدا(ص) بروم و بگویم : اى رسول خدا(ص) فلانی و فلانی مرا شهید کردند!(۳) قابل ذکر است که این عبارت (فلان و فلان) در برخی نسخ قدیمی توسط حاشیه خوارزمی عالم اهل سنت به اولی و دومی تعبیر شده است که در کتابخانه مرحوم آیت الله العظمی مرعشی در قم موجود می باشد. و وقتی که حضرت زینب کبری(ع) در روز عاشورا به قتلگاه آمد و بدن بی سر حضرت ابی عبدالله(ع) را مشاهده کرد با صوتی حزین فرمود : 📋《بِأَبِي مَنْ‏ أَضْحَى‏ عَسْكَرُهُ فِي يَوْمِ الْإِثْنَيْنِ نَهْباً!》 ♦️پدرم به فداى آن كسی که در روز دوشنبه لشكرش به تاراج رفت.(۴) نکته قابل توجه اینجاست که همه ارباب مقاتل نوشته اند که عاشورا با روز جمعه مصادف بوده است.(۵) اما منظور از روز دوشنبه همانطور که امام رضا(ع) فرمودند: 📋 《..وَ یَوْمُ الْإِثْنَیْنِ یَوْمُ نَحْسٍ قَبَضَ اللهُ فِیهِ نَبِیَّهُ وَ مَا أُصِیبَ آلُ مُحَمَّدٍ(ص) إِلَّا فِی یَوْمِ الْإِثْنَیْنِ فَتَشَأَّمْنَا بِهِ وَ تَبَرَّكَ بِهِ عَدُوُّنَا وَ یَوْمُ عَاشُورَاءَ قُتِلَ الْحُسَیْنُ(صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ)》  ♦️دوشنبه روزى نحسى است كه خدا در آن روز پیامبر خود را قبض روح كرد. آل محمّد(ص) دچار مصیبت نشدند مگر در روز دوشنبه! لذا ما آن را شوم مى دانیم ولى دشمنان ما به آن تبرك می‌جویند و روز عاشورا روزی است که امام حسین(ع) به قتل رسید.(۶) و سقیفه به پا شد! سقیفه ای که امام صادق(ع) خطاب به مفضل فرمود : 📋《لَا كَيَوْمِ مِحْنَتِنَا بِكَرْبَلَا وَ إِنْ كَانَ كَيَوْمِ السَّقِيفَةِ وَ إِحْرَاقِ الْبَابِ عَلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ زَيْنَبَ وَ أُمِّ كُلْثُومٍ وَ فِضَّةَ وَ قَتْلِ مُحَسِّنٍ بِالرَّفْسَةِ لَأَعْظَمُ وَ أَمَرُّ لِأَنَّهُ أَصْلُ يَوْمِ الْفِرَاشِ》 ♦️روز محنت ما در کربلا بود، هرچند روز سقیفه و غصب خلافت و سوزاندن آتش بر در خانه امیرمؤمنان(ع) و اهلش و کشته شدن محسن به خاطر لطمات وارده، محنتی بزرگ تر، دردناک تر و تلخ تر است، زیرا آن روز، روز بستر سازی برای واقعه عظیم کربلا بود.(۷) 📚منابع : ۱)کتاب سلیم بن قیس هلالی، ص۱۵۴ ۲)اصول کافی کلینی، ج۸، ص۱۷۹ ۳)مقتل الحسین(ع) خوارزمی، ج۲، ص۳۴ ۴)اللهوف ابن طاووس، ص۱۳۳ ۵)مُنتهی الآمال محدّث قمی، ص۱۵۵ ۶)اصول کافی شیخ کلینی، ج۴، ص۱۴۷ ۷)هدایة الکبری خُصیبی، ص۴۱۷ @TarikhEslam

✅لحظاتی گذشت، و در این هنگام که سر مبارک حضرت رسول اکرم(ص) در دامن امام علی(ع) بود، جان سپرد. امیرالمؤمنین(ع)، در یکى از خطبه‌‌هاى خود به این مطلب تصریح کرده و مى‌‌فرماید : 📋《وَ لَقَدْ قُبِضَ رَسُولُ اللّهِ(ص) وَ إِنَّ رَأْسَهُ لَعَلَى صَدْرِی وَ لَقَدْ سَالَتْ نَفْسُهُ فِی کَفِّی، فَأَمْرَرْتُهَا عَلَى وَجْهِی وَ لَقَدْ وُلِّیتُ غُسْلَه وَالْمَلاَئِکَةُ أَعْوَانِی》 ♦️حضرت رسول خدا(ص) در حالى که سرش بر سینه ام قرار داشت، قبض روح شد، نفس او در دستم روان گشت و سپس آن را به چهره کشیدم و من عهده دار غسل او بودم، در حالى که فرشتگان مرا یارى مى کردند.(۱) صدای ناله و گریه زنان و کودکان بالا گرفت و على(ع) شيون كنان، رحلت پيامبر اکرم(ص) را اطرافيان خبر داد. فضه کنیز فاطمه زهرا(س) می گوید : 📋《لَمَّا قُبِضَ رَسُولُ اللَّهُ(ص) افْتَجَعَ لَهُ الصَّغِيرُ وَ الْكَبِيرُ وَ كَثُرَ عَلَيْهِ الْبُكَاءُ وَ قَلَّ الْعَزَاءُ وَ عَظُمَ رُزْؤُهُ عَلَى الْأَقْرِبَاءِ وَ الْأَصْحَابِ وَ الْأَوْلِيَاءِ وَ الْأَحْبَابِ وَ الْغُرَبَاءِ وَ الْأَنْسَابِ وَ لَمْ تَلْقَ إِلَّا كُلَّ بَاكٍ وَ بَاكِيَةٍ وَ نَادِبٍ وَ نَادِبَةٍ》 ♦️وقتی رسول خدا(ص) از دنیا رفت، کوچک و بزرگ در مرگ او اندوهگین شدند؛ گریه، بسیار و شکیبایی، اندک شد. مصیبت از دست دادن او بر خویشان، اصحاب، دوستان و غریبه هم سنگین بود. مرد و زنی را نمی‌دیدی، مگر در حالت گریه و زاری! 📋《وَ لَمْ يَكُنْ فِي أَهْلِ الْأَرْضِ وَ الْأَصْحَابِ وَ الْأَقْرِبَاءِ وَ الْأَحْبَابِ أَشَدَّ حُزْناً وَ أَعْظَمَ بُكَاءً وَ انْتِحَاباً مِنْ مَوْلَاتِي فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ(س)》 ♦️در میان زمینیان، اصحاب، خویشان و دوستان کسی غمزده‌تر و گریه و ناله کننده‌تر از سرورم حضرت فاطمه(ع) نبود.(۲) در قسمتی از فرمایشات حضرت صدیقه طاهره(س) پس از شهادت حضرت رسول اکرم(ص) آمده است که ایشان می فرمود : 📋《يَا أَبَتَاهْ! مَا أَعْظَمَ ظُلْمَةَ مَجَالِسِكَ! فَوَا أَسَفَاهْ عَلَيْكَ إِلَى أَنْ أَقْدِمَ عَاجِلًا عَلَيْكَ وَ أُثْكِلَ أَبُوالْحَسَنِ الْمُؤْتَمَنُ أَبُووَلَدَيْكَ الْحَسَنِ(ع) وَ الْحُسَيْنِ(ع) وَ أَخُوكَ وَ وَلِيُّكَ وَ حَبِيبُكَ وَ مَنْ رَبَّيْتَهُ صَغِيراً وَ وَاخَيْتَهُ كَبِيراً وَ أَحْلَى أَحْبَابِكَ وَ أَصْحَابِكَ إِلَيْكَ مَنْ كَانَ مِنْهُمْ سَابِقاً وَ مُهَاجِراً وَ نَاصِراً وَ الثُّكْلُ شَامِلُنَا وَ الْبُكَاءُ قَاتِلُنَا وَ الْأَسَى لَازِمُنَا ثُمَّ زَفَرَتْ زَفْرَةً وَ أَنَّتْ أَنَّةً كَادَتْ رُوحُهَا أَنْ تَخْرُج‏》 ♦️پدر جان! آن مجالسى كه تو داشتى با رفتن تو) دچار ظلمت شده‏ اند.ابوالحسن(ع) تو را از دست داد، همان ابو الحسنى كه مؤتمن، پدر دو فرزند تو حسن(ع) و حسین(ع)، برادر تو دوست تو و محبوب تو مى‏ باشد. همان على(ع) كه تو او را از زمان كودكى پرورش دادى در زمان بزرگسالى او با وى برادر شدى. همان على(ع) كه محبوبترین دوستان و اصحاب تو بود. همان على(ع) كه در اسلام آوردن و هجرت نمودن و یارى كردن تو بر همه سبقت گرفت. ما تو را از دست دادیم، گریه قاتل ما خواهد بود و تأسف همراه و مونس ما گردید. سپس آن بانو فریادى زد و ناله‏ اى كرد كه نزدیك بود روح از بدنش مفارقت نماید.(۳) 📚منابع : ۱)کشف الغمه اربلی، ج۱، ص۳۷۹ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۳، ص۱۷۵ ۳)عوالم العلوم بحرانی، ج۱۱، ص۷۹۳ @TarikhEslam

6⃣1⃣خبر رحلت رسول اکرم(ص) در مدینه می پیچد و «عمر بن خطاب» رحلت ایشان را انکار می کند!👇 #حضرت_رسول_اکرم_صلوات_الله_علیه #روز_شمار_شهادت_پیغمبر #وقایع_ماه_صفر_المظفر #روز_شمار_فاطمیه @TarikhEslam

✅وقتی حضرت رسول اکرم(ص) از دنیا رفتند، نقل است که «عمر بن خطاب» به دلایل خاصی منکر رحلت آن حضرت رسول اکرم(ص) می شد و مردم را تهدید به قتل می کرد! 👤«بیهقی» می نویسد : 📋《[لَمَّا تُوَفَّی] قَامَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ يَخْطُبُ النَّاسَ وَ يُوعِدُ مَنْ قَالَ : قَدْ مَاتَ بِالْقَتْلِ وَالْقَطْعِ!》 ♦️بعد از رحلت رسول اکرم(ص) عُمر بن خطاب برخاست و تهدید کرد که هر کس بگوید : پیغمبر از دنیا رفته است، می‌کشم و گردنش را قطع می‌کنم.(۱) 👤«طبرانی» می نویسد : عمر می گفت : 📋《لَا أَسْمَعُ رَجُلًا يَقُولُ : مَاتَ رَسُولُ اللهِ(ص) إِلَّا ضَرَبْتُهُ بِالسَّيْفِ!》 ♦️نشنوم کسی بگوید : پیغمبر مرده است! اگر بشنوم، با این شمشیر او را می زنم!(۲) و همچنین «ابن اثیر» آورده است که عمر می گفت : 📋《لا يَتَكَلَّمُ أَحَدٌ بِمَوْتِهِ إِلا ضَرَبْتُهُ بِسَيْفِي هَذَا》 ♦️هرکس سخن از مرگ پیغمبر(ص) بیاورد، با این شمشیر او را می‌زنم.(۳) تا اینکه «ابوبکر بن ابی قحافه» خود را کنار جنازه رسول اکرم(ص) رساند و پارچه را از روی ایشان کنار زد و دید که حضرت(ص) رحلت کرده اند. سپس رو کرد به عمرو و معترضانه گفت : ای عمر! تو که این همه قسم می خوری پیامبر(ص) نمرده، قدری آرام باش! سپس ابوبکر بالای منبر رفت و سخنرانی کرد و گفت : 📋《مَن کَانَ یَعْبُدُ مُحَمَّدًا(ص) فَإِنَّ مُحَمَّدًا قد مَاتَ وَ مَنْ کَانَ یَعْبُدُ اللَّهَ فإِنَّ اللَّهَ حَیٌّ لَا یَمُوتُ》 ♦️هر کس پیغمبر را عبادت می‌کرد، پیغمبر مُرد و هرکس خدا را می‌ پرستد، خدا «حی لا یموت» است.(۴) عمر که تا چند لحظه قبل اصرار داشت که پیامبر اکرم(ص) نمرده و حتی قائلین به این سخن را فتنه گر و منافق می دانست، اما با آمدن ابوبکر و شنیدن کلمات ابوبکر، آرام شد و حرف خود را پس گرفت. مورخان بر پایه اعتراف خود عمر، انگیزه او را زمینه سازی برای رسیدن ابوبکر به مدینه یاد کرده اند. چون که ابوبکر در زمان رحلت حضرت رسول اکرم(ص) در مدینه نبوده، بلکه در «سُنح» محلی در نیم فرسخی مدینه، رفته بوده است. 👤«ابن ابی‌ الحدید معتزلی» ضمن اعتراف به این‌که انکار عمر ناشی از جهل و یا استناد به قرآن نبوده، می نویسد : «عمر با این اقدام می خواست فرصتی برای رسیدن ابوبکر به محل فراهم آورده باشد. زیرا او در فردای «سقیفه» قبل از سخنرانی ابوبکر در مسجد، ضمن عذر خواهی ازاظهارات روز گذشته درانکار وفات پیامبر اکرم(ص)، گفت : وقتی فهمیدم رسول خدا(ص) از دنیا رفته است، ترسیدم بر سر زمامداری، جنجال وآشوب به پا شود و انصار و دیگران، زمامداری را به دست گیرند یا از اسلام برگردند.»(۵) او مردم را در مورد مرگ حضرت(ص) تا حدی به شک انداخت و آن ها را از فکر در مورد اوضاع بعد از رسول اکرم(ص) و حوادثی که انتظار وقوع آن می رود، غافل نمود. 👤«طبری» می نویسد : عمر فردای آن روز در مسجد گفت : 📋《أَيُّهَا النَّاسُ! إِنِّي قَدْ كُنْتُ قُلْتُ لَكُمْ بِالأَمْسِ مَقَالَةً مَا كَانَتْ إِِلَّا عَنْ رَأْيِي》 ♦️ای مردم! آن حرفی را که ديروز من زدم و گفتم پيغمبر(ص) نمرده و هر کس بگويد، گردنش را می زنم، اين نظريه از پيش خود من بود!(۶) 👤«بلاذری» می نویسد : ابن عباس می گوید : عمر بن خطاب در زمان خلافت خود به من گفت : 📋《أَتَدْرِي يَا ابْنَ عَبَّاسٍ مَا حَمَلَنِي عَلَى مَا قُلْتُ حِينَ تُوُفِّيَ رَسُولُ اللَّه(ص)؟ ♦️ابن عباس! می دانی هنگام وفات رسول اکرم(ص) چه چیز باعث شد که من آن حرف را بزنم؟[انکار رحلت ایشان را بکنم؟] در ادامه گفت : 📋《كُنْتُ أَقْرَأُ هَذِهِ الآيَةَ : «وَكَذلِكَ جَعَلْناكُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِتَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيداً» وَكُنْتُ أَظُنُّ أَنَّ رَسُولَ اللَّه(ص) سَيَبْقَى فِي أُمَّتِهِ حَتَّى يَشْهَدَ عَلَيْهَا بِآخِرِ أَعْمَالِهَا، فَذَلِكَ حَمَلَنِي عَلَى مَا قُلْتُ》 ♦️من این آیه را خوانده بودم که می گوید : همان‌ گونه (که قبله شما، یک قبله میانه است) شما را نیز، امت میانه‌ای قرار دادیم (در حد اعتدال، میان افراط و تفریط؛) تا بر مردم گواه باشید و پیامبر(ص) هم بر شما گواه است.(بقره،۱۴۳) گفتم لابد پیامبر(ص) باقی خواهد ماند، تا اعمال آیندگان را هم شاهد و ناظر باشد! پس در نتیجه اینگونه سخنی را گفتم.(۷) که البته این توجیه بوده است! 📚منابع : ۱)دلائل النبوة بيهقی، ج۷، ص۲۱۷ ۲)المعجم الكبير طبرانی، ج۷، ص۵۶ ۳)أسد الغابة ابن اثير، ج۳، ص۳۲۴ ۴)صحیح بخاری، ج۳، ص۱۳۴۱ ۵)شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۲، ص۴۲ ۶)تاريخ الطبری، ج۳، ص۲۱۰/ البداية والنهاية ابن اثیر، ج۵، ص۲۴۸ ۷)أنساب الأشراف بلاذری، ج۱، ص۵۶۸ @TarikhEslam

7⃣1⃣شهادت حضرت رسول اکرم(ص) و خاکسپاری ایشان：👇 #حضرت_رسول_اکرم_صلوات_الله_علیه #روز_شمار_شهادت_پیغمبر #وقایع_ماه_صفر_المظفر #روز_شمار_فاطمیه @TarikhEslam

#پرسش_و_پاسخ سوال1️⃣8️⃣ : آیا حضرت رسول اکرم(ص) به مرگ طبیعی از دنیا رحلت فرمودند، یا به شهادت رسیدند؟👇 ✍پاسخ : برای رسیدن به پاسخ مفصّل این سوال، به لینک زیر مراجعه فرمایید.👇 بخشی از نوشته محقّقانه استاد ریاحی با عنوان «شهادت رسول اکرم(ص) فرو خفته در غبار غرض» :👇 🌐 madras.ehtejaj.com/1395/09/01/فهرست-شهادت-پیامبر،-فروخفته-در-غبار-غر/ @TarikhEslam

📜اسناد شهادت #حضرت_رسول_اکرم_صلوات_الله_علیه به واسطه مسمومیت در منابع و کتب شیعه و اهل سنت :👇 #اسناد_شهادت_پیغمبر #روز_شمار_شهادت_پیغمبر @TarikhEslam

1️⃣شیخ مفید(متوفی۴۱۳ قمری) : 📋«وَ قُبِضَ‏ بِالْمَدِينَةِ مَسْمُوماً يَوْمَ الْإِثْنَيْنِ لِلَيْلَتَيْنِ بَقِيَتَا مِنْ صَفَرٍ سَنَةَ عَشَرَةٍ مِنَ الْهِجْرَةِ وَ هُوَ ابْنُ ثَلَاثٍ وَ سِتِّينَ سَنَةً» ♦️حضرت رسول اکرم(ص) در روز دوشنبه بیست و هشت صفر سال ده هجری در مدينه در سن شصت و سه سالگی در حالى كه مسموم شده بود، از دنيا رفت.(۱) #روز_شمار_شهادت_پیغمبر #اسناد_شهادت_پیغمبر 📚منبع : ۱)المقنعه شیخ مفید، ص۳۴۲ @TarikhEslam

2️⃣شیخ طوسی(متوفی۴۶۰ قمری) : 📋«وَ قُبِضَ‏ بِالْمَدِينَةِ مَسْمُوماً» ♦️حضرت رسول اکرم(ص) در مدينه در حالى كه مسموم شده بود، از دنيا رفت.(۱) #روز_شمار_شهادت_پیغمبر #اسناد_شهادت_پیغمبر 📚منبع : ۱)تهذیب الاحکام شیخ طوسی، ص۵ @TarikhEslam

3️⃣داود بن يزيد می گويد : از شعبى شنيدم كه مى‌گفت : 📋«وَاللهِ لَقَد سَمَّ رَسُولُ اللهِ(ص)» ♦️به خدا قسم که رسول خدا(ص) مسموم از دنیا رفته است.(۱) #روز_شمار_شهادت_پیغمبر #اسناد_شهادت_پیغمبر 📚منبع : ۱)المستدرک علی الصحیحین نیشابوری، ج۳، ص۶۱، ح۹۹ @TarikhEslam

4️⃣از عبدالله بن مسعود نقل شده است که گفته است : 📋«لِأَنْ أَحْلِفَ تِسْعاً ان رَسُولَ اللَّهِ(ص) قُتِلَ قَتْلاً أَحَبُّ الي من أَنْ أَحْلِفَ وَاحِدَةً انه لم يُقْتَلْ وَذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ جَعَلَهُ نَبِيًّا وَاتَّخَذَهُ شَهِيداً» ♦️اگر نُه بار قسم بخورم كه رسول خدا(ص) كشته شده است برايم محبوب تر است از اين كه يك بار قسم بخورم كه او كشته نشده است؛ زيرا خداوند او را پيامبر و شهيد قرار داده است.(۱) #روز_شمار_شهادت_پیغمبر #اسناد_شهادت_پیغمبر 📚منبع : ۱)المصنف عبد الرزاق صنعانی، ص۲۶۹ @TarikhEslam

5️⃣بخاري و مسلم و بسياري ديگر از بزرگان اهل سنت نوشته اند که؛ 📋«قالت عَائِشَةُ : لَدَدْنَاهُ في مَرَضِهِ فَجَعَلَ يُشِيرُ إِلَيْنَا أَنْ لَا تَلُدُّونِي فَقُلْنَا كَرَاهِيَةُ الْمَرِيضِ لِلدَّوَاءِ فلما أَفَاقَ قال أَلَمْ أَنْهَكُمْ أَنْ تَلُدُّونِي قُلْنَا كَرَاهِيَةَ الْمَرِيضِ لِلدَّوَاءِ فقال لَا يَبْقَي أَحَدٌ في الْبَيْتِ إلا لُدَّ وأنا أَنْظُرُ إلا الْعَبَّاسَ فإنه لم يَشْهَدْكُمْ» ♦️عايشه گفته است در دهان رسول خدا(ص) در زمان مريضي ايشان به زور دوا ريختيم، پس با اشاره به ما فهماندند كه به من دوا نخورانيد، ما با خود گفتيم اين از آن جهت است كه مريض از دوا بدش مي آيد و وقتي حضرت(ع) بهتر شد، فرمودند : آيا من شما را از اين كه به من دوا بخورانيد نهي نكردم؟ پس فرمودند : بايد در دهان هر كسي كه در اين خانه است، در جلوي چشم من دوا ريخته شود؛ غير از عباس كه او شاهد ماجرا نبوده است.(۱) #روز_شمار_شهادت_پیغمبر #اسناد_شهادت_پیغمبر 📚منبع : ۱)صحيح بخاری، ج۴، ص۱۶۱۸ @TarikhEslam