🔻أمیرالمؤمنین على عليهالسلام:
قُلوبُ الرَّعِيَّةِ خَزائِنُ راعيها فَما اَوْدَعَها مِنْ عَدْلٍ اَوْ جَوْرٍ وَجَدَهُ؛
❇️ دلهاى مردم صندوقچههاى حاكم است، پس آنچه از عدالت و يا ظلم در آنها بگذارد، همان را خواهد ديد.
📚 غررالحكم، ج۴، ص ۵۲۱، ح ۶۸۲۵
•┈┈••✾••┈┈•
https://eitaa.com/hkamal
هدایت شده از پژوهشکده ادیب فقه جواهری
انتشارات پژوهشکده ادیب فقه جواهری
https://eitaa.com/adibefeghh
صاحبان مملکت شهدا هستند
که با خون خود ایران را حفظ کردند
آنها وصیت به ولایت فقیه و حجاب کردند. آنکه برای حفظ کیان مملکت جان خود را هزینه کرد، مشخص می کند برای چه؟ به کدام سمت و چگونه؟
مقدم بر
دموکراسی
رفراندوم
چون اگر آنان نبودند حزب بعث، اسرائیل ایران بود و جان و مال و ناموس ما در امان نبود
https://eitaa.com/hkamal
آنان که با اسلام و حجاب مشکل دارند با ایمان به غیب/ ارتباط با غیب
و محبت به خلق/مشکل دارند. اگر از سه ضلع فوق خارج شویم از انسانیت (فطرت) خارج می شویم. اسلام در آن سه ضلع خلاصه می شود حتی جهاد در محبت به خلق (دفاع و آزادی) است. حجاب گرفتن یک زن و عدم تحریک خود و مردان، از یک نگاه محبت به خلق است.
به آتش نینداختن خود و دیگران است. فطرت، همان انسانیت است، فردی که فکر کند به صرف محبت ناقص به خلق (با یک ضلع ناقص) به انسانیت می رسد، سخت در اشتباه است. امروزه با پیشرفت دانش و رسانه، فهم وجود غیب و وجود حقایقی مجرد از ماده دشوار نیست.
از دل آن مثلث شریعت و قوانین الهی و التزام بدان برون می تراود.
https://eitaa.com/hkamal
حسینی کمال آبادی
https://eitaa.com/hkamal
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم اهدنا لما اختلف فیه من الحق باذنک انک تهدی من تشاء الی صراط مستقیم
فیلمی کوتاه از آیت الله محقق داماد و دکتر دینانی سلمهما الله تعالی منتشر شده است.
در این فیلم آن دو بزرگوار در مذمت عقیده و ایدئولوژی و در مدح فکر و اندیشه سخن می گویند.
آنان در چرایی مدعای خویش، توقف در عقیده و رشد در اندیشه را بیان می کنند.
آیت الله داماد از ضرورت کنار گذاشتن عقیده سخن می گويد و دکتر دینانی پا فراتر گذاشته و عقیده داشتن را خریت می نامد و وجه آن را ریشه لغوی آن که از گره است می داند و آن را نماد توقف می داند.
خوب مانند همیشه اندیشه های نسبی گرایی و پلورالیزمی از پارادوکسی خود کش، رنج می برند مانند تصلب دکتر دینانی و عقیده او در خریت خواندن عقیده.
حال اگر شأن بزرگواران را از نسبی گرایی دور بدانیم می گوییم: اندیشه ای که مدحت آن را می فرمایید؛ هنگامی که واصل به نتیجه شد، باید آن را باور کنیم و محترم بدانیم یا خیر؟ اگر باید به نتیجه اندیشه ملتزم بود و باور داشت این همان عقیده است حتی اگر خریت بنامیدش و اگر نسبت به نتیجه تفکر باید غیر ملتزم باشیم و بدان باوری نداشته باشیم، اندیشیدن می شود، فرآیندی عبث و مدح عبث گفتن، صحیح نیست.
اگر بزرگواران می خواهند بگویند که توقف در این مرحله از مراحل طولی کشف حقایق مذموم است و یک متفکر پیوسته باید بداند که بالا و بالاتر حقایق انباشته روی هم است، ضمن آن خود این یک عقیده و باور است، وصول به عقیده در یک مرحله از مراحل را عبث نمی داند.
بزرگوران با تفکیک اندیشه و عقیده به راستی دنبال چه معنای متفاهم و صحیحی هستید؟
ماه مبارک رمضان است با برخی از آیات قرآن چه می کنید مانند وَمَن يَبتَغِ غَيرَ الإِسلامِ دينًا فَلَن يُقبَلَ مِنهُ وَهُوَ فِي الآخِرَةِ مِنَ الخاسِرينَ و هر كه جز اسلام دينى [ديگر] جويد هرگز از وى پذيرفته نشود و وى در آخرت از زيانكاران است سوره آل عمران/ آیه 85. براستی اگر کسی اسلام را پذیرفته و قلب خود را بدین باوره گره زده است، این غیر از عقیده است.
نکته پایانی از طفل دبستانی به اساتید گرامی آنکه متوجه بازخورد اجتماعی سخنان خود باشیم، دانشمندان دینی در طول تاریخ با عنوان عقیده، عقاید، اصول عقاید در اصول دین، کتاب های بسیاری نوشته اند، بعد جوانی و نوجوانی که از شما می شنود عقیده، خریت است چه دیدی بدان آثار پیدا خواهد کرد و اینکه بگویید جلسه ویژه دانشمندان بوده و خصوصی بوده و... برای امروزه که در هر جلسه ای باید احتمال بسیار دهید که در رصد دوربین ها هستید، توجیه صحیحی نمی نماد.
الحمدلله رب العالمین
سید مرتضی حسینی کمال آبادی
تهران، مصلی امام خمینی
1402/01/08
https://eitaa.com/hkamal