من یکی هنوز تو شکم : ))💔 .

حکایت دنیا حکایت سایه توست؛ اگر بایستی،می ایستدو اگر به طرفش بروی، از تو دور میشود . - امیرالمومنین'ع

امید این دل مرده‌ها 💔 :))) #حسین‌ستوده

د‌م‌غروب‌‌شده‌با‌خاطرات‌گریه‌کنی..💔

💥خطبه های نهج البلاغه، امیر المؤمنین علی بن ابی طالب علیهم السلام، خطبه 163👇👇👇👇👇👇👇 163- و من خطبة له ( عليه‏السلام ) الخالق جل و علا ترجمه خطبه 163 (برخى از شارحان نوشتند اين خطبه در شهر كوفه ايراد شد) 1 خدا شناسى الْحَمْدُ لِلَّهِ خَالِقِ الْعِبَادِ وَ سَاطِحِ الْمِهَادِ وَ مُسِيلِ الْوِهَادِ وَ مُخْصِبِ النِّجَادِ سپاس خداوندى را سزاست كه آفريننده بندگان، و گستراننده زمين، و جارى كننده آب در زمين‏هاى پست، و روياننده گياه در كوه‏ها و تپه‏هاى بلند مى‏باشد، لَيْسَ لِأَوَّلِيَّتِهِ ابْتِدَاءٌ وَ لَا لِأَزَلِيَّتِهِ انْقِضَاءٌ نه اوّل او را آغازى و نه ازلى بودن او را پايانى است، هُوَ الْأَوَّلُ وَ لَمْ يَزَلْ وَ الْبَاقِي بِلَا أَجَلٍ آغاز هر چيزى و جاويدان است، و پايدار و ماندگار بدون مدّت و زمان است. خَرَّتْ لَهُ الْجِبَاهُ وَ وَحَّدَتْهُ الشِّفَاهُ پيشانى بندگان برابر عظمت او به خاك افتاده، و لب‏ها در اعتراف به يگانگى او در حركتند. حَدَّ الْأَشْيَاءَ عِنْدَ خَلْقِهِ لَهَا إِبَانَةً لَهُ مِنْ شَبَهِهَا به هنگام آفرينش، براى هر پديده‏اى حد و مرزى قرار داد، تا براى وجود بى‏نهايت او همانندى نباشد. لَا تُقَدِّرُهُ الْأَوْهَامُ بِالْحُدُودِ وَ الْحَرَكَاتِ وَ لَا بِالْجَوَارِحِ وَ الْأَدَوَاتِ گمان‏ها خدا را به اندازه‏ها و حركت‏ها و اندام‏ها و آلت‏ها نمى‏توانند اندازه گيرى نمايند. لَا يُقَالُ لَهُ مَتَى وَ لَا يُضْرَبُ لَهُ أَمَدٌ بِحَتَّى نمى‏تواند گفت: خدا از كى بود و تا كى خواهد بود الظَّاهِرُ لَا يُقَالُ مِمَّ وجود آشكارى است كه نمى‏توان پرسيد: از چيست وَ الْبَاطِنُ لَا يُقَالُ فِيمَ و حقيقت پنهانى است كه نمى‏توان پرسيد در كجاست لَا شَبَحٌ فَيُتَقَصَّى وَ لَا مَحْجُوبٌ فَيُحْوَى نه جسم است كه او را نهايتى باشد، و نه پوشيده‏اى كه چيزى او را در بر گرفته باشد، لَمْ يَقْرُبْ مِنَ الْأَشْيَاءِ بِالْتِصَاقٍ وَ لَمْ يَبْعُدْ عَنْهَا بِافْتِرَاقٍ به موجودات آنقدر نزديك نيست كه به آنها چسبيده، و آنقدر دور نيست كه جدا و بريده باشد. وَ لَا يَخْفَى عَلَيْهِ مِنْ عِبَادِهِ شُخُوصُ لَحْظَةٍ وَ لَا كُرُورُ لَفْظَةٍ بر خداوند، خيره نگريستن بندگان، و بازگشتن لفظى به زبان آنان، وَ لَا ازْدِلَافُ رَبْوَةٍ وَ لَا انْبِسَاطُ خُطْوَةٍ فِي لَيْلٍ دَاجٍ وَ لَا غَسَقٍ‏ سَاجٍ يَتَفَيَّأُ عَلَيْهِ الْقَمَرُ الْمُنِيرُ نزديك شدن به تپه‏اى، گام بر داشتن در تاريكى شب، يا راه رفتن در مهتاب كه نور مى‏افشاند، وَ تَعْقُبُهُ الشَّمْسُ ذَاتُ النُّورِ فِي الْأُفُولِ وَ الْكُرُورِ وَ تَقَلُّبِ الْأَزْمِنَةِ وَ الدُّهُورِ و درخشش خورشيدى كه پس از ماه طلوع مى‏كند، و با طلوع و غروبش، مِنْ إِقْبَالِ لَيْلٍ مُقْبِلٍ وَ إِدْبَارِ نَهَارٍ مُدْبِرٍ و آمدن شب و روز، چرخ زمان مى‏گردد و تاريخ ورق مى‏خورد، هيچ كدام پنهان نيست. قَبْلَ كُلِّ غَايَةٍ وَ مُدَّةِ وَ كُلِّ إِحْصَاءٍ وَ عِدَّةٍ خدا پيش از هر نهايت و مدت، و فراتر از هر گونه حساب و شمارش است، تَعَالَى عَمَّا يَنْحَلُهُ الْمُحَدِّدُونَ مِنْ صِفَاتِ الْأَقْدَارِ وَ نِهَايَاتِ الْأَقْطَارِ خدا والاتر از آنچه مى‏باشد كه عقل‏هاى عاجز تشبيه كنندگان تصوّر مى‏كند. وَ تَأَثُّلِ الْمَسَاكِنِ وَ تَمَكُّنِ الْأَمَاكِنِ والاتر از صفات پديده‏ها و اندازه‏ها و قطرهاست كه براى موجودات مادّى پندارند، و جايگاه‏هايى كه براى آن در نظر مى‏گيرند، فَالْحَدُّ لِخَلْقِهِ مَضْرُوبٌ وَ إِلَى غَيْرِهِ مَنْسُوبٌ زيرا حد و مرز و اندازه، شايسته پديده‏هاست و به غير خدا تعلّق دارد.

رزق امروزمون:) مسجد امام حسن(علیه السلام)....