eitaa logo
🚩❤حب‌الحسین‌یجمعنا❤🚩
3هزار دنبال‌کننده
9هزار عکس
5.3هزار ویدیو
28 فایل
«‏و أنَا أبحَثُ عنِّي؛ وَجَدْتُكَ یٰا حُسین..!» و هنگامی که در پیِ خودم بودم تــو را یافتم، یا حسین جان روحی فداک؛))♥️ ️ کانال با مدیریت امام حسین علیه السلام هست (۱۶۴٠)شماره حرم ارباب کپی؟ حلالـهـ رفیق:) https://eitaa.com/hoobalhoseyn کانال شرایطمون
مشاهده در ایتا
دانلود
enc_16297894145642733278606.mp3
1.2M
کاش میشد پای فرات وا بشه به تک تک سقاخونه ها همه سقاخونه ها یه کاسه شن کاسه ای از جنس شفا 🎤
16294591226676699391764.mp3
5.15M
عمری دل زارم مست ابالفضله روزی هر سالم دست ابالفضله 🎤
هرگاه‌دنیابرایت‌تنگ‌شد . . زیارت‌عاشورابخوان‌‌که‌سلام‌برحسین حیات‌است!'(:
ای اهل حرم میر و علمدار نیامد سقای حسین سید و سالار نیامد
علی العباس واویلا حسین تنهاست واویلا
یادمه بچه که بودم، یجور‌ دیگه حضرت عباس‌ع رو دوست داشتم. روضه‌ها رو نمی‌فهمیدم ولی واسه این مرد گریه می‌کردم. تو عالم بچگیم، این مرد همه دار و ندار منم بود. عموی منم بود. روضه که به رفتنش از خیمه‌ها می‌رسید، انگار دل منم با هر قدمش که دورتر می‌شد، می‌ریخت و می‌مرد. اون بچه کوچولو با اون تفکرش، هنوز یه گوشه از قلبم داره زندگی می‌کنه. به ته خط که میرسه، هی میگه "عمو عباس‌ع که هست.." خلاصه آقای امید خیمه‌ها، سردار علم‌های سر بالا، دلدار قلب‌های بی سر و پا، شما همه زندگی مایی. همه هست و نیست مایی. غمت نبض حیات ماست، عزیز دلِ ارباب مهربونِ ما..
شيخ كاظم اُزْري از شعرای قرن دوازدهم ه.ق روزی شروع به شعر گفتن در رثای مقام والای حضرت عباس می‌کنه.. بسم الله.. «يَوْمٌ أبي الْفَضْلِ اسْتَجارِ بِهِ الْهُدي» روز عاشورا، روزي بود كه امام هدي [امام حسين سلام‌الله‌علیه] به حضرت ابوالفضل پناهنده شد. اُزري پس از آن كه اين مصرع را سرود، به نظرش رسيد شايد با شأن امام حسین ناسازگار باشد كه امام پناه به غير امام ببرد، پیش خود فکر کرد که نکند هتک حرمت باشد و بیت را تکمیل نکرد و در همان نقطه رها کرد. همان شب، در عالم رؤيا امام حسين را ديد. امام به او فرمود: آنچه گفته‌ای صحیح است، نه تنها من که همه‌ی اهل حرم در روز به برادرم پناه بردیم. امام در ادامه به او فرمود: در ادامه مصرع خود بنويس: «وَالشَّمْس مِنْ كَدِرِ الْعِجاجِ لِثامُها» پناهنده شدن امام به عباس در روز عاشورا، زماني بود كه گرد و غبار زمين كربلا، آسمان را پوشانده بود. [معالی السبطین، ج 1، ص 269] [عاشورا پژوهی، صحتی سردرودی، ص 84]