#تحلیل زنگ‌های هشدار تاریخ و مکان دقیق این رویداد را نمی‌دانم؛ هرچند که ظاهراً مربوط به روزهای اخیر در شهر رشت است. اما راستی چه فرقی می‌کند در کجا و در چه زمانی رخ داده باشد؟ آنچه اهمیت دارد، اصل همان ماجرای شومی است که به سرعت در کشورمان در حال گسترش است. دیدن این صحنه‌ها، هر انسان وطن دوست و متدینی را به گریه می‌اندازد؛ گریه برای عفت و حیا و پاکی دختران سرزمینم؛ گریه برای غربت دین و مهجوریت آن. اکنون به گواه نشانه‌ها، ما همان مسیری را آغاز کرده‌ایم که غرب، روزگاری پیمود و پس از تجربه‌های بسیار، به ورطه انحراف افتاد. این صحنه‌ها، تنها هشدارهای ابتدایی هستند. آیا کسی بیدار خواهد شد؟ صریح می‌گویم: ما مسیری را آغاز کرده‌ایم که پایانش از هم اکنون آشکار است. دختران فریب‌خورده‌ای که جذب تمدن سطحی غرب و فرهنگ ابتذال شده‌اند،به جایی خواهند رسید که... به کالاهایی دم‌دستی تبدیل شده‌ و قربانی هوسرانی بی‌قید و شرط گشته و در گرداب سقط جنین و افسردگی اسیر خواهند شد. آنچه امروز می‌بینیم، تنها نوک کوه‌یخ فجایع فرداست. حمیدرضا بیگدلو ۱۹ آبان ۱۴۰۴ تهران https://eitaa.com/hmrebigdello

#پیشنهاد #تحلیل جریان کتاب تصویریِ عصر بی‌کتابی در روزگاری که بسیاری از برنامه‌های بصری، صرفاً با تکیه بر جذابیت‌های شکلی و بی‌اعتنا به محتوا به دنبال جذب مخاطب هستند، می بایست به دنبال برنامه هایی بود که همچون کتاب، محتوایی فکری و ژرف منتقل کنند. در فرهنگ دینی ما، دیدن و شنیدن، سرآغاز تبعیت و اطاعت دانسته شده است. این نگاه، مسئولیت سنگین انتخابِ رسانه و اهمیتِ آنچه می‌بینیم و می‌شنویم را به ما یادآوری می‌کند. در میان انبوه برنامه‌های صدا و سیما، برنامه «جریان» گفتگویی وزین است. http://www.telewebion.ir/episode/0x15ead82d اجرای روان و مسلطِ مجریِ آگاه، همراه با دعوت از مهمانانی اهل علم و بررسی موضوعاتِ روز و ضروری، از ویژگی‌های برجسته این برنامه است. به عقیده نگارنده اگرچه هیچ چیز جای مطالعهٔ عمیق و مستقیم کتاب را نمی‌گیرد، اما در شرایطی که میل به کتابخوانی در جامعه کمرنگ شده و موانع و بهانه‌هایی مانند گرانی مطرح می‌شود، تولید برنامه‌هایی مانند «جریان» می‌تواند تا حدی این خلأ را پر کند. چنین برنامه‌هایی نه تنها محمل مناسبی برای انتقال اطلاعات صحیح هستند، بلکه می‌توانند به عنوان پلی برای ترغیب مخاطب به مطالعه نیز عمل کنند. حمیدرضا بیگدلو ۲۴ آبان ۱۴۰۴ تهران https://eitaa.com/hmrebigdello

#تحلیل متن نامه شهید تهرانی مقدم به رهبر انقلاب بسمه تعالی محضر فرماندهی کل قوا حضرت آیت الله العظمی خامنه ای سلام علیکم؛ با اهداء تحیت و احترام از پذیرفته شدن خانواده ام جهت تشرف حضوری به محضر حضرت عالی کمال تشکر و قدردانی را بعمل می آورم و اعلام می دارم بنده و خانواده ام فدای شما نائب امام زمان و نور حیدری ، عشق مائی. خداوند عزوجل شاهد است آنچه داریم درجهت اخذ رضایت شما و اعتلای راه و هدف شما که همان تحقق اسلام ناب و سیره اهل بیت است بکار می‌گیریم. در تمامی این مراحل شاهد لطف و عنایات بی کران الهی بودیم توپای به ره در نه و هیچ مپرس خود راه بگویدت که چون باید رفت الحمدلله ، عجب خدای کریم و مهربانی داریم. راستش را بخواهید لطف و اعطای بی حد و مرز او ما را بی مهابا و پرجرأت ساخته است.آقا و مولای ما می خواهم دستان الهی و پرقدرت شما را پر کنم و پشت شما را محکم‌تر قربه الی الله. می‌خواهیم علی زمانه را یاری دهیم، اگر ما در زمان مولای خود علی (ع) نبودیم برای یاری او قیام کنیم و فدای حسین ابن علی (ع) شویم … ، این عقده در دلم مانده است می خواهیم در رکاب شما نائب ولیعصر (عج) آن را جبران کنیم و سینه ما سپر شما باشد یابن الزهرا و ای نوری از بارقه امیرالمومنین. خلاصه آقا رفتم سَر فینال طرح و نقطه اوج بازدارندگی و اقتدار این نظام الهی یعنی دستیابی به موشک فوق سریع واکنش سریع در برد هدف اسرائیل و دستیابی به موشک حامل ماهواره . نصر من الله و فتح قریب آنچه خداوند عزوجل به ما داده فدای شما ای نائب امام زمان سرباز کوچک شما سرتیپ پاسدار حسن مقدم https://eitaa.com/hmrebigdello

#تحلیل از اصبغ تا تهرانی مقدم وفاداری عملی در پرتو قوت ولی خدا وقتی نامهٔ شهید تهرانی‌مقدم به رهبر انقلاب را خواندم، به یاد «اصبغ بن نباته» افتادم. دغدغهٔ شهید تهرانی‌مقدم، همانند دغدغهٔ اصبغ بود؛ همان دغدغهٔ اصلی شیعیان خاص امیرالمؤمنین(ع) که همواره در پی تقویت و پُر کردن دست «ولی الهی» در جامعه هستند. در معرفی اصبغ باید گفت او فرماندهٔ گارد ویژهٔ امیرالمؤمنین(ع)، معروف به «شُرطۀ الخمیس» بود. در کتاب ارزشمند رجال کشی آمده است هنگامی که از او پرسیدند: «منزلت امیرالمؤمنین نزد شما چیست و دغدغه‌تان در راه ایشان چه بوده؟» چنین پاسخ داد: «عَنِ الْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ، قَالَ: قُلْتُ لِلْأَصْبَغِ: مَا كَانَ مَنْزِلَةُ هَذَا الرَّجُلِ فِيكُمْ؟ فَقَالَ: مَا أَدْرِي مَا تَقُولُ! إِلَّا أَنَّ سُيُوفَنَا عَلَى عَوَاتِقِنَا، فَمَنْ أَوْمَى إِلَيْهِ ضَرَبْنَاهُ بِهَا.» (ترجمه: از اصبغ بن نباته روایت شده که گفت: به او گفتم: «مقام این مرد نزد شما چیست؟» گفت: «نمیدانم چه می‌گویی! شمشیرهایمان بر دوش‌هایمان بود و منتظر اشاره امیرالمومنین بودیم تا قدرت نظامی خود را در راه ایشان مصرف کنیم.») به عقیده نگارنده این پاسخ کوتاه و قدرتمند، عمق فداکاری و جان‌نثاری یاران ویژهٔ امام علی(ع) را نشان می‌دهد. آنان ولایت را نه موضوعی نظری، که تعهدی عملی و تمام‌عیار می‌دانستند و در هر لحظه، آمادهٔ دفاع از آن با جان و سلاح بودند. حمیدرضا بیگدلو ۱ آذر ۱۴۰۴ تهران https://eitaa.com/hmrebigdello

جلسات فاطمیه دوم۱۴۴۷ https://eitaa.com/hmrebigdello